Гуфтам чаҳ дидам он рух ва он зулфи тобдор :

« омнти болзии халқи аллилу алнҳор »

Аз таври кӯии дӯсти сенаи барқ рӯй дӯст

Омад чунон ба ҷилва ки « онаст манеҳ нор »

Ҳар дидае чаҳ шамъи дили афрӯзи ашки рез

Ҳар синае зи доғи ҷҳонсўзи лолаи зор

Аз ошиқон навой « ано алҳақ » бар осмон

намезад илм агар ки наме буд бими дор

Бо қуббаи ҷалоли ваии ин на равоқ ро

Дар дидаи камол чаҳ қадарасту эътибор

То хам шуд осмон ки шавад ҳалқа дараш

Аз меҳру маи ниҳод ба сари тоҷи ифтихор

Як тор аз ду турра ӯро ббод дод

Боди сабоу рӯзи маро тира карду тор

Бо чин ӯ касе набарди номи малики чин

Торӣ аз ӯ қалам зада бар хиттаи ттор

Болои баланд ӯ гузарӣ кард аз чаман

Об аз ду дида кард равони сарви ҷӯйбор

Нахли шукри буриш ки зи ширини гирифтаи тоҷ

Фрҳодўор карда марои кӯҳи ғами бабор

Зад мФтқр ба ёди ту эй дӯсти ин рақам

Шояд ба рӯзгор бимонад ба ёдгор