Бас ки чашми имшаб ба чашми ишваи созиши доштам

Аз нигаҳ кардани басӯии ғайри бозаши доштам

Ғайри ҷузи тири тағофул аз камон ӯ нахурд

Бас ки поси ғамзаи мардуми навозиши доштам

То ба қасди ним нозӣ нанигарад сӯии рақиб

Гӯшаи чашмӣ ба чашми ним нозаши доштам

Гашти рози ман аёни бас каз ашороти ниҳон

Бо рақибон дар мақоми эҳтирозаши доштам

Дошт ӯ мустағнӣам аз нози дигари маҳвашон

Аз ниёзи ғайри ман ҳам бе ниёзаши доштам

Зӯри ишқами байн ки тозон май гузашти он шаҳсавор

Аз кашишҳои каманди шавқи бозаши доштам

Бо хаёлаши муҳташам дар дасти бозӣ буд ва ман

Даст дар занҷир аз зулфи дарозаши доштам