Ман мунфаил ки пешати ду ҷаҳон гуноҳ дорам

Бача рӯй узр гӯям ки рух сиёҳ дорам

Ман агар гуноҳи корами ту ба афви кор худ кун

Ки забони тавбаи гӯйу лаби узр хоҳ дорам

Манам он ки як ҷаҳонро зи ғамат ба бод додам

Ту қабул агар надории ду ҷаҳон гувоҳ дорам

На чунон брхш оҳам зада тозаи ҳасанат

Ки Аннани он тавонам нафасӣ нигоҳ дорам

Ба чунин кушандаи ҳиҷрии саги бахти чораи созам

Ки агарчӣ даврам аз дар ба дили ту роҳ дорам

зи даруни шуъла хезам машав аз ғурури эмин

Ки дарин наҳуфтаи таркиши ҳамаи тир оҳ дорам

Ба яке нигоҳи ҷонами бустон ки то қиёмат

Дили хешро тасаллӣ ба ҳамон нигоҳ дорам

Малики алмлкўки ишқам ки ба ман намонда ало

Тан беқабо ки ба рӯй сар бекулоҳ дорам

з батон туро гузидам ки шаҳ батон ҳасанӣ

Ман агарчӣ худ гадоем дил подшоҳ дорам

Шаҳи водии ҷунунам ба дар ои зи шаҳр ва бингар

Ки зи ваҳшёни саҳро чаҳ қадар сипоҳ дорам

Ту ба муҳташами надории назарӣ ва ман ба ин хуш

Гуҳи нигоҳи даври даврӣ ба ту гоҳ гоҳ дорам