эй фалаки остон ки хок дарат

Тораки орои халқ айём аст

Ваии қамари посбон ки гирди раҳат

Тўтёи бахши чашм аҷром аст

Тавсани саркаши сипеҳри баланд

Роизи давлати туро ром аст

Ходимони рафеъи қадари ту ро

Тахти афлоки таҳт иқдом аст

Яке аз хайли теғи бандонат

Ки зи даври истода баҳром аст

Бандаи пиртўсти кайвон лек

Зуҳраи ?ут дар тилоия бом аст

Рифъати осмони асоси ту ро

Пояи бартари зи ҳад аФҳом аст

Исмати мумтанеъи қиёси ту ро

Имтиноъ аз қиёс авҳом аст

Пояи Авнати он сутӯдаи сутун

Пушти имони вркн ислом аст

Дайни ҳақи бас ки дорад аз ту ривоҷ

Кофари андари шикаст асном аст

Дар сифоти ту эй фириштаи сифот

Оҷизаст ин забон ки дар ком аст

Ба кадомин забон кунам оғоз

Васфи зотат ки ҳайрат анҷом аст

Ҳурӣ дар либоси инсонӣ

Мулкӣ ва туро парӣ ном аст

Дар мисоли рахти мусаввир ро

Ларза дар калаки мӯъҷиз арқом аст

Зон ки тасвири сӯратӣ ки ту рост

Кори сӯратнигор арҷом аст

Бар дарат ҳар каминаи ходима Эй

Ки зи субҳи истода то шом аст

Ҳаст махдумаи замину замон

Космонши яке з худоам аст

Меҳри по май наад чаҳ дар ҳурмат

То ба шаби ларзааш брондом аст

эй шаҳи инсу ҷон ки ҷони маро

зи илтифоти ту дар тан ором аст

Танам аз заъф гарчи шуд алифӣ

Дар суҷуди ту он алиф лоам аст

Дилами он оҳӯии ҳарами шабу рӯз

Аз тавоф дарат дар эҳром аст

Вази ҳасад хок мекунад бар сар

Тан ки давр аз дарат ба ноком аст

Хиттаи хотири ҳумоюнат

Ки гузаргоҳи пайк ва илҳом аст

Ҳамаи сиррӣ дар он чаҳ дорад роҳ

Пас чаҳ ҳоҷат ба арз ва эълом аст

Манам он модҳи Фдоӣии ту

Ки зи ман то насири як гом аст

На аз он фирқаам ки баҳри тамаъ

Мадҳашони ҷумлаи дона ва дом аст

ё забони ниёзашон ҳар дам

Хоҳишӣ бо ҳазор ибром аст

Хоҳиши муҳташам тавваҷуҳ туаст

Ки давои ҷамеъ олом аст

Гарчи нокомӣ ки ҳаст маро

Дар паии он ҷаҳони ҷаҳон ком аст

Врчаҳи анъоми хоси пай дар пай

Аз ту нисбат ба ҳоли ман ом аст

Ин ки донистае марои саги хеш

Беҳтар аз сад ҳазор анъом аст