Бар рӯй фарши ағбрии мстдири сақф

Дар зери чархи чанбарии лоҷуварди фом

Аз муҳташами зи сари кашии чархи як муҳим

Афтод бо сар омад арбоби эҳтишом

Бо он ки лутф бебадал ӯ ба ин муҳиб

зи алтофи хос буд на аз лутфҳои ом

Бо он ки дар кифояти он саъй ҳо намӯд

Наввоби офтоби лақои фалаки мақом

Бо он ки дӯстони мудаббир дар он муҳим

Доданд дод кӯшишу имдоду иҳтимом

Ҷўҳршносии охир аз эшон ки дар сухан

Эъҷоз менамӯд бгироӣии калом

Инкорро ба ҳиммати дастури номдор

Кард ончунон ки шарти ҳимоят буд тамом

Он Осифӣ ки мекунадаш даҳри инқиёд

Ваон Осифӣ ки мекунадаш чархи эҳтиром

Бар халқ воҷибаст ки дар мадҳ ӯ кунанд

Манъам ба сидолўзрои ашрафи алоном

Зиллаш ки зилли соя халқ худост бод

Бар мамлакати мухилладу мабсуту мустадом