Агар хирманиро таба кард барқӣ

Ки дӯдаш гузар кард аз чархи гардон

Вагар хонаеро з ҷо кунад силӣ

Ки сад дида гардӣда чун абри Нитсаон

Вагар баҳри ҷамъиятии хӯрдаи барҳам

Ки як шаҳрро партаваш карда вайрон

Аҷали гирди мотами расонидаи дигар

зи саҳрои ғбро ба айвони кайҳон

Чу мавҷӣ зад ин баҳр ёрб ки як сар

Табаи гашт ва бархест сад гӯнаи тӯфон

Чу боди мухолифи баромад ки як гул

Талафи гашт ва сад хор азу монад бурҷон

Ки дод эй фалаки охирин теғи кинат

Ки пайванд ёрон буридӣ бад-ӣни сон

Ки кард эй сипеҳри ин қадарҳо далерат

Ки кор ба ин мушкилӣ кардӣ осон

Чаҳ мақсӯд будат ки як дудмон ро

Чароғи фараҳи киштӣ аз боди ҳурмон

Задӣ бе маҳали чанг дар ҳабиби умраш

Даридӣ зи сангини дилӣ то ба домон

Туро аз дил омад ки он тозаи гул ро

Кунӣ ҳамчуи хошок бо хоки яксон

Ту чун кундӣ аз боғи ҷони гулбунӣ ро

Ки гули буи гул дошт аз накҳати он

Ту чун ҷайби ҷон пора кардӣ гулӣ ро

Ки меомадаш буии ҷон аз гиребон

Дарин мотам эй дӯстон давр набӯд

Агар аз дили душманони хезади афғон

Сазадгар азин ғуссаи бадхоҳи сад раҳ

Газад пушти дасти таассуф ба дандон

Чу ӯ буд мақсӯд ва гулзор ҳастӣ

Падарро дарин брки ризндаҳи бустон

Чу гулдастае буд он нахли наврас

Ки аз гулшан ҷонаш оварад даврон

Ҳамон ба ки аз баҳри таърихи фӯташ

Ба калаки бадоеъи рақам хуш нависон

Нависанд мақсӯд гулзор ҳастӣ

Нигоранд гулдастаи гулшани ҷон