Он худованди муҳташами чокар

Ки фузунаст ҳишматаши зи ҷаҳон

Дай барисам иёдатам аз хок

Барграфт он ниҳояти эҳсон

Чун туро дидани арақи зи арақ

Сӯзи бемори рости шуълаи нишон

Лутфи дигари иловаи ин сохт

Аз кафи зари нисори сими афшон

Ки ба ҳикмат дар анҷуман созад

Ғарқи дарёии инфеъолам аз он

Ман ки чун хаста арақ карда

Ёфт дар дам ба як нафаси дармон

Узри он шаҳриёр агар хоҳам

Ки бихоҳам ба калак ё ба забон

Боядам сохт доими алҳркт

Ҳар дуро то ба инқирози замон