Бози офатӣ ба аҳли ҷаҳон аз ҷаҳон расед

Косори кулуфташ ба замин ва замон расед

Боз оташӣ фитод ба олам ки дӯди он

Аз шаш ҷиҳати гузашт ва ба ҳафт осмон расед

Аз дашт ғусса хост ғубории казин макон

Тӯфони он ба манзара ломакон расед

Абрӣ баҳам раседу зи бориши баҳами расонад

Силии сабки Аннан ки карон то карон расед

Боло гирифт навҳаи пари ваҳшатӣ каз он

Ғавғо ба сақфи ғурфа болоӣён расед

Ҳар нолае ки навҳагар аз дил ба лаби расонад

Дар баҳр ва бар бигӯаш инс ва ҷон расед

Дар чори рукн ва шаш ҷиҳат ва ҳафт боргоҳ

Кори азоу шуғли мусӣбат ба он расед

КоФоқ рӯй рӯз кунад ҳамчуи шаби сиёҳ

Вази ғам на аФтоб барояд дигар на моҳ

Афғон ки беҳтарини гули ин бӯстон намонад

Рахшони чароғи дидаи халқ ҷаҳон намонад

Шамъӣ ки ршг дошт бар ӯ шамъи офтоб

Аз тунди боди марги дарин дудмон намонад

Нахлӣ ки дар ҳдиқаҳи ҷинат ба дил надошт

Аз дӯстон бурид ва дарин бӯстон намонад

Ганҷӣ ки буд пари гавҳар аз ваии басити хок

Дар зер хок рафт ва дарин хокдон намонад

Рўӣӣ ки корномаи наққоши сунъ буд

Пурдар назораи гоҳ тмошоӣён намонад

Ҳасанӣ ки ҳасани Юсуфи азуи бади нишона Эй

Гум шуд чунон ки то абади азуӣ нишон намонад

Ҷисмӣ ки бори перҳан аз ноз ме кашид

Биравӣ чаҳ борҳо ки зи хок гарон намонад

Дардо ки он рух аз кафани охир ниқоб кард

Хишти лаҳади муқобила бо офтоб кард

Афсӯси кохтар фалаки иззату ҷалол

Зуд аз уфуқ расед ба манзилгаҳи завол

Моҳӣ ки меҳри дида ба пои судяш на рух

Шахси аҷал ба сад ситамаш кард поймол

Сарвӣ ки дар ҳдиқаҳи ҷон буд муттасил

Бо хок дар муғок лаҳад ёфт иттисол

Гули ҷома май дард ки чаҳ нахлии з зулм кунад

Бе эътидолии аҷали боғи эътидол

Ма сина мекунад ки чаҳ пояндаи ахтарӣ

Аз дастбурд ҳодиса афтод дар вабол

Аз бас ки дар басити замин буд бе ъдил

Вази бас ки дар бисоти замон буд бе ҳам?ил

Бар пеши тоқ чарх навиштанд ном ӯ

Султони малики ҳасану шхи хиттаи ҷамол

Афғон ки шуд ба марсияи зикри забону лаб

Алқоби мирзои Муҳамади қулии лақаб

Он исавии насаб ки шаҳи чархи чорумин

намешавад бар нишони кафи пой ӯ ҷабин

Моҳӣ ки калаки сунъ ба тасвир рӯй ӯ

Дар ҳам шикасти равнақи сӯратгарони чин

Ғолиби шарики ҳасан ки мекард дам ба дам

Ҷони офарини зи хилқат ӯ бар худ офарин

Вақти хиром ӯ ки малик гуфтяш дуо

Дидӣ фалаки хиромаши хуршед бар замин

Воҳсрто ки ганҷи гарони моя эй чунон

Бо он шиквау кавкаба дар хок шуд дафин

Чун бугсалади кафани зи ҳам оё чҳо кунад

Хоки лаҳад ба он тану андоми нозанин

Афсӯс каз ситезаи гарӣҳои ҷаври давр

Афғон каз интиқоми кашӣҳои шахси кин

Зиндони танги хок ба Юсуф ҳавола шуд

Коми наҳангро тани Юнус нўолаҳ шуд

Рӯзи ҳаёт ӯ чу расед аз аҷал ба шом

Бар халқ шуд зи фурқати ваии зиндагии ҳаром

Дар қасд ӯ ки ҷони ҷаҳонаши туфайл буд

Теғи аҷал чигуна бурун ояд аз ниёам

Бо шахси фитнаи бас ки қазо буд муттафиқ

Дар кори кӣнаи бас ки қадар дошт иҳтимом

Хуршеди умр бар лаби бом аҷал расед

Он офтобро ва фикандаш фалаки зи бом

Чун шишаи вуҷӯди вай офоқ зад ба санг

Сад пора шуд зи ғуссаи дили хорау рухом

Бо он тани латифи замини он замон чаҳ кард

Ваон феълро сипеҳри ситамгар чаҳ кард ном

Тарсам забон бисӯзад агар гӯям он чаҳ гуфт

Дар вақти дасту по задан он сарви хуши хиром

эй нутқи лоли шӯ ки забонати бурӣдаи бод

Мурғи хаёлат аз қафас дил парида бод

Каси номи марг ӯ ба кадомин забони барад

Ақли ин матоъро ба кадомин дукони барад

Бошад зи санги хораи дили пари таҳаввураш

Ҳаркаси казин хабар шавад огоҳу ҷони барад

Эҳроми баста ҳар ки асбоби ин азо

Бардорад аз замин ва ба ҳафт осмони барад

Дар қатл худ кунад фалаки ғофили иҳтимом

Рӯзӣ агар ба ин амали худ гумони барад

Хӯни борад аз саҳоб агар дар азоӣ ӯ

Об аз муҳӣти чашми мусӣбати кашони барад

Сайёди маргро ки бад-ӣни сони кушоди чашм

Кӯра ба шоҳбози баланди ошёни барад

Инсоф нест варна чаро боғбони даҳр

Гулбун ба нархи хору хас аз бӯстони барад

Сад ҳайфи коФтоби ҷаҳон аз ҷаҳон бирафт

Раънои савори арсаи ҳасан аз миён бирафт

Ёрб ту дили навозии он дил навоз кун

Дарҳои мағфират ба Рахши ҷумла боз кун

Бар шохсори сидрау тӯбо ҳар ошён

Коҳсн буд нишемани он шоҳбоз кун

Кӯтоҳ шуд чу риштаи умраши зи тоби марг

Аз тӯли лутфи муддати айшаш дароз кун

То бонги табли марги зи гӯшаш бурун равад

Қонӯни афви баҳри вай аз раҳм соз кун

Аз файзҳои ахрўиши комёби соз

Вази орзӯии дниўиш бениёз кун

ӣнҷо агар ба сарварӣ афрохтӣ сараш

Онҷо ба тоҷи хусравяш сарфароз кун

Зин беш муҳташами лаб даъват биҷунбаш ор

Восбоби қадар ӯ талаб аз кор соз кун

Ёрб ба иззати ту ки ин нахли навҷавон

Аз сидра бештар фиканд соя бар ҷинон