Аз танагӣ дил нест ба лаби раҳи нафасам ро

ё раб кунад огоҳ ки фарёдрасам ро

Дар васлам ва аз ҳиҷр буд нолаи зорам

Овехтаи сайёд ба гулбуни қафасам ро

Нолами зи паии ноқааш акнӯн ки надида аст

Хомӯши ншинндаҳи маҳмили ҷарасам ро

Дармондаи хошоки танами кӯи мадади ашк

Шояд ки ба сайлоб диҳад мушти хасам ро

Аз ман ҳазар эй оинаи рӯ чанд ки чун субҳ

Аз покӣ дил нест ғубории нафасам ро

Он яккаи саворам ки ба майдони муҳаббат

Ишқ аз азал оварда ба ҷавлони фарсам ро

Муштоқи ману нола ки ҷузи нола касе нест

Каз бе касе ман кунад огоҳи касам ро