Чашми масти ту ҳамон офат ҷонаст ки буд

Тири мижгони ту длдўз чунонаст ки буд

Нигаҳи гарми ҳамон шуъла фишонаст ки буд

Дар нигини ту ҳамон заҳр ниҳонаст ки буд

Лаби лаъли ту ҳамон талх забонаст ки буд

Гарчи хатати зи кафи нози Аннани баради туро

Лашгари мӯрчагони танг шукр хӯрд туро

Дили зи хӯни резии мо ҳеҷ нёзрди туро

Хат бераҳм ба инсоф наёвард туро

Хашму нози ситам ҷавр ҳамонаст ки буд

Аикаҳ дар дилбарӣ ва меҳр набӯдат сонӣ

Чаҳ шуд он лутфи ту дар ҳар нигаҳи пинҳонӣ

Монаи онем ки бемеҳру вафо май хуоне

Дили мо бо ту чунонаст ки худ майдонӣ

Гӯшаи чашми ту бо мо на чунонаст ки буд

Чанд мижгони ту аишўхи зи мо баргардад

Дили овора аз он зулфи дўтои баргардад

Грдли сахти ту аз ҷавру ҷафои баргардад

Нест мумкин ки дили мо зи вафои баргардад

Мо ҳамонем агар ёр ҳамонаст ки буд

Теғи бедоди турои хати сияҳ ҷавҳар шуд

Занг бар оина рӯй ту равшан гар шуд

Бештари чашми ту аз серумаи зиён овар шуд

Шаби зулфати зи хати сабзи сияҳи дил тар шуд

Ин сияҳи кораи ҳамон душман ҷонаст ки буд

Чашми бемори ту барад аз дили ман тоб ва тавон

Хонаи ҳуш маро кард нигоҳати вайрон

Дод бар боди ситамҳои ту дайну дилу ҷон

Гарчи нагузошт асари ишқи ту аз ному нишон

Дили зи доғати баҳмони меҳр ва нишонаст ки буд

Гарчи майхонаи нози ту зи хати гашти хароб

Май ҷакад аз лаби лаъли ту ҳамон бодаи ноб

Хезу муштоқи ҳазинро ба ду ҷомӣ дарёб

Гарчи шуд бодаи ҳасани ту зи хати пои бркоб

Соиб аз ҷумлаи хўно ба кшонст ки буд