Кун миёни муҷримони ҳукм эй Аёз

эй Аёзи пок бо сад эҳтироз

Гар ду сад борат Биҷӯшам дар амал

Дар каф ҷӯшат наёбам як дағал

зи имтиҳони шармандаи халқӣ бе шумор

Имтиҳонҳо аз ту ҷумлаи шармсор

Баҳр бе қаъраст танҳо илм нест

Кӯҳ ва сад кӯҳаст ин худ ҳалам нест

Гуфт ман донам атои тести ин

Варна ман он чорқм ва он пӯстин

Баҳри он пайғомбари инро шарҳи сохт

Ҳар ки худ бишнохт яздонро шинохт

Чорқти нутфаи сету хӯнати пӯстин

Боқӣ эй хоҷа атоӣ ӯст ин

Баҳр он додаст то ҷӯӣ дигар

Ту магӯ ки несташ ҷузи ин қадар

Зон намояд чанд себи он боғбон

То бадонеи нахлу дахли бӯстон

Кафи гандум зон диҳад хрёр ро

То бидонади гандуми анбор ро

Нуктае зон шарҳ гуяд Авестоад

То шиносии илм ӯро мустазод

Вар бигӯе худ ҳаминаш буду бас

Даврат андозад чнонк аз риши хас

эй Аёз акнӯн биё ва дод даҳ

Дод нодир дар ҷаҳони бунёд на

Мҷрмонти мустаҳаққ куштан анд

Вази тамаъ бар афв ва ҳлмт ме тананд

То ки раҳмат ғолиб ояд ё ғазаб

Оби кавсар ғолиб ояд ё лҳб

Аз паии мардуми рибоӣ ҳар ду ҳаст

Шохи ҳаламу хашм аз аҳди аласт

Баҳри ин лафзи аласти мстбин

Нафй ва исботаст дар лафзии қарин

Зонки истифҳоми асботисти ин

Лек дар ваии лафз лӣс шуд қарин

Тарк кун то монад ин тақрири хом

Коса хосон манеҳ бар хон ом

Қаҳру Лутфӣ чун сабо ва чун вабо

Он яке оҳани рибои вена ки рибо

намекашад ҳақи расатонро то рушд

Қисми ботили ботилонро ме кашад

Меъдаи ҳалвое буд ҳалво кашад

Меъдаи сафрое буд срко кашад

Фарши сӯзони сардӣ аз ҷолси барад

Фарши афсурдаи ҳароратро хӯрд

Дӯсти бинӣ аз ту раҳмат май ҷаҳд

Хасми бинӣ аз ту стўт май ҷаҳд

эй Аёзи ин корро зўтри гузор

Зонк навъе интиқомаст интизор