эй басои мухлис ки нолад дар дуо

То равад дӯди хулӯсаш бар само

То равад болои ин сақфи барин

Буии миҷмар аз анин алмзнбин

Пас млоик бо худои ноланди зор

К-эии мҷиб ҳар дуои ваии мстҷор

Бандаи муъмин тазаррӯъ ме кунад

ӯ намедонад ба ҷузи ту мустанад

Ту атои бегонагонро май диҳӣ

Аз ту дорад орзӯ ҳар мштҳӣ

Ҳақ бифармоед ки на аз хорӣ ӯст

Айни тохири ато ёрӣ ӯст

Ҳоҷат оварадаш зи ғифлати сӯии ман

Он кашидаш мӯи кашон дар кӯии ман

Гар бар орми ҳоҷаташ ӯ во равад

Ҳам дар он бозича мустағриқ шавад

Гарчи менолад ба ҷон « ё мстҷор »

Дили шикастаи синаи хастаи гӯи бзор

Хуш ҳаме ояд марои овоз ӯ

Вони худоёи гуфтан ва он роз ӯ

Вонки андари лоба ва дар моҷаро

намефиребанд ба ҳар навъе маро

Тӯтӣону булбулонро аз писанд

Аз хуши овозии қафас дар ме кунанд

Зоғроу чғдро андари қафас

Кӣ кунанд ин худ наомад дар қасас

Пеши шоҳиди боз чун ояд ду тан

Он яке кмпиру дигари хуши зқн

Ҳар ду нон хоҳанд ӯ зутар фатир

Ораду кмпирро гуяд ки гир

Вон дигарро ки хўшстши қаду хад

Кӣ диҳад нони бал ба тохири афканд

Гуядаш биншин замонӣ бе газанд

Ки ба хонаи нон тоза ме пазанд

Чун расад он нони гармаши баъди код

Гуядаш биншин ки ҳалво ме расад

Ҳам барин фан дордорш ме кунад

Вази раҳи пинҳон шикораш ме кунад

Ки маро корӣаст бо ту як замон

Мунтазир мебош эй хуби ҷаҳон

Бе Муродии муъминон аз неку бад

Ту яқин май дон ки баҳри ин буд