Аз мо Марв эй чароғи равшан

То зинда шавад ҳазор чун ман

То бушковад аз дарун ҳар хор

Сад наргису ёсамину сӯсан

Бар ҳар шохии ҳазор мива

Дар ҳар гултар ҳазор гулшан

Ҷони шабро ту чун чароғӣ

ё ҷони чароғро чу равған

эй равзани хонаро чу хуршед

ё хонаи бастаро чу равзан

эй ҷавшанро чу дасти Довӯд

ё рустами ҷангро чу ҷавшан

Хуршеди паии ту ғарқи оташ

Вази баҳри ту сохт моҳи хирман

Нстонди ҳеҷ кас ба ҷузи ту

Товони баҳорро зи баҳман

Аз шавқи ту боғу роғ дар ҷӯш

Вази ишқи ту гули даридаи доман

эй дӯсти маро чу сар ту бошӣ

Ман ғам нахӯрам зи вом кардан

Рӯзӣ ки гузар кунӣ ба бозор

Ҳам мард равад зи хеш ва ҳам зан

Ваон шаб ки сабӯҳ ӯ ту бошӣ

Ҳам рӯҳ буд хароб ва ҳам тан

Туркӣ кунад он сабӯҳ ва гуяд

Бо ҳиндӯии шаб ба хашми сини син

Таркят ба аз хароҷи булғор

Ҳар сини сини ту ҳазор раҳзан

Гуфтӣ ки хамӯш ман хамӯшам

Гар зонк наёрем ба гуфтан

Вари гӯши рубоб дил бипечӣ

Дар гуфт оем ки тани тнни тан

Хокӣ будам хамӯшу сокин

Мастам кардӣ ба ҳаст кардан

Ҳастӣ бигзорам ва шавам хок

То ҳаст кунӣ маро дигар фан

Хомӯш ки гуфт низ ҳастӣ аст

Бош аз паии анстўоши алкн