Хобам бибаста Эй бигушо эй қамари ниқоб

То саҷдаҳои шукр кунад пешати офтоб

Домон ту гирифтам ва дастам битофтӣ

Ҳин дасти дркшидм рӯй аз вафои мтоб

Гуфтӣ макун шитоб ки он ҳаст феъли дев

Дев ӯ буд ки менакунад сӯии ту шитоб

ё раб кунам бубинам бар даргаи ниёз

Чандини ҳазор ё раби муштоқи он ҷавоб

Аз хоки бештари дилу ҷонҳои оташин

Мстсқёнаҳи кӯзаи гирифта ки оби об

Бар хок раҳм кун ки аз ин чори унсур ӯ

Бедаст ва потир омад дар сайру инқилоб

Вақте ки ӯ сабк шавад он бод пой ӯст

Лангонаи брҷҳди ду се гомии паии саҳоб

То ханда гирад аз так он ланги барқ ро

Ва андар шафоат ояд он раъди хуши хитоб

Бо соқён абр бигӯед ки брҷҳид

Каз ташнагон хок Биҷӯшед изтироб

Гирам ки ман нагӯям охир наме расад

Андари машоми раҳмати буии дили кабоб

Пас соқёни абри ҳамон дам равон шаванд

Бо ҷирау қнинаҳ ва бо машки пуршароб

Хомӯш ва дар хароби ҳамеи ҷӯии ганҷи ишқ

Кин ганҷ дар баҳор баруед аз хароб