Воҷиб кунад чу ишқ маро кард дили хароб

Кондри харобаи дил ман ояд офтоб

Аз пой дрФтодаҳам аз шарми ин карам

Кони шаҳ дуоам гуфт ҳамӯ кард мустаҷоб

Баси чеҳра кӯ намӯд марои баҳри сокинӣ

Гуфтам ки чеҳра дидам ва он буд худ ниқоб

Аз нури он ниқоб чу сӯзед олимӣ

ё раб чигуна бошад он шоҳ бе ҳиҷоб

Бар ман гузашти ишқ ва ман андар ақаб шудам

Вогшт ва луқма кард ва маро хӯрд чун уқоб

Бархӯрдам аз замона чу ӯ хӯрд мари маро

Дар баҳр ъзб рафтаму ворстм аз азоб

Онро ки луқмаҳои балоҳо гўор нест

Зонаст кӯ надид гувориш аз ин шароб

Зини эътимод нӯш кунанд анбиёи бало

Зеро ки ҳеҷ вақт натарсад зи оташи об