Он шунидӣ ки Хизри таҳта киштӣ бишикаст

То ки киштии зи кафи золим ҷаббор бараст

Хизри вақти ту ишқаст ки сӯфии зи шикаст

Софӣаст ва мисли дард ба пастӣ бинишаст

Лиззати фақр чу бодаи сет ки пастӣ ҷӯяд

Ки ҳамаи ошиқи саҷдаи сету тавозуъи сармаст

То бадоне ки такаббури ҳама аз бе мзгист

Пас сазои мутакаббири сар безавқ бас аст

Гиряи шамъи ҳамаи шаб на ки аз дард сараст

Чун з сар раст ҳама нур шуд аз гиря бараст

Каф ҳастӣ зи сари хам мдмғ баравад

Чун бигирад қадаҳи бодаи ҷон бар кафи даст

Моҳё ҳар чаҳ туро коми дил аз баҳр биҷӯ

Тамаъ хом макун то нахулд коми зи шаст

Баҳр меғаррад ва мегуяд кои уммати об

Рост гуед бар ин моидаҳи касро гила ҳаст

Дам ба дами баҳри дилу уммат ӯ дар хушу нӯш

Дар хитоботу муҷобот балӣанду аласт

Не дар он базми кас аз дарди дилӣ сар бигирифт

Не дар он боғу чамани пои кас аз хор бахаст

Ҳиллаи хомаш ба хамӯшят асирон барраанд

з хамӯшона ту нотиқ ва хомӯш биҷуст

Лаби фурӯбанд чу дидӣ ки лаби бастаи ёр

Дасти шамшерзанонро ба чаҳ тадбир бибаст