Бидон ки дунёи худ фӣ нафса ҳақиқатӣ дорад ва дар ҳақи бандагон низ ҳақиқатӣ дорад аммо ҳақиқати худ дунё иборатаст аз замину ончӣ бар рӯй замин мавҷӯдасту мурод аз замини амлоку дкокин [ дуконҳо ]у хонау амсол онҳоасту ончӣ бар рӯй заминаст маодинасту набототу ҳайвоноту таҳсили маодин , ғолибан ё ба ҷиҳат онаст ки олати кору шуғли худ қарор диҳанд , чун мису оҳану арзиз [ қалъ ]у наҳви онҳо ё аз барои зинату ороиш ба онаст монанди ҷавоҳир , ё аз барои дод ва ситадаст , чун тиллоу нуқрау таҳсили набототи ағлаб аз барои либосу қӯту ғизо ва давоаст .
Ва аммо ҳайвонотро ки таҳсил мекунанд ё ба ҷиҳати хидматкорӣу кор фармуданаст , чун асбу астару канизону ғуломон ё аз барои лиззати бурдан аз онҳо , чун срорӣ [ канизон ]у занон ё ба ҷиҳати қӯту ёрӣ ҷустан аз онҳо , чун авлоду бародарон ё аз барои тасхири дилҳои эшону тасаллут бар онҳо ва инҳо аъёнӣ ҳастанд ки дунёи иборат аз онҳоасту худованди олами ҳамаи онҳоро дар ин ояи муборакаи ҷамъи фармӯда ки « зини ллноси ҳуби алшҳўоти ман алнсоءу албнини волқнотири алмқнтраҳи ман алзҳби волФзаҳи волхили алмсўмаҳи волонъоми волҳрси злки матоъи алҳиўаҳи алднё » яъне « зинат дода шудааст аз барои мардум , дӯстӣу мштҳёти нафсонӣа , аз занону фарзандон ва « қнторҳо » аз тиллоу нуқрау асбони чарандау чорпоёну заръ , инҳо матоъи зиндагонӣ дунё ҳастанд »у муҳаббати ҷамеъи инҳо аз рзоили қувва шҳўиаҳаст , магари муҳаббати тасхири қулӯбу тасаллут , ки аз мутаъаллиқоти қувва ғзбиаҳаст .