Аввал ба ном онкӣ мубаррост аз макон
Халлоқи ваҳшу тайру худованди инсу ҷон
Он сонеъӣ ки шоҳид ӯйанд ҳар вуҷӯд
Он қодирӣ ки дар сифат ӯст ҳар забон
Пери фалак ҳамеша буд дар суроғ ӯ
Бар каф гирифтааст Асоеи зи каҳкашон
Хуршеди ҳамчуи зарраи з ҳар равзани аўФтд
То аз кадом хона бияёд азуи нишон
Баъд аз саноу ҳамди худованди зулҷалол
Миннати нуҳуми зи неъмати расӯли худо ба ҷон
Пайғамбарӣ ки дар шаби миъроҷи Ҷабраил
То пои арши бӯсаи занони рафта дар Аннан
Бар остон ӯ табақоти замини ғубор
Як парда ӣӣ зи пардаи сароиш на осмон
Меҳри набувватӣ ки ба дӯш шариф ӯст
Рӯзи ҷазо ба уммат осӣаст пштбон
Ёрон ӯ ки чорстўн шариъатанд
Аз ҳар яке банноӣ хилофат гирифташон
Ёрб ба ҳурмати хулафоу саҳоба ҳо
Дории марои зи офати айём дар амон
намехоҳам аз вуҳуши замонӣ сухан кунам
Дафъи малол то шавад аз табъи мардумон
Рӯзии ман ғариб дар айёми навбаҳор
Аз кунҷи хонаи ҷониб саҳро шудам равон
Дидам нишаста бар дар сӯрохи мушакӣ
намекард худ ба худ сифати хешро баён
Дорам даруни хонаи зи анвоъи хӯрданӣ
Аз арзану ҷаворӣ ва моашу биринҷу нон
Баққол кардааст муҳайё барои ман
Имрӯз ҳар матоъ ки чидаст бар дукон
Ҳар кас ки ёфтаст таваллуд ба соли мӯш
Гардад чу ман ба ҳушу адои фаҳму нуктаи дон
Гоҳе ки аз ғазаб ба замини рахна ҳо кунам
Аз ҷони санг наъра барояд ки аломон
Аҷдоди ман ба мейрашон такя ме кунанд
Имрӯз дар баробар ман кист дар ҷаҳон
Дар васфи хеш буд ки ногоҳ гурба ӣӣ
Худро расонади ҳамчуи балоҳои осмон
Зад сайле ки дар таҳ поиш фитод мӯш
Гуфтои туе ки омадаи даҳ пушти паҳлавон
эй бе адаби ту шарми надории з рӯй ман
Аҷдод ту шуданд ҳамаи пеши ман калон
Обои олии ту буд кӯри шаби пурк
Абнои соФли ту ҳам аз ҷинси сифлагон
Пар карда ӣӣ зи хок ба ҳар ҷо ки рафта ӣӣ
эй хонаҳои халқи зи дасти ту хокдон
Дандон з нест кори ту ҳар ҷо ки дона аст
Ҳастӣ ҳамеша душмани анбори мардумон
Рӯз ҷазост киштеи Нӯҳ аз ту додхоҳ
Оби азобро ту дарав карда ӣӣ равон
Мӯсои ӣён ба аҳди набӣ мӯш гашта анд
Бошад туро муносибатӣ бо ҷуҳуди кон
Бар ман бӯи байну нек тамошо бикун маро
Яъне зи шери сӯрат ман медиҳад нишон
Паранда ӣӣ ки бугзарад аз пеши чашми ман
ӯро ба ҷанги хеши дрорми ҳамон замон
Бар пушти ман рисондаи набии дасти хеш ро
Зон рӯи маро азиз шуморанд аматон
Аз бас ки дар миёнаи мардуми мускири мам
Ҷоем ҳамеша ҳаст ба паҳлавии миҳмон
Ногуҳи зи гурбаи ин суханонро шунид саг
Фарёд кард ва гуфт ки эй ҳамдами занон
Монанди дӯди дидаи дроисти кори ту
Аз дар бурун кунанд дарое зи тобдон
Дар хона ӣӣ ки як нафасӣ нест хӯрданӣ
Бар бомҳо баромадаи гардии фиғони кунон
Тифлону ақрабои ту эй дузди косаи лӣс
Омухтанд дрбдриро зи модарон
Гоҳе ки нони сӯхта ӣӣ баҳр ман диҳанд
Аз пеши ман гирифтаи гурезӣ ба нардбон
Аз хона ӣӣ ки пурчаҳ ноне ба ман расад
Шаб то ба рӯз бар дар ӯем нигоҳбон
Бар ҳар дарӣ ки май рӯму ҳалқа май занам
Он хона эҳтиёҷ надорад ба посбон
Нашунида ӣӣ ки ҷади ман асҳоби Каҳф ро
Рафтаст ҳамчуи гирд ба дунболи корвон
Бо онкӣ ҳаст мартабаи олии маро
Дорам ман шикастаи қаноат ба устихон
Бар гӯсфанд чун хабар устихон расед
Афтод оташи ғазаб ӯро ба мағзи ҷон
Он дами лабу даҳони з чаро сохтан бӯаст
Худро ба як дўхизи расонид дар миён
Гуфт эй палид шавам нафаси ҳади худ шинос
Бар устихон ман марасон ин ҳамаи забон
Кори ту хӯни хўрист ба саллохи хона ҳо
ӣнҷо шудӣ гурехта аз дасти саги кашон
Пайвастаи кори ту ҷадалу ҷанг бо гадост
Бар остони ту нолаи кунон ӯ ассори занон
Бедореи шаби ту буд то дами саҳар
Созад маҳали файзи туро хуби саргарон
Ҳар рӯзи вақти субҳи шубон май баради маро
Гоҳе ба сӯии дашти гуҳии сӯии бӯстон
Қурбон кунам барои худои ҷони хеш ро
Бошад зи ман савоби саросар ба ҳоҷён
Қассобро зи хӯни маниши теғ сурх рӯаст
Бошад қнораҳаш чу хиёбони арғавон
Симин барои кабоби дил ва гарда мананд
Пайвастааст равғани ман шаъни дигдон
Чун ин мабоҳисат ба биёбон фасона шуд
Худро расонади гурги бадишони давони давон
Бо гӯсфанд гуфт дилу гарда ту чист
Чунаст рӯдаҳои ту резам ба як замон
Гоҳе ба зери пуштаи ниҳони гардӣ аз гила
Созад ба соҳиби ту марои куштании шубон
Доими даҳон ба равғани ту чарб ме кунам
Худ гӯ ба пеши ҷанги ҳарифони туро чаҳ ҷон
Ман куҳнаи гурги ҳазрати ёқӯб дида ам
Пари хӯн шудаи зи тӯҳмати Юсуфи марои даҳон
Аҳволи ман чу шамъ ба ҳар базм равшан аст
Дар пеш халқ нест марои ҳоҷати баён
Дар хоби хеш ҳар ки бибинад шабии маро
Гардад зи Ямани ман ҳамаи рӯзи шодмон
Гови замин чу дар назарами ҷилва гар шавад
Созам ба як ишораи ҷудои рон ӯ зи рон
Дар гӯши гови боди расониди ин хабар
Фарёд кард ва гуфт чаҳ гуфтӣ бигӯ ҳамон
Ҳар ҷо ки дида ӣӣ ту марои куштаи ду шох
Бовар намекунӣ бикун имрӯзи имтиҳон
Гиреҳгӣ ва лек қатраи борони надида ӣӣ
Нашунидааст гӯши ту овозаи сегон
Гуҳ сулҳ мекунӣ ту ба чӯпону гоҳи ҷанг
Гург оштӣаст кори ту пайваста бо шубон
Шаб то ба рӯз дӯхтаам чашм бар замин
Аз ман нагашта ҳеҷ каси озурда дар ҷаҳон
Гоҳе ба гирди хирман деҳқон шавам ба чарх
Гоҳе ба халқи шери даҳуми ҳамчуи модарон
Аҷдоди ман ба одаму ҳавво баробар аст
Яъне марост гови замин аз бародарон
Уштур шунид ва гуфт ки гӯсола ҳануз
Берун накарда ӣӣ сари худро зи коҳдон
Обои ту ба ҳеҷ қаторӣ набӯда анд
Оварда ӣӣ ба зӯри ту худро дар ин миён
Як раҳ ба пушту паҳлавии худ ҳам нигоҳ кун
Аз хотири ту рафтаи магари чӯби гоўрон
Бар гарданат зананд чу дузди абрии ду шох
Аз коҳдон баранд сӯии дашти кашкашон
Бар ман яке нигоҳ куну сунъ ҳақ бибин
Чун офарӣдааст марои холиқи ҷаҳон
Додаст шери ман шутури солеҳи набӣ
Дар рӯзгори нисбат ман медиҳад ба он
Пайваста хор мехӯраму бор май кашам
Ҳаргиз нагашта хотирам аз сорибони гарон
Ҳар ҷо ки бӯдаам ба ду зону нишаста ам
Дар бар кашида ҷомаи млаҳ чу суфиён
Аз уштурони вису қарни як шутури манам
Гардӣдаам бар он сари хок аз муҷовирон
Овози гӣраи дори шутур чун баланд шуд
Дар ҳоли санг пушт биёмад тапони тапон
Дар пушти чори ойина дар пеши рӯи сипар
Бар дасти санг ва бар зада домон чу ҳаҷарён
Аз санги рафтаи рафта чу оташ забона зад
Оғоз гуфтугӯӣ бигуфт эй сабки Аннан
Кнҷораҳи дида ӣӣ магари имшаб ба хоби хеш
ё гови кушта ӣӣ ба хаёли ҷавози рон
Дар умри хеш мисли ту лаъибат надида ам
Кӯтоҳи ақлу пои дарозу шиками калон
Дар зери бори нолаи кунони хоб май рӯй
Хезии зи ҷои ҳамчуи заъифони пои гарон
Дандони ту саросар агар башиканам сазост
Ҳаргизи туро касе назада санг бар даҳон
Маълум шуд ба даҳри шутури дил ту бӯда ӣӣ
Бошад ҳамеша чашми ту бар дасти сорибон
Дар зери бори миннат кас нестам фақир
Дорам мудоми шукри худованд бар забон
Аз фоқаи рӯзу шаб ба шиками санг баста ам
Донанд халқ дар бағалам ҳаст тоа нон
Дар гӯша ӣӣ нишастаам ва хок ме хӯрам
Бигузаштаам ба чиллаи нишинии зи зоҳидӣ
Рӯзӣ ки офтоб ба гармӣ шавад илм
Он рӯз эҳтиёҷ надорам ба соябон
Бар гӯши хорпушт чу ин моҷаро расед
Ҳар мӯии гашт бар тан ӯ неши хўнФшон
Чун мӯри нарми нарми қадамро ба раҳи ниҳод
Паҳлавии санг пушт нишаст ва бигуфт ҳон
Бар гирди хеши маърака ӣӣ ҷамъ карда ӣӣ
Дорӣ ба пушти сандалеи ҳамчу қисса хон
Алҷўби вор дар таҳи сандӯқи ҷои шӯй
Айёри косаи пушти туро аз мусоҳибон
Сҳроӣёни зи косаи чубини тавбаи танг
Исқотёни косаи гарон аз ту дар фиғон
Ҳаргиз надидаам ба ?бирти ҷомаи дуруст
Домони ту ҳамону гиребони ту ҳамон
Аз дидан ту суҳбати ин қавм шуд хунак
эй бад намой хез ва бирав зуд аз миён
Ман умри худ ба хори кашӣ сарф карда ам
Зон ваҷҳи гарм рӯй намоям ба мардумон
Пероҳанӣ ба сӯзани худ бахя карда ам
Дорам ба дӯши ҷомаи шолӣ чу ҳоҷён
Бошад ҳамеша дар шаби маҳтоби хоби ман
Болину бистарами ҳамаи хороу парниён
Оҳанги хорпушт чу рӯбоҳ гӯш кард
Аз шиддатӣ ки дошт равони гашти дами занон
Фарёд кард ва гуфт марои даври дида ӣӣ
Имрӯзи ҳамчуи хори бароварда ӣӣ забон
Дорӣ ба худ ғурур чу перони хоркаш
Оташи занам ки дӯд барояд туро зи ҷон
Аз ҷунбиши ту дар ҳаракати бутаҳои хор
Пайваста хӯрду резаи ман аз ту дар гумон
Гар бинӣ ва ту канда ба дастат даҳум равост
То пеши халқи сар на барорӣ ба ин ва он
Ман мдтисти хонаи дарин дашт карда ам
Накушодаам ба ҳеҷ кас аз хеши достон
Паҳлу ба офтоб занад пӯстин ман
Доранд орзӯии ман пер то ҷавон
Шабҳои дай ба воситаи пӯст май кашам
То субҳи ҳамчуи мағз дар оғӯши дилбарон
Ореи худои рост ба ҳар пӯсти дӯстӣ
Ҳаст ин мисли чу ганҷ дар айёми шоягон
Гоҳе ки рӯ ба рӯй шавад душмани маро
Ёбам з рӯй ақли худ аз даст ӯ амон
Харгӯши сар ба хоби фароғати ниҳода буд
Бедори гашт ва гуфт ба рӯбоҳи он замон
Як зарраи ақлу ҳуш агар доштӣ ба сар
Ҳаргизи зи хона по наниҳодӣ бар остон
Шабҳо рӯй чу дузд ба сӯии маҳалла ҳо
Чашмони худ чароғ кунӣ баҳри мокиён
Бисёр зиндаи зиндаи туро пӯст канда анд
Афкандаанд мурдаи ту паҳлавии суккон
Бо ҳар касе фақир муяссар наме шавам
Ҷон медиҳанд дар талабами мардуми калон
Моланд агар ба пайкари худ равғани маро
Бешаку шубҳа дафъ кунад дарди устихон
Гоҳе ки ман ба одамиён хуй ме кунам
Пайвастаи умр хеш кунам сарфи ин макон
Харгӯш чун ҳикояти худро тамом кард
Маймун шунид ва паҳлуяш омад нафаси занон
Гуфт эй дрозгўш чаро лоф май занӣ
Аз одамӣгарӣ на туро ному нишон
Чун мӯши дами бурӣдаи Бамоне ба чашми ман
ё бача бизӣ ки буд ҳар тарафи давон
Зин доштӣ ба пушти туро мешудам савор
Ҳастӣ ба пеши ман ту ҳам аз ҷумлаи харон
Бигушо зи хоби чашму сари худ баланд кун
Бар дасту пои ман назари хешро бимон
Яъне ки нест сӯрати ман кам зи одамӣ
Аммо кашидаам қадами худ аз он миён
Нашав ва намой ман шуда дар кӯҳсори ҳинд
Асли ман аз фарангу марои номи кордон
Ҳар ҷо ки бешаи исти дарав сайр ме кунам
Ҳастам ба гирду гӯша ӯ ҳамчуи боғбон
Аз миваҳои паҳлавии худ паҳн карда ам
Гоҳе зи туршу гоҳи зи ширину нордон
Оҳӯ раседу гашт бова рӯбарӯ ва гуфт
Кам дидаем одами дамдор дар ҷаҳон
Одам касе ба сӯрат одам наме шавад
Бе мағзи эътибор куҷо дорад устихон
Гоҳе ки сӯии шаҳри туро аўФтди гузар
Гардии ту пои кор ба арбоби лўлён
Дар пеши халқи масхараи ?гий пеша ме кунӣ
Тифлон ба кӯчаҳо зи қафои ту кафи занон
Гуҳи неи навозу гоҳи шабонеи гуҳии гадо
Гоҳе Асо ба дасти шӯй аз исоўлон
Дар даҳр агар чаҳ сӯрат ман нест одамӣ
Лекин марост сӯрати некӯ чу дилбарон
Чашмам буд зи ғамзаи Лайлии баранда тар
Девона мананд чу маҷнӯни паривашон
Гардад зи буии машки муаттари димоғҳо
Бар ҳар тараф ки рӯй нуҳуми ҳамчуи нави хатон
Гоҳе ки ҳамчу бод шавам дар давандагӣ
Барқи ситезаи хуии наёбади зи ман нишон
Зини гуфтугӯ паланг даромад ба ҷусту хез
Худро расонад дар паии оҳӯи ҳамон замон
Гуфт эй гурези пои зи чангами куҷо рӯй
Бо ман мсози ҷилвагарӣ ҳамчуи духтарон
Нофи туро ба коми ҳарифон бурӣда анд
Бошанд хониводаи ман аз ту Комрон
Гар бар сари ту сояи клходи аўФтд
Дар зери пои хоб рӯй ҳамчуи мокиён
Яъне ки ман ба хӯни ту имрӯз ташна ам
Аз роҳи тишнагӣ ба лаби ман расидаи ҷон
Аз қаҳр агар ба хоки занами чанги хеш ро
Чангу ғубор тира кунад рӯй осмон
Аз силӣам кабӯд буд рӯй фили чарх
Акси дам манаст ки гӯйанд каҳкашон
Ошуфтаи гашти фил ва равон шуд сӯии паланг
Дандон бикдгр зада ҳамчун муборизон
Дам хора карда омаду хобоанди гӯш ро
Хартум бар замин зад ва гуфт эй ало чаҳ бон
Аз нохуни паланг чаҳ нуқсон ба пои фил
Тоҷу хурӯсро чаҳ ғам аз нӯли мокиён
Тундӣ макун ки ҷурми ту бисёр дида ам
Чун таҳтаи пӯст дар таҳи пои қаландарон
Гўӣӣ ки ҳеҷ кас набӯд дар баробарам
Дар ҳар канора ҳаст маро чун ту чокарон
Дар рӯзи ҷанги зери илм постўн кунам
Бошам бар остон дар фатҳи пштбон
Тахти равони кинояи зи рафтори ман буд
Дӯшам ривоҷ ёфта аз мақдами шаҳон
Чун теғи обдори саропои ҷавҳарам
Дандон ман равост ки созанди зари нишон
Бар пушт ман ниҳанд агар кӯҳи қоф ро
Монанди барг коҳ наёяд марои гарон
Хартуми ман чу гурз буд вақти гиру дор
Ҳар мӯии ман ба тундӣу тезӣ буд синон
Умрами ҳазор сол буд дар миёни халқ
Кам нест зиндагонӣам аз умри ҷовдон
Бзргтрии з ман набӯд дар миёни қавм
Имрӯзи жандаи фил маро гуфта ме тавон
Курки ин сухани з фил шуниду қадами ниҳод
Сар то ба пои чин ва гиреҳ карда абрувон
Дар пушту паҳлуяши хула ӣӣ зад ба шох ва гуфт
эй танги чашм ҳарф магӯ ин ҳамаи калон
Аз филмоти ҳодиса ғофил нишаста ӣӣ
Дории ту эътимод ба умри сабки Аннан
Хартум нест он ки ба ӯ фахр ме кунӣ
Андохта ба байняти айёми ресмон
Худ гӯ бар устихони тугар буд ҷавҳарӣ
Тобеъ намешудӣ ту ба Ҳиндӯстонён
Хартуми ту ба паҳлавии дандони ту буд
Аз фоқаи ҳамчуи пӯст ки часбад ба устихон
Хат май кашӣ ба бинии худ кӯчаҳои шаҳр
Аз пушту паҳлавии ту ғуломони сўодхўон
Хартуми ту ба дидаи сҳроӣён буд
Бар боми коҳдон ки гузоранд новдон
Аз бас ки нест бар даму хартумати имтиёз
Ҳайрон шавам кадоми тарафи бошиддати даҳон
Вақтеаст ин замон ки сари шохи хеш ро
Гулгун кунам зи хӯни ту чун шохи арғавон
Рӯзи масофи сина худ мекунам сипар
Гирданд рӯбарӯии зи пуштами диловарон
Хоҳам ки ҳамла дар сафи пер ва ҷавон кунам
Дар дили маро на бими зи тир ва на аз камон
Шохам ба ҳар диёр кунад кори шохи мор
Пайваста бар хуранд азуи аҳли корвон
Хосияти ғариб ба шохам навишта анд
Ҳар кас нигоҳ дошт гурезанд ҷинён
Шер аз камӣни баромад ва омад ба курк гуфт
эй шох ношикаста бикаш пой аз миён
Бо ҳар ки мондаи шох ба шохи истода ӣӣ
Аз бас ки дар канор биёбон шудӣ калон
эй сахт рӯйу сусти қадам чобукӣ макун
Ҳастӣ ту пеши як қадам аз гови подаи бон
Тифлон аз забони ту парҳез ме кунанд
Бошӣ ту дар миёнаи ин қавми бади забон
Аҷдоди ман ба шери худо даст дода анд
Аз чанги ман вагарна ки меёфтӣ амон
Ҳаргизи шикореи дайгариро нахурда ам
Як раҳ ба хӯни мурда нёлўдаҳам даҳон
Дар бешае ки май рӯм ва мекунам қарор
Беруни зи қаҳт сол шаванд аҳли он макон
Бо ҳар ки бингарам ҷигараш об ме шавад
Аз мӯр камтаранд ба чашмами бҳоўрон
Дар фикри донаи мӯрча ӣӣ буд дар гузар
Омад ба шер гуфт ки эй рустами замон
Аз иттифоқи мӯрчагони ғофилии магар
Варна чаро ҳақири шуморӣу нотавон
Хӯроки аҳли байт манаст аз натоҷ ту
Доим параст хонаам аз шери бачагон
Тифлони шери масти ман имрӯзи шери гир
Хуишон нотавон мананд аз ту Комрон
Мӯрӣ шунида ӣӣ ки сулаймони вақт ро
Бар аҳди худ ба рон малах карда миҳмон
Ин рутба шуд муяссар ӯ аз шикастагӣ
Вар на чаҳ ҳади мӯрчае лашкари гарон
Чун аз забони мӯрчаи ин ҳарф шуд баланд
Таслим карда карда расиданди ваҳшён
Гуфтанд узрҳо зи таҳи дил ба икдгр
Афтод пои оштии андари он миён
Ин нусхаи сидои бадви се рӯз шуд тамом
Аз рӯзгори ҳазрати абдулазизи хон
Таърих аз ҳазор ва навад як гузашта буд
Аз ҳиҷрати расӯли шаҳи охируззамон
эй хӯрд вае бузург ки дар айём монда ед
Уфтад ба саҳв дар назари ин турфаи достон
Гар зинда мондаам ба дуо ёдам оваред
Вар рафтаам ба фотиҳа созед шодмон