Навбаҳор омад шкФт аз ҳар сари девори гул
Хор шуд помол берун шуд ба ҷои хори гул
Баҳри таъмири чамани меъмор бар зад остин
Панҷа зад чун панҷ ангушт аз кафи меъмори гул
Мор агар дар пои сунбул ҳалқа созад хеш ро
наметавонад боғбон чидани зи шохи мори гул
Синаро сайри чамани соф аз кудурат ме кунад
Май барад аз хотири ойинаҳо зангори гул
Боғро то субҳдам ҳар дам чироғон ме кунад
Дар таманнои ҷамоли Аҳмади мухтори гул
Хотами пайғамбарон яъне расӯли ҳошимӣ
Ном ӯро мекунад боди сад забони такрори гул
Оташи савдоӣ ӯ аз бас ки дорад бар ҷигар
Синаро во карда ояд бар сари бозори гул
Аз чаман ояд ба бозори Мадина ҳар саҳар
То зари худро кунад дар мақдамаши эсори гул
эй зи файзи абри эҳсони ту дар боғи вуҷӯд
Бушковад гоҳе гул аз хору гуҳӣ бе хори гул
Аз шаби миъроҷ бо чандин латофат омадӣ
Дасти гул , пои гул , бадани гул , ҷабҳаи гул , рухсори гул
Олу асҳоби туро гирди ту ризвон дид ва гуфт
эй ҳаёти ҷовдони як шохи ин миқдори гул
Сӯии он ғорӣ ки бо садиқи Акбари рафта Эй
То дам маҳшар бирӯяд аз дар он ғори гул
Ҳазрати форуқи ёри дувуми он яъне умр
Карда зарби даррааш аз пушти дарёи бори гул
Ёри сеюм ҳазрати Усмони гардуни манзалат
Рехт ӯ хӯни шафақ аз дидаи хўнбори гул
Сарви шамшоди санавбар бар гулистонати се ёр
Андрўи ёри чаҳоруми ҳайдари каррори гул
Чори ёрат дар канори гулшани исломи ту
Чори сарву чори ҷӯйу чори ҳавзу чори гул
Сабз мегардад зи рафтори ту сарви хўшхром
Олу асҳоби туро май резад аз гуфтори гул
То гулистони ҷаҳонро зеб ва зинат дода Эй
намекунад хуршед ҳар субҳ аз сари кҳсори гул
Шавкати пайғамбарии рӯзӣ ки зоҳири сохтӣ
Ҳури хотам буд ризвони меҳтари саркори гул
Сунбули ҷинат буд ҷоруби фароашони ту
Чокронтро занад фирдавс бар дастори гул
То зи сарви хўшхромт давр гардад захми чашм
Баста бар бозуии шох аз ғунчаҳо тӯмори гул
Пишбозти сокинони арш берун омаданд
Сарви шамшоду санавбари ҷумларо сардори гул
Бар тавофи равза ?ут молида то рӯй ниёз
Андалебонро буд дар ғунчаи минқори гул
ё расӯли аллоҳи ранҷурам ба фарёдам барис
Ғунча афсурдаам имсол будам ёри гул
Аз сари мастии зи ман ношкриии сар бар зада
Ғифлатӣ дорам ки пеши ман буд ҳушёри гул
Тира бахтам нестам огоҳ аз ради қабул
Аз забонами тавба ҳар дам мекунад садбори гул
Аз пушаймонии сарангуштами сар мисвок шуд
Чашм он дорам ки созад шохи истиғфори гул
Гар рӯм дар боғ бо ҷисми хароб ва рӯй зард
Сарв паҳлу мекашад месозад аз ман ори гул
Гар накардӣ ё расӯли аллоҳи шафиъи ҷурми ман
Вонхўоҳд кард бар рӯем дар гулзори гул
Кулба ам гардид ҳамчун гулшан ғорат зада
Лутф агар созӣ бирӯяд аз дару девори гул
Аз хиҷолат гарчи рози худ наме созами аён
намекунад рози ниҳонам аз лаби изҳори гул
Ҳоҷати худ ғайри даргоҳи ту ҷой чун барам
Бардаанд аҳли ҷаҳон рафтанӣ бисёр гул
ё расӯл аллоҳ нагардад мунфаил дар пеши халқ
Дода шӯҳрати суҳбатамро бар сари бозори гул
Гар нагирӣ аз карами имрӯзи дасти сидо
Аз сари болини ин бечора созад хори гул !