Кӯҳи паҳлу бар замин монад зи бори дарди мо
Чархро созад мушаббаки тири оҳи сарди мо
Каҳрабои худро ниҳон созад ба зери барги коҳ
Гар бигирад парда аз рухсори ранги зарди мо
Фўтаҳ зорӣ шавад дар боғи тавқи қамарён
Гар равад сӯии гулистони сарви яктои гирди мо
Ҳастӣ мо хоксоронро шавад асбоби айш
Равшанаст имрӯзи чашми гирдбод аз гирди мо
Шеваи чархи ситамгари доимо оҷиз кашӣаст
Алҳзр эй дӯстон аз душмани номарди мо
Сидои моро набошад тӯҳфа ӣӣ ғайр аз ниёз
Дасти воеи мо буд имрӯз роҳ оварад мо