Ҷабҳа мехоҳам ки вақфи саҷдаи он по шавад

То дарӣ бар рӯем аз пешонӣ ӯ во шавад

Зуд бархезам ба таъзимаши зи ҷо чун гирдбод

Аз канори дашт агар саргашта ӣӣ пайдо шавад

Ҳасани рӯзафзӯн ӯ хоҳад сафи дилҳо шикаст

Бодагар инаст хӯнҳо бар сар мино шавад

Нақши по занҷир мегардад ба пои оҳӯон

Наргиси сидоФгнти рӯзӣ ки дар саҳро шавад

Васли наздикони худро ишқ андозад ба давр

Соҳил аз ҳамсоягӣ силӣ хӯрд дарё шавад

Дидаи худ сурх май созанди арбоби тамаъ

Аз миёни баҳри хӯни дастӣ агар боло шавад

Чашм ӯ дар бурдани дили ғамзаро устод кард

Ҳар ки бар домони доно даст зад доно шавад

Хона чун торик бошад сидои равзан чаҳ суд

Дидаи кӯ бенур шуд бояд ки дил бино шавад