Мубдиъ ҳақ онаст ки чизро на аз чиз ӯ падед оварад ,у ҳамаи мубдиъоти азин сунъ оҷиз омаданд ,у бад-ӣни сабаб лозим омад донистан ки сонеъи олами ҷисмонӣ на мубдиъ ҳақаст блак рӯҳонӣаст . Аз онки мари рӯҳониро андари ҷисмонӣ мутасарриф ёфтем ба бисёр рӯйҳо , чунонк ҳаме байнем ки рӯҳи мардуми мари ҷисм ӯро кор ҳаме фармоед багӯнаи илмҳо , ва чун рӯҳ аз ҷасад ҷудо шавад ҷасад бекор монад , ва чун марин оламро ҷисму нодон ва бекор ёфтем донистем ки кори банд ӯ рӯҳонӣаст куллӣ азиму доно , ва низ мубдиъ он бошад ки ӯ чизе на аз чизе дигар бошад ,у махлуқ чизе бошад аз чизе , пас мубдиъ ҳақ онаст ки ӯро аз ҷиҳат ӯе ном нест ва аз ҷиҳати мо ки падеди оўрдгоними ном ӯ мубдиъ ҳақаст , аънии падеди оварандаи чиз на аз чиз . Мубдиъ ки ӯ ақласт чизе падед оварда на аз чизе . Ва ӯ муҳӣтаст бар ҷумлагӣ ҳар чаҳ ӯро ҳастӣаст ,у махлуқи аввали нафас куласт ки ӯ нахустин чизеаст падеди омада аз чизе , аънӣ ки падед омадан ӯ бмёнҷӣ ақласт аз амри бории субҳона .