Гўӣими нафаси шаҳвонӣ бдФрмоӣасту мардумро чизҳои фармоед ки Фоӣдаҳи он ҳамаи мари ҷасадро бошад ва аз писанди ақл давр бошад чун зиноу ливотату хостаи мардумони стдну мардуми куштани баннои ҳақу ҷафо кардани мрксиро ки сазовор ҷафо набошаду Фроӣзи худоӣу суннати расӯл ӯ бгзоштн , ва андарин ҳамаи феълҳои бдхўшии мари нафаси шаҳвонии росту худои таъолӣ ҳаме гуяд аз қавли Юсуфи алайҳи ассалом , қавла « ани алнФси аломораҳи болсўءи аломори ҳами рабии ани рабии ғафури раҳим » ҳаме гуяд : нафас Фрмоиндаҳаст ббдии магар онк бирав раҳмат кард парвардгори ман чаҳ парвардгори ман пӯшонанда меҳрбонаст . Ва бад-ӣни нафаси мари нафаси шаҳвониро ҳаме хоҳад , аз баҳри онки андарин гуноҳон ки гуфтеми хушии мари нафаси шаҳвонии рост . Аммо бзноу ливотати нафаси шаҳвонии ду лиззат ёбад : яке лиззати ҷимоъ ки тамоми он мрстўри росту дигари лиззат бефурмоне , ки бефурмонеро лиззатӣ ҳаст бидон сабаб ки бе фармони мардум монанди сутур шаваду нафаси бҳимӣ чун бефармон шавад хуштар бошадаш , ва аммо бадасти боздоштани парастиши худоӣу суннати расӯли нафаси шаҳвонии лиззати сӯии ҷасад бефурмоне ва бесолорӣ кашад ва гурехтан аз кори воҷиб , ва аммо нафаси шаҳвонии бхўостаҳи стдни лиззат тавонгарӣ ёбад ки ҷасад ӯ бидон осӯда шавад . Ва аммо бамурдам куштани нафаси шаҳвонии лиззат кӣна кашӣдан ёбаду комкорӣ ва бефурмоне . Ва аммо бҷФои намӯдани нафаси шаҳвонии лиззати кор бастани хуй бад ёбад ки бирав подшоҳ гашта бошад бо лиззат кӣна кашӣдан , ва ин ҳамаи корҳо бнздики ақл зиштаст ,у нафас оқила онаст ки илму диёнату тавҳид ӯ тавонад пазируфтан ,у нафаси сухангӯӣ то илм напазирад нафас оқила набошад андари ҳади қӯт ва мумкин бошад ки рӯзӣ оқила шавад , ва акнӯн боз намоем зиштӣ , ин корҳо сӯии ақлу гўӣим ки зиштӣ , зиноу ливотати сӯй ақл онаст ки ҳар чизе ки мардуми хирадманд зишт дорад ки касе бо ӯ бикунади бъқли чунон лозим ояд ки ӯ он кор бо дигар кас накунад , ва ҳеҷ хирадманд раво надорад касе бо зану фарзанд ӯ зино ва ливотат кунад , пас равои доштани оқили зиноу ливотатро бар зану фарзанди хеши равои нодоштан ақласт ин ду кори носутӯдаро , пас бъқл воҷиб омад фармон бурдорӣ , расӯли худоӣ кардану дасти боздоштан аз зиноу ливотати бҷсмонӣу рӯҳонӣ ,у расӯли Мустафои сли аллоҳи алайҳ ва ?ала фармуд : лои тзнўи аФтзнўои нсоء кам . Гуфт : зино макунед ки бо занони хеш зино карда бошед , яъне ки бо занони шумо зино кунанд . Аммо хостаи мардумони стдни бъқл зиштасту нописандида аз бҳронки хостаи подшоҳ мардумаст ва ҳеҷ хирадманд раво надорад ки ӯро аз подшоҳӣ берун кунанд ,у заволи подшоҳии ҷасадонеи бзўол хостаасту заволи подшоҳии рӯҳонии бзўол илмасту бдонки носазои манзалати илм аз олам бастанд ,у подшоҳои тамоми ақли рост ки будаш ду олам азуасту дарвешии тамоми мари Иблисами малъуни рост ки мухолиф ақласт , ва ҳар кро моласт Марвро андари ҷисмонии пойгоҳ ақласт ва чун аз касе мол ӯ ситаданд ӯ дарвеши гашту ҳол ӯ баробари ҳол Иблис шуд , аз баҳри онки пайвастагони Иблисро ки асл дӯзаханд бҳич рӯй аз рӯйҳо андари оташи ком равое нест , пас мари тавонгарро дарвеши гардонӣдан монандааст бдонки мари биҳиштиро дӯзахии гардонӣдан ва ин биравӣ ақл нописандидааст . Аммо дуздӣу роҳи дорӣу бедод кардани бъқл зиштаст аз баҳри онки андари он шудани малик мардумаст , ва ҳар ки бедоду дуздӣ раво дорад чунон бошад ки раво дошта бошад ки ақл набошад , аз ирок ӯ мухолиф ақл бошаду мухолифи мари мухолифро нест хоҳад ва ҳар ки ақлро нест хоҳад чунон бошад ки хоҳад ки халқро аз худоӣ нафъ набошад , дигар ҳар ки дарвешро тавонгар кунад бдончи варо мулкӣ диҳад баробар он бошад ки мардумиро бълму ҳикмат басӯрат маъоди расонад , ва ҳар ки сӯрати ақли андари як тан дуруст тавонад нигоштан ҳамчунон бошад ки ҳамаи мардумро зинда карда бошад , бидон маънӣ ки ҳамаи мардум чун як мардуманд ва ҳарчӣ бо як мардум кунӣ агар бо ҳама тавонистӣ ҳамон кардӣ , ва ҳар ки хостаи касони стдни бноҳқ раво дорад заволи манзалати эмом раво дошта бошад ки хостаи дори бҳқиқт эмомасту онкаси андари дайну дунёи бғзб кардан бо Иблиси лъин баробар бошаду анбоз ва ҳар ки анбоз Иблис бошад фасоду ҳалоки ҳамаи халқ хоста бошад , чунонк худои таъолӣ аз он малъуни ҳаме ҳикоят кунад қавла « қоли раби бмои ағўитнии лозинни ?лаами фии аларзу лои ғўинҳми أҷмъин » гуфт : эй худои бдонки маро гумроҳ кардӣ бФриФтни бёроими мари умматро андари замин , яъне ки зиштро наздики эшон некӯи гардонаму бФрибмшони бҷмлгӣ . Аз баҳри он буд ки худои таъолии мари никўкоронро бо як тан никўкрдор хонд бо ҳамаи халқу брдкрдорро бо як тан бдкрдор хонд бо ҳамаи халқ , қавла « ман أҷли злки ктбнои алии байни Исроили анаи ман қатл наФасо бғири нқси أўи фасоди фии аларзи Фкأнмои қатли анноси ҷмиъо ва ман أҳёҳои Фкأнмои أҳёи анноси ҷмиъо » гуфт : аз баҳри он бнштим бар писарони Исроил ки ҳар ки як танро бикашад беонк ӯ касеро кушта бошад ё андари замин фасодӣ карда бошад чунон бошад ҳи ҳама мрдмонро бикушт ва ҳар ки як танро зинда кунад чунон бошад ки ҳамаи мрдмонро зинда кард , ва таъвилаш онаст ки ҳар як танро бҷсмонии бикашад ё мартабати доноӣ ғасб кунад ки он куштан рўҳолӣаст ҳамчунон бошад ки ҳамаи халқро бикушт ва ҳар ки зиндагии як тан ба никўкрдоӣ бо ӯ биҷӯед то доноиро андари дайн бар мартабат ӯ нигоҳ дорад зиндагии ҳамаи халқ раво дошта бошаду худои таъолии мрўрои музд бар андозаи ният ӯ диҳад . Пас азин рӯй воҷиб шуд даст аз хостаи мардумони боздоштани магари ҳақи хеши талаб кардан .

Аммо куштани мардуми бастами сӯии ақли сахт зиштаст ва ҳеҷ хирадманд раво надорад ки мар касеро бе гуноҳи бикашад ,у локин воҷиб аст биравӣ ақли гуноҳи корро куштан то ҳар ки гуноҳ хоҳад кардан чун аз он бодоФроаҳи сахти бияндешади даст аз гуноҳ боз дорад ,у андари он зиндагӣ халқ бошад , чунонк худои таъолӣ ҳаме гуяд қавла « влкми фии алқсоси ҳаёа ё أўлии алолбоб » ҳаме гуяд : андари қисоси мари шуморо зиндагӣаст эй хирадмандон ,у куштани ҳамгӯшаи хеш бе онки мари касро азон ту кушта бошад андари ақл нописандидааст .