Табиии мари кирдори нафаси кулро гӯйанд ,у сноъии мари кирдори нафаси ҷузъиро гӯйанд . Ва нафаси кул мояаст мари табиатро ва биҷунбанд мари падеди оварадҳои хешро , ва аз кирдорҳои хеши баъзеро нимув дод аънӣ афзудан – чун рстниҳо ва баъзеро ҳис дод – аънӣ шинохтан – чун ҷонварон . Ва мари феъл ӯро бад-ӣн ки кард табъи хонданд ,у ончи нафас ҷузъӣ кард мронрои сунъи хонданд . Ва табъ оҷиз нест аз падед овардан чизҳои азими баъиллатии бузургӣ чун ҷонварони азим аз пелу мори вмоҳӣ ва аз падед овардани қуббаи фалак ки овардааст ва аз ҳайкалҳои бузург чун кӯҳҳо . Ва низ оҷиз нест аз падед овардан чизҳои сахти хирад аз ҷонварон чун пашшау мӯру ҷузи он ки андари хурдии хеш бо сӯратҳои тамоманд , ва аз рўёнидни чизи хирад чун кунҷиду арзану тухми кӯи канору сапандону ҷузи он ки андарон тасарруф кунад бғоити латофат . Ва мари санъатро тасарруфи андари миёни чизҳои азиму миёни чизҳои азими хирад ,у бикунади нафаси ҷузеи чизҳое ки монанд бошад мари табииро . . . Бинагорад , влкни он маънӣ ки андар табиӣ бошад андар сноъӣ набошад . Чунонк мардуми натавонад ки аз чӯби донаи хурмои тарошад чунонк ҳам бидон сӯрат бошад ки дона хурмост , ва ҳам бидон ранг ва ҳам бидон вазн бошад то бидон ҷой ки кард хирадмандиро бинмое бадӣдор нашносад марони табииро аз он сноъӣ , влкн чун андар замин бинишонӣ марони сноъии бунаи равед чунонк табиии равед . Ва низ агар дона ӯ аз якдигар ҷудо шавад – яъне ки шикаста шавад донаи хурмо –у андрў бо роҳ ёбад наравед . Ва мардумро андари санъати хеши ин тавоноӣ нест ки марони донаи бишкастаро ҳамчунон андом диҳад ки табиат андом дода буд , то он донаи зи пас он шикастагӣ бирӯяд .