Мо нутқ худоӣ коинотем

Беруни зи макон ва аз ҷаҳотем

Моием ба ҳақ чу нутқи мутлақ

Обои вуҷӯду амҳотим

Чун қиблаи мост рӯй ҷонон

Зонрўӣ ҳамеша дар слотим

Фардему аҳад чу зоти мутлақ

Зон сӣ ва ду ва дар сифотем

Аз ҳафт ҳуруфи он се номем

Зон ҷумла ҳуруф олиётем

Маҳвем чу дар мақоми тавҳид

Фориғи зи Бенин ва аз бнотим

Гӯйем аён ки васф мо чист

Мо партави нур фазл зотем

эй бехабар аз вуҷӯд ҳастӣ

Мастӣ ва кунӣ ту айби мастӣ

Шоҳид нашудӣ ба нафаси худ чун

Безор з гуфта аластӣ

Дар аҳди худои куҷои рисии ту

Аҳдӣ ки чу кардае шикастӣ

Аллоҳ зуҳӯр кард аз одам

Кӣ байняши ту ки бути парастӣ

Асноми туро халил бишикаст

То бози раҳе ва ҳам нрстӣ

Аз баҳр батон қиём кардӣ

Дар нори съир аз он нишастӣ

То рӯй ба фазл ҳақ наёрӣ

Дар доми бало чу ҳути шастӣ

Бишинав сухании румузи мутлақ

Бе ӯ ту мазан дам аз аноолҳқ

Зеро ки на ҳад туаст доне

Маҳтоби куҷоу ранги зибқ

Доне ба яқин ки фазли ҳақ буд

Халлоқи замину чархи азрақ

Ин сӯрат « кун » ки дори ашё

Пайдост ки аз куҷост мншқ

Аз нури хати ваҷҳи одам

Эшон ҳамагӣ ба фазли мулҳақ

Гар нома худбахуд бихонӣ

Равшан шавадат румузи мғлқ

Май дон ба яқин ки ғарқа гардад

Дар баҳру муҳӣти зуди заврақ

Ошиқ ки ба рӯй ёр шайдост

Рӯе ки дар ӯ ду кун пайдост

Ҳарҷо ки назар кунад ба таҳқиқ

Дар рӯй ҳабиб хеш биност

Зонрўии кноити илоҳӣ

Бо ӯ ба тариқ рамз гуёст

Кин сӯрати нутқу хати дастат

Каз ҷумлаи даст халқ болост

Байъат накунад агар бад-ӣни даст

Дар нори съир ҷо муҳайёст

Дар рӯй ҳақаст чу рӯй , ошиқ

Фориғи зи вуҷӯд кул ашёст

Чун ҳақ ба ҳақиқат ӯст мавҷӯд

Ъломи ғиўби ҷумлаи асмост

эй толиби рамз ҳар маъонӣ !

Рамзӣ аст бигӯям ар бадоне

Ҷузи нури нутқи фазли яздон

Ҳарчиз ки ҳаст ҳаст фонӣ

Тавҳиди ягона бӯданаст чун

Дар касрати ғайр чанд Монӣ ?

Аз исму мсмёти ашё

Роҳӣ ба худо бар ар туоне

Мавҷӯд ба ҳақ чу нутқ зот аст

Зин фазл худост ломаконӣ

Чун зот худост нутқи рӯпӯш

Мӯсои шунӯд ки : лн тароне

Чун пардаи з рӯй ёри бардошт

Султони сарири ҷовдонӣ

эй нури нутқи фазли яздон

Олами ҳамаи нутқу сари бурҳон

Аз ҷинси хилоиқи ду олам

Шуд фоши аёни зи навъи инсон

Он нур чун якеаст дар асл

Фазли аҳади он худои даврон ( ? )

Одам ки Халифаи худо буд

Аршаст дар ӯ зуҳӯри раҳмон

Аз ному нишон ҳар вуҷӯдӣ

Буданд малики тамоми нодон

Одам чу муаллим малик шуд

Дар исму мсмёти эшон

Бар фарқи фалаки макон аз он ёфт

Ин арши сарири фазли даврон

Иблиси лъини хасису мардӯд

Бартофт з рӯй ваҷҳи масҷуд

Аз лавҳи вуҷӯди ваҷҳи одам

Ҳарфӣ чу нахонд гашти матруд

Венаи роҳ барои насли одам

Кард аз худ ва он палиди мардӯд

Беисм бимонад ва бе мсмо

То нест шуд ва намонад мавҷӯд

Аз сари падари шудеми огоҳ

Аҳмад чу нишон роҳ бинмуд

Гардид ба ҳақи шафиъи уммат

Бархест чу аз мақоми Маҳмӯд

Маҳмӯди ямини ҳақ таъолӣ аст

Чун фазли аҳад румуз багушӯд

эй дода з рӯй худ гувоҳӣ

Зонрўии сифедӣу сиёҳӣ

Кандар шабу рӯзи ваҷҳ мо дошт

Нақши ду ҷаҳон , аён , кмоҳӣ

Зин рӯй ба назд аҳли тавҳид

Ҳар зарра ки май рӯй ба роҳӣ

Чун зон туаст ин ҳамаи амр

намекун ба мурод ҳарчӣ хоҳӣ

Аз баҳри ҳидояти ду олам

Хуршед ба рӯзу шаб чу моҳӣ

Зад баҳри муҳӣти фазл чун мавҷ

Моием дар ӯ давон чу моҳӣ

Аршаст сариру ҷои султон

Бар тахти бро ки подшоҳӣ

Аз рӯй ту то ки гаштами огоҳ

Бар хӯни худами шарики биллоҳ

Бо рӯй ту ҳарчӣ ҳаст фонӣ аст

Гуфтеми ҳадису қиссаи кӯтоҳ

Ҷуз рӯй ту диданам ҳаром аст

Фии алҷмлаҳ агар буд ба икроҳ

Оҳ аз дили дардманди ошиқ

Гар ту нашӯй далели ин роҳ

Бо ҳаркии аноят ту бошад

Юсуфи сифаташи барорӣ аз чоҳ

Ишқи ту халал пазир набӯд

Гар сол буд тамом вагар моҳ

Шуд кушта « алӣ »у гашти фонӣ

Дар нутқи қадими фазли аллоҳ