зи андеша дар баҳри ҳайрати ғариқ
Чу шайхӣ ки гум карда бошад тариқ
Саодат назар кард дар ҳоли ман
Баромади зи гули пои иқболи ман
зи бади феълӣ саг набошад аҷиб
Каз ӯ гардад озурдаи дили ғариб
Чу дар табъи оташ фасодасту шар
Мҷуи хайр аз ӯу салоҳ , эй писар !
Иўоқиту пирӯзау лаълу зар
Фараҳи бахшу рўҷндаҳи нури басар
Вале оҳани тираи дил сӯхта аст
зи норай ки дар ботин афрӯхта аст
Касе кӯ на аз нутфа тоҳир аст
Дар ойӣнаи сӯраташ зоҳир аст
Тании кӯ ба мардӣ кунад ёли Гев
Чаҳ бокаши зи сари панҷаи ҷаври дев
Биҷуз шар нишоед зи шайтони шӯх
Ки нафрин бар ӯ боду сангу кулӯх
Ҳамаи рои деви сияҳ рӯ хатост
зи кирдори худ зини сабаб дар балост
Касеро ки толеъ буд наҳс ва шавам
Кунад орзӯии харобӣ чу бум
Манам лаълу хасми оҳани хӯрдаи занг
Барроқ аз куҷоу хари пери ланг
Чу сагро гузидан буд дар тбоъ
Чаро бо саг инсон кунад иҷтимо
Касе кӯ шавад ҳамдами тираи мор
Набинад ҷузи осеб аз он нобакор
Агарчӣ буд нарм ҳамчун ҳарир
Тан шавам афъӣ , ба дасташи мгир
Чу аслаш хабисасту бунёди бад
зи бад кӣ касеро никуӣ расад
Валикин чу бошӣ ту никўсршт
Махӯр ғам ки бадбахт некӣ накишт
зи неку зи бад ҳарчӣ ме парваранд
Ҳамаи кушта хештан ме ҳуранд
Марои ҳақи зи тирёки Акбари сиришт
Чаҳ нуқсонам аз ақраби кӯри зишт
Чаҳ зояд зи неши сияҳ рӯй ланг
зи дандон мӯшӣ нанолад паланг
Саги нокаси дуни сифоти наҷис
зи нури қамар кӣ шавад муқтабас
Марои маъдани нўшдорў чу ҳаст
Чаҳ бокам зи занбӯри сӯзан зан аст
Вале нутфа шавам наҳси ҳаром
Ҷузи озор доно наҷуед мудом
Занӣ кӯ шуд аз аҷнабии бордор
Аз он ғарча зояд чунин зҳрмор
Чунин нақл карданд аз киқбод
Ки рӯҳу рӯонаши зи ҳақи шоди бод
Санои боду таҳсин бар он шермард
Ки нафрини бад бар зан нек кард
Дигар гуфтааст он шаҳи Бахтиёр
Хирадманду равшандилу тоҷдор
Кигар зани накӯ будӣу ройзан
Занонро « мазан » ном будӣ на « зан »
Чунинасту ҳқо накӯ гуфта аст
Суханро ба ҳикмат чу дар суфта аст
Чу обу замин ҳарду бошад табоҳ
Наравед дар он буми ширини гиёҳ
Чу фазл илоҳаст маъбуди ман
Набошад биҷузи фазли мақсӯди ман
Муайянам чу фазласту ҳодии ҳам ӯ
Бад-ӣнгар нФхрм набошад накӯ
Ҳамаи анбиё зу хабар ме диҳанд
Ба маъбудяши ҷумла сар ме диҳанд
Вуҷӯду ҳувият бар ӯ қоим аст
Қадимасту зотш аз он доим аст
Чу басти амр ӯ сӯрати коф ва навен
Ҷаҳон аз пас парда омад бурун
Заминро зи гардун пуранвор кард
Дили хокро ганҷ асрор кард
зи хок сияҳ чарада шаклии бсохт
Каз он шакл шуд ҳосил ӯро шинохт
Бад-ӣни машъали меҳру қандили моҳ
Бад-ӣни саҳни пирӯзаи гавани боргоҳ
Шносндаҳи гавҳар хеш бош
Ки пери қаландари шиносади тарош
Манам нури мисбоҳ « аллоҳи нур »
Газанди ҳаводиси з ман ҳаст давр
Даду девро раҳ ба миъроҷ нест
Сари хӯки шоиста тоҷ нест