Соқиои соғари дӯшинаи набард аз ҳушам

Бодаи пеши ор ки махмур дар шароби дӯшам

Гар чунин ҷилваи намояди рухи гандум вааш ёр

Ҳосили ?данеу уқбо ба ҷӯӣ нафурӯшам

Инчунинам ки сари зулфи туе сомон кард

Охир аз Рӯсияӣ хона диҳад бар дӯшам

Гӯш пар карда марои замзамаи савти самоъ

Хоҷаи маъзӯрам агар ҳарф дигар нниўшм

Гарчи донам сафари васли маро поён нест

Лек то пой равиш ҳаст ба ҷон ме кӯшам

Гуфтугӯ нест маро бо ту бирав эй зоҳид

Ҳар чаҳ хоҳии ту фурӯи гӯй ки ман хомӯшам

Соқӣ ар заҳр ба ҷоми ман длхўни резад

Ба фалак меравад овозаи нўшонўшм

Дорам ин хирқа ки дар зери кашами ҷоми шароб

Занни бдгўи набарди шайхи мураққаъи пӯшам

Ҷуз месоф намеоядам аз шишаи табъ

Бас ки аз оташ рӯй ту чу хам дар ҷӯшам

Соқиои бодаи ангур ба ҳушёрони даҳ

Ки ман имшаби зи хаёли лаб ӯ мадҳушам

эй дили андари хами зулфаш чаҳ кашӣ нола хамӯш

Фош шуд дар ҳамаи олами сухани сргўшм

Ҳамаи дил май барад аз дасти ҳадиси нир

То ҳадиси сари зулфи ту буд дар гӯшам