Ба фалак мерасад аз фурқати ту фарёдам

То нагӯйӣ ки ман аз банди ғамати озодам

Бе ту бар рӯй ҳамаи халқи ҷаҳони бастам дар

Лекин аз дидаи басии хӯн ҷигар бикшодам

Дили ту дорӣ ва ҳанузам тамаъ васлӣ ҳаст

Андарин суҳбат аз он ҷон ба ту бФрстодм

Гар ба занҷири бало баста набӯдӣ поем

Ба ду чашм омад май боз наме устодам

Борҳо дар дилам андеша кунам то тавбаи ман

Чун фитодӣ ва ман охир ба ту чун афтодам

Бар ман аз баҳри ту бе дод ҳама халқ равост

Ба қиёмат бидиҳад қоим довар додам

Ба парешонеи хотири зи ту баргардам на

Ҷамъ мебош ки бар ҷаври ту дил биниҳодам

Шӯр дар хотирами афканди лаби ширинат

Зоҳир онаст ки шӯридатар аз Фарҳодам

Нест бе ёди ту ҷом ки бар кафи гирам

Бе тугар бода хӯрам заҳри ҳалоҳили бодам

Май занам бар сар ва мегӯям ва мегарем зор

Ёди он кас ки нарафта сети дамӣ аз ёдам

Ба ҳадисӣ ки зи аҳволи нзории пурсӣ

Гар чаҳ мемеРом аз андӯҳи ту ҳам дили шодам