эй зи офтоби сунъи ту як зарраи коинот
Файзи ту ақлро мададу рӯҳро ҳаёт
Ҳар зарра гашта шоҳӣ ва ҳар қатраи шоҳидӣ
Лутфи ту чун ба хок сияҳ карда илтифот
Дар коинот ҳар чаҳ бидон фахр ме кунанд
Ҷузи бандагии ту ҳама ҳшўасту тараот
Бо зикри ту ки мӯнис ҷонасту рӯҳи дил
Фориғи з каъбаему муназзаҳи зи сўмнот
Ҳар чанд хоксораму осӣу пари гуноҳ
Умед дорам аз карамати халъати наҷот
Хуррам касе ки бо ту кунад ошноӣ Эй
Вази нур Мустафо расадаш равшаноӣ Эй
эй хоҷае ки хусрави гардун ғулом туаст
Бар манзари ?дании Фтдлӣ мақом туаст
То даври рӯзгор буд даври даври ту
То номи коинот буд ном ном туаст
Чандон ки ақли роҳи баради эҳтироми ту
Чандон ки ваҳм сайр кунад эҳтишом туаст
Доими сафои чеҳра ӣ субҳу саводи шом
Аз нур рӯйу соя ӣ зулф чу шом туаст
Зинҳор аз ҷаҳон , назари лутф , брмдор
Кин ҳам харобаи ист ки дар иҳтимом туаст
Кӯси саодати ту бар афлок ме зананд
Вази баҳри ту мунодӣ лўлок ме зананд
Хуши вақти он ки ошиқ садиқ Акбараст
Дар роҳи дайни мувофиқ садиқ Акбараст
Чун офтоби равшан ва чун субҳ содиқ аст
Ҳар кӯи муҳиби содиқ садиқ Акбараст
Дар маъразӣ ки дами зи сафо ва вафо зананд
Он кист кӯи мутобиқ садиқ Акбараст
Бигзор ҷумла дар раҳи сидқу қабули дайн
Бинмо касе ки собиқ садиқ Акбараст
Инсофи он ки хотири шӯрида қосир аст
Аз мдҳтӣ ки лоиқ садиқ Акбараст
Он кас ки буд тақвоу таҷреди кор ӯ
Ҳам мӯниси паямбар ва ҳам ёри ғор ӯ
Чун басти баҳри дайни Муҳамади миёни умр
Дар ҳам шикасти гардани гарданкашони умр
Бар бод рафт хирмани куффори хоксор
Чун баркашид ханҷар оташ фишон умр
Хуршеди дайн ба авҷи камоли он замон расед
Кондохти соя бар сари исломёни умр
Дасташ ба Маккаи гардани қайсари бузад ба рӯм
Чун гашт бар мамолики дайни қаҳрамони умр
Ҳам осмони дониш ва ҳам офтоби адл
Ҳмхўобаҳ ӣ Муҳамади охири замони умр
Он кӯ ба теғи шаръи набӣ ошкор кард
Бунёди дайн ба бозуии худ устувор кард
Хулди барин нишемани Усмон бо ҳаёст
Ҷиноти адани маскани Усмон бо ҳаёст
Маи пеши хеши хирманӣ аз нур гирд кард
То хӯшаи чини хирмани Усмон бо ҳаёст
Шамъӣ ки равшанаст шабистони ҷон ӯ
Нури даруни равшани Усмон бо ҳаёст
Хасми худоу хасм расӯласту хасми худ
Он беҳаё ки душмани Усмон бо ҳаёст
То домани қиёмат ва то рӯзи растхез
Дасти убайду домани Усмон бо ҳаёст
Он кӯи нахусти баҳри набии симу зари ббохт
Вонгаҳ барои қӯти дайни ҷону сари ббохт
Султони авлиёу шаҳ асФё алӣаст
Бгзидаҳи муҳаррами ҳарам кибриё алӣаст
Машъал фурӯз шаҳи раҳи дайн зулфиқор ӯст
Чобуки савори маърака ӣ лоФтӣ алӣаст
Он кас ки илму ҳаламу сахо хатм шуд бар ӯ
Ъам зода ӣ Муҳамаду шер худо алӣаст
Вони кӯ ба оби теғи фурӯи шасти гирди куфр
Аз рӯй дайни мубориз хибргшо алӣаст
Мискини убайди хоки саги кӯии он кас аст
Кӯ аз сегон хок дар Муртазо алӣаст
Ҳошо ки илтиҷо ба дигар кас буд маро
Меҳри ҳусайну ҳуби ҳасани бас буд маро
эй дили гушоиш аз дар аҳли сафои талаб
Давлати зи Ямани пайравии Мустафои талаб
Вар боядат ки дидаи ҷонро ҷилои диҳӣ
Аз гирди хоки пои набии тўтёи талаб
Дар нестии гурез ва з ҳастӣ карона кун
Авҷи сарири малики бақо дар фанои талаб
Ганҷии сети офият ки ба шоҳон наме расад
Он ганҷи номагар талабӣ аз гадои талаб
Бас оҷизанд халқ , ба кас илтиҷо макун
Ҳар орзӯ ки май талабӣ аз худои талаб
Бо халқ ҳар карам ки кунад чун худо кунад
Бошад ки ногаҳони назарии сӯй мо кунад