Ва аз ин тайифа буд абўолъбоси аҳмдбни мҳмдолдинўрии раҳмаи аллоҳи алайҳи суҳбати Юсуфи бен алҳусайн карда буду ибни атоу ҷрирӣу оламу фозил буд ва бншобўр омад ва як чанд онҷо бимонаду мрдмонро панд додӣ бар забони маърифати пас бсмрқнд шуду онҷо фармон ёфт пас аз санаи арбаъӣну слсмоиаҳ .

Абўолъбос гуяд фурӯтарин зикр онаст ки фаромӯш кунӣ ончии дун зикрасту ниҳояти зикри он буд ки ғоӣб буд зокири андари зикр аз зикр .

Ва гуяд забони зоҳири ҳукми ботини бнгрдонд .

Ва гуяд арқони тасаввуф нақз карданду роҳ ӯ вайрон карданду мъниҳоء ӯ ҳамаи бгрдониднди бномҳоӣӣ ки ба нўӣӣ ниҳоданд , тамаъро зиёда ном карданд ва беадабиро ихлос ва аз ҳақи берун шуданро шатаҳу лиззат ҷустанро бмзмўмот , таййибату мтобъти ҳаворо ибтило ва бо дунёи гаштанро вусӯлу бдхўӣиро савлату бахилиро ҷилдӣу саволро амалу палиди забониро маломату тариқи қавм на ин буд .