Устод эмом гуяд раҳмаи аллоҳи алайҳи ғарази андари зикри перони ин ҷамоати андарин мавзеи он буд ки танбеҳ уфтад бар онки эшон муҷтамаъ буданд бар таъзими шариъат ва бар роҳи риёзат рафтани сифати эшон буд , муқӣм буданд бар мтобъти суннат ва ҳеҷ халал набӯд андари эшон , муттафиқ шуданд бар онк ҳар ки ҳоле дорад аз муомилау муҷоҳидау кори хеши банно бар асл тақво накунад ва бар вараъ . Дурӯғ гуфта бошад бар худои ъзўҷл , даъвӣ ки кунад худ ҳалок шавад ва ҳар ки ба вай иқтидо кунад ҳалок шавад . Ва агар ончӣ омадааст аз алфозу ҳикоёти эшон ва сиратҳо ки далел кунад бар аҳволи эшон ёд кунем китоб дароз гардад ва маломат гирад ва ин қадар ки фаро намудем андари ҳосил кардани мурод , бадв бениёзӣаст аз дигари чиз .

Ва аммо перон ки мо аишонро дарёфтем ва дар вақти эшон будем агарчӣ дидори эшон иттифоқ науфтод монанди устоди шаҳид ки забони вақт буду ягонаи рӯзгори Абӯалии алҳсни бен алии алдқоқу шайхи абӯи абдурраҳмони мҳмдбни алҳусайн слмӣ кӣ ӯро набӯд ҳамтоу Абулҳасани алии бен ҷҳзм ки муҷовири ҳарам буд . Ва шайхи абўолъбоси қассоб ба табаристон ,у Аҳмади асвади бдинўру Абулқосими сирФии бншобўр . Ва Абусаҳли хишоби кабӣри ҳам бншобўру мнсўрбни халафи алмғрбӣу Абӯсаиди молинӣу Абутоҳири хжндии қудси аллоҳи арўоҳҳму перони дигар кӣ агар бидон машғӯл бошему тафсили аҳволи эшон , аз мақсӯд боз монем дар ихтисор , пӯшида нест сирати эшон андари муомилот ,у тарафӣ аз ҳикоёт эшон бишинавӣ андарин рисолати бмўзъи ваии ани шоءи аллоҳ .