Устоди эмоми Абулқосими раҳмаи аллоҳ алайҳ гуяд ҳар тоӣФаҳро аз илмҳо лФзҳости миёни эшон мустаъмал кӣ бидон махсӯс бӯдаанд аз дигарон ва истилоҳ кардаанд бар он муродҳо ки эшонро бӯдааст то наздик буд бо онки боз ва сухан гӯйанд ва бар аҳли ин санъати осон буд бидон маънӣ расӣдани боталоқи он лафз ва ин тайифаро алФозист ки қасди эшон кашфи он маънӣҳоаст кӣ эшонро буд бо якдигару муҷмалу пӯшида буд бар онк на аз ҷинси эшон буд андари тариқат то маънии алфози эшон бар бегонагони мубҳам буд аз онки аишонрои ғайрат буд бар асрори хеш кӣ ошкоро шавад бар онки нои аҳл буд барои онки ҳақоиқи эшон маҷмӯ нест бтклФ ё оварда бнўъӣ аз тасарруф балки маънӣҳоаст ки худои субҳонау таъолии дили қавмро хазина он кардасту холиси бкрдсти бҳқиқти онрои асрори қавмӣ , ва мо шарҳ кунем ин алфоз то осон гардад онро ки хоҳад бидон расӣдан аз мъниҳоءи эшон кӣ барин роҳи рафтанду мтобъи снтҳоء эшон буданд ва аз ҷумлаи инҳо якеаст .