Алўқти ҳақиқати вақти наздики аҳли таҳқиқ ҳодисӣаст кӣ андрўҳм ояд ҳосил бар ҳодисии мтҳққи ҳодиси мтҳққи вақт буд ҳодиси мутаваҳҳимро чунонк гўӣии сари моҳи наздик ту оем , омадан мутаваҳҳимаст , омадан ва ноомадани раво буду сармоаи ҳодсисти мтҳққ , ночора чун ин моҳ бугзарад сари моҳии дигар буд сари моҳи ҳодсисти мтҳққи вақт омаданаст .
Аз устоди Абӯали дқоқ шунидам раҳма аллоҳ гуфт вақт онаст кӣ ту онҷоӣӣ агар бднёӣии вақти ту дунёст ва агар бъқбӣ эй вақт ту уқбоаст ва агар шодӣаст вақт ту шодӣаст ва агар бондўҳии вақти ту андўҳисти маро диданаст кӣ вақти он буд ки бар мардуми ғолиб буд вениси буқат он хоҳанд кӣ мардуми андрў буд аз рӯзгор .
Ва гуруҳе гуфтаанд кӣ миёни ду рӯзгор буд рӯзгори гузаштау ончии фарои пеш буд .
Суфиён гӯйанд сӯфӣ писар вақтаст ва мурод онаст кӣ то ӯ машғӯл ҳаст бидонча аввалитар , андари ҳоли қиём ҳаме кунад бидонча андари он вақт фармӯдаанд .
Ва гуфтаанд дарвешро андӯҳи вақт гузашта набӯд ва на он вақт ки наёмадаасту вақти ваии он буд кӣ андрўст .
Ва гуфтаанд машғӯлии буқати гузаштаи зойеъ кардани дигар вақт бошад .
Ва буқат он хоҳанд кӣ дар пеш эшон ояд аз тасарруфи ҳақ дар эшонро ҷузи онки эшон худро ихтиёр кунанд . Ва гӯйанд фалон бҳкм вақтаст яъне кӣ гардан ниҳодааст бидонча падедор ояд аз ҳукми ғайб , аз ихтиёри худ давр , ва ин дар он чиз буд ки худоӣ таъолӣ бирав наниҳода бошаду чизе аз шариъат воҷиб набӯд зеро ки зойеъ кардани ончии фармон буду ҳўолт ниҳодани кори бтқдиру но бокӣ кардани бтқсирӣ ки уфтад , берун шудан буд аз дайн . Ва бар забони ин тайифа бисёр рӯдакии алўқти сайф , яъне чунонк шамшер барандааст вақт бидонча ҳақ ӯро ҳаме ронад ғолибаст .
Ва гӯйанд шамшери бабри мосидни нарм буд валикин бкнораҳ барон буд , ҳар кӣ бо ӯ нармӣ кунад саломат ёбаду ҳарки дуруштӣ кунад хаста гардаду вақт ҳамчунин буд ҳар ки ҳукм ӯро гардан наад руста буд ва ҳар ки муъориза кунад бтрки ризо бо ваии андар залолат уфтаду аншди шуъаро , шеър :
ВколсиФи анлоинтаҳи лони миса
Ва ҳдоаҳи анхошнтаҳи хашинон
Ва ҳар кӣ вақт бозу бисозад вақт ӯ вақт буд ҳар ки вақт бо вай насозад вақт бар ваии мқт буд .
Аз устоди Абӯали дқоқ шунидам ки гуфт вақт савҳонӣаст ва туро басоед ва ҳеҷ чиз аз ту кам накунад яъне агар ту маҳви гардӣу фонии гардӣ руста шудӣ , аз ту мегирад ва маҳват накунад бакулӣ . Ва ин шеъри андарин маънии оранд . Шеър :
Кули явми имри иأхзи баъзе
Иўрси алқлби ҳсраҳи сами имзӣ
Маънии он буд кӣ гуяд ҳар рӯз кӣ мегузарад бархе аз ман кам кунаду длро ҳасрат меафзоед пас меравад .
Ва ҳам дарин маънӣ гуяд . Шеър :
Кأҳли алнори аннзҷтҷлўд
Аъидтллшқоءи ?лаами ҷилавад
Ва қуръони бад-ӣн маънӣ нотиқаст . Қоли аллоҳи таъолӣ : клмои нзҷти ҷлўдҳми бдлноҳми ҷлўдоғайриҳо .
Ва ҳам бад-ӣн маънӣ гуяд . Шеър :
Лӣс манимоат Фостроҳи Бамят
Анмо алмит мет алоҳёء
Ҳар ки бимираду бросоиди мурда на буд мурдаи он буд кӣ бзндгии бимирад .
Ва зираки он буд кӣ бҳкми вақт буд ва агар вақти ваии сҳў буд қиёми ваии шариъат буд ва агар маҳв буд аҳкоми ҳақиқат бар ваии ғолиб буд .