Агар гӯйанд ки « чаҳ чиз бояд ки ғолиб буд бар вале дар авқот ки бо хештан буд ? » гӯйем : « сидқ ӯ дар гузоради ҳуқуқи ҳақи таъолӣ , пас рФқ ӯу шафқат ӯ бар халқ дар ҷумлаи аҳволу раҳмат хостан ӯ ҷумлаи халқроу таҳаммул кардан ӯ аз халқи бхўиии некӯу некуӣ хостан ӯ аз ҳақи таъолии халқонро беонкӣ илтимосӣ кунад аз эшону ҳиммат ӯ дар растгории халқ буд ва аз эшон агар ранҷӣ бадв расад интиқом накушуду хештанро аз ҳақад бар эшон нигоҳ дораду даст аз моли эшон кӯтоҳ дорад ва ба ҳамаи ваҷҳеи тамаъ аз эшон бурӣда дораду забон ба бади гуфтан аз эшон кашида дораду ғайбат эшон накунаду хасм ҳечкас набошад дар дунёу охират .

Ва бдонкаҳи асли бузургтарин каромати авлиёи яке давом тавфиқаст бар тоъоту исмат аз маъсиятҳоу мухолифатҳо .

Ва ончӣ дар қуръони Маҷид гувоҳӣ диҳад бар изҳори каромот ки авлиёи рости ҳақи таъолӣ ҳаме гуяд андари сифати Марями ълиҳоолслом ки вай на пайғамбар буд ва на расӯли ҳаргоҳ ки закариёи наздик ӯ шудӣ , таом будӣ пеш ӯ , ва чунин гӯйанд тобистони миваи зимистонӣ будӣу зимистони миваи тобистонӣ будӣ . Закариё гуфтӣ « ин аз куҷо ? » Марям гуфтӣ « аз наздики худои таъолӣ »у дигари ҷои Марямро гуфт вҳзии алики бҷзъи алнхлаҳи тсоқти алейк ртбои ҷнё . Ва ин он вақт буд ки рутаб набӯд .

Ва ҳамчунин қиссаи асҳоби Каҳфу аҷоибҳо ки зоҳир шуд бар эшон аз сухани гуфтани саг бо эшон ва чизҳои дигар бар эшон .

Ва дигари қиссаи зулқарнайну тамкини ҳақи таъолӣ ӯро ки дигаронро набӯд .

Ва дигари онкӣ бар дасти Хизри алайҳи ассалом зоҳир шуд аз рост кардани девору аҷоибҳои дигар ва чизҳо ки ӯ донисту Мӯсои алайҳ ассалом надонист , ин ҳамаи корҳо ноқизи одат буд ки Хизри алайҳ ассалом бидон махсӯс буд ва ба як қавл гӯйанд пайғомбар набӯд .

Ва ончии дарин боб ривоят кунанд яке ҳадиси ҷриҷ роҳибаст .

Абуҳурира гуяд разии аллоҳи анҳу ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт : « андари гаҳвораи ҳечкас сухан нагуфт магари се тан : яке исои бен Марями алайҳи ассалому дигари кӯдакӣ ба рӯзгори ҷриҷи роҳибу кӯдакии дигар дар замони Юсуфи алайҳи ассалом аммо ҳадиси исо худ маърӯфаст . »

Аммо он ҷриҷи обидӣ буд дар банӣ Исроили рӯзӣ намоз мекард модараши орзӯии дидор ӯ гирифт , гуфт ё ҷриҷ , гуфт ёрб намоз ба ё онкии наздик ӯ шавам ? пас ҳамчунон намоз мекарду дигари бор модараш бихонад ҳам ин гуфт ва намоз мекард то модар ӯро мехонду ваии барин одати ҳаме буд , модараш дилтанг шуд , гуфт ёрб ҷриҷро марги мада то занонаш ба бенанд , занӣ буд зониаҳ , андар банӣ Исроил , эшонро гуфт ман ҷриҷи роҳибро ба хештан хонам то бо ман занӣ кунад , омад наздик ӯ ва ҳеҷ мақсӯд барнаёмад , зониаҳро шабоне буд , дар наздикии савмиъа ӣ ҷриҷу вайро ба хештан хонд то бо вай зино кард , зан бор гирифту бзод ва гуфт ин кӯдак аз ҷриҷ роҳибаст , банӣ Исроил ҳама биёмаданд ва он савмиъа ӣ вай хароб карданду вайро дашном доданд ва хорӣ карданд ҷриҷ намоз кард ва дуо кард ва ба кӯдак гуфт : « падарат кист ? » гуфт : « шубон » . Абуҳурираи разии аллоҳ анҳу гуяд ки гӯйӣ кӣ андари пайғомбари слии аллоҳи алайҳ ва силам менагарм ки гуфт : « эй ғулом падарат кист ? » гуфт : « фалони шубон » мардумон пушаймон шуданд бидонча карданд пас ҷриҷро гуфтанд : « савмиъа ӣ ту аз зар боз кунем » гуфт : « нахоҳам » гуфтанд : « аз сим букунем » гуфт : « нахоҳам , ҳамчунон ки буд ман худ боз кунам . »

Ва кӯдаки дигари занӣ буд ки кӯдакӣ дошт , ӯро шер медод , ҷавонии некӯ рӯй бар вай бигузашт ин зан гуфт : « ёрб писари ман чун ин ҷавон кун » кӯдак гуфт : « ёрб маро чун вай макун » Абуҳурираи разии аллоҳ анҳу гуяд гўӣӣ ки андари пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм менагарм ки ҳикояти ин ғулом ҳаме кард пас зании барин зан бигузашт гуфт : « ин зани дуздӣ ва зино кунад »у вайро уқубат карда буданд модар кӯдак гуфт : « ёрб ин писари маро чунин макун » ин кӯдак ширхора гуфт : « ёрб маро чун вай кун » модари бад-ӣн писар гуфт : « ин чаро гуфтӣ ? » писар гуфт : « зеро ки ин ҷавони некӯ рӯй ҷабборӣаст аз ҷабборон ва ин зан , ончӣ дар вайаст зӯру бӯҳтон буд » ва вай мегуфт : « ҳасбии аллоҳ » ва ин хабари андар саҳеҳ биоварадаанд .

Ва азин ҷумлаи ҳадис ғораст ва он машҳурасту мазкӯр дар саҳеҳ ки солим ривоят кунад аз падари хеш ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт : « се танро аз пешинагон ба сафарии рафтанд чун шаб андар омад бо ғорӣ шуданд , сангии азим аз он кӯҳ бирафт ва дар он ғор бикбор бибаст эшон бо якдигар гуфтанд моро азин ғори нрҳонди магар ҳар касеро худоиро бихонем ба сидқ ва ба кирдории некӯ ки моро бӯдааст .

Яке азишон гуфт : « марои модар ва падар буданд , ҳар ду перу одати ман он будӣ ки таъаҳҳуд эшон кардамӣ ва ҳечкасро ҳеҷ хӯрдании ндодмӣ то эшон фориғ шудандӣ , рӯзӣ ба талаби шер шуда будам чун бози омадами эшон хуфта монда буданд ман кроҳити доштами аишонро аз хоби бедор кардан , он қадаҳи шер бар дасти нигоҳи доштам то эшон бедор шуданд ва он бихӯраданд , ёрб агар доне ки он барои ту кардам моро азин балои роҳати даҳ , он санги пора боз шуд чунонк равшаноӣ падед омад . »

Пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт он дигар гуфт : « ёрб доне ки марои духтари ъмӣ буд ва ман ӯро дӯст май доштам ӯро ба хештан хондаму хештан аз ман боздошти пас қаҳти солӣ пеш омаду ҳоли вай танг шуд наздик ман омад ва сад ва бист динор ба вай додам то маро ба худ роҳ диҳад чун бар ӯ қодир шудам гуфт : « ман туро ҳалол набошам ки ин меҳр башиканӣ магар чунонк худоӣ фармӯдааст » ман аз ваии бпрҳизидм ва бо вай фасод накардам ва ҳеҷ андари ҷаҳон бар ман аз вай дўстр набӯд ва он мол ба ваии бгзоштм ёрб агар майдонӣ ки барои ту буд моро азин бало роҳат фирист ки бадви гирифтор омадаем он санги пораи дигар аз дар ғор боз шуд лекин начунонкӣ мо беруни тавонистем омадан . »

Пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт се дигар гуфт : « ёрб муздурӣ чанд гирифта будаму ҳамаро музд бидодам магари як мард ки музди хеши бгзошт ва наситад ва ман он музд ӯ бисёр кардаму молӣ азим шуд , вақте он мард омад ва гуфт : « он музд бмн бидиҳ » вайро гуфтам : « ҳарчӣ май бинӣ аз уштуру гову гӯсфанду бардаи ҳамаи он туаст » гуфт : « бар ман истеҳзо макун » гуфтам : « истеҳзо намекунам » он чаҳорпоёни ончӣ буд ҳама баранд ва ҳеҷ чизи онҷои бнгзошт , ёрб агар доне аз баҳр ту кардам моро азин балои бурҳон . Санг аз дар ғори бикбор боз шуд ва эшон ҳама берун шуданд ва бирафтанд ва ин ҳадис дурустаст ва бар дурустии ин ҳадис иттифоқ кардаанд .

Ва дигари ҳадиси онки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт ки гов бо эшон сухан гуфт .

Абуҳурираи разии аллоҳ анҳу гуяд ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт : « мардӣ гов меронад бор барниҳода , гов бознигарӣаст ва гуфт : « маро на аз баҳр бор кашӣдан офариданд , маро аз баҳри кишту варз офарӣдаанд » мардумон гуфтанд субҳони аллоҳи пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт ман бад-ӣн имон оварадаму Абубакру умри разии аллоҳи ънҳмо .

Ва дигари ҳадиси Увайси қарнӣу ончии ъмрбни улхитоби разии аллоҳи анҳу , дид , аз ҳоли Увайс ва ончӣ рафт миён ӯу ҳирами бен ҳёну салом кардан эшон бар якдигари пеш аз онки маърифатӣ собиқ бӯда буд ва он ҳолҳо ҳамаи ноқизи одат буду шарҳи қисса ӯ фурӯ гузоштам ки он маърӯфасту саҳоба ва тобеъинро каромот будаст чунонкӣ ба ҳади астФозт расидааст ва андарин таснифҳо бисёр кардаанд ва мо ба тарафӣ аз он ишорат кунем бар ваҷҳи кӯтоҳии ани шоаллоҳ .

Ва аз ҷумлаи он , ҳадиси Абдуллоҳи умри разии аллоҳ ънҳмоаст андари сафарӣ буд , ҷамоатиро дид бар роҳ бимонада аз бими шер , ӯ шерро баранд аз роҳ , гуфт : « ҳарчӣ фарзанди одам азу битарсад , бар вай мусаллат кунанд ва агар аз чизеи нтрсидӣ бидӯни худои ҳеҷ чиз бар вай мусаллат накардандӣ » ва ин хабар маърӯфаст .

Ва ривоят кунанд ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслми ълоءбни алҳзрмиро ба ғзо фиристод , дарёӣ пеш омад ки эшонро аз он боздошт , он марди ном маин донист , дуо кард ва бар об ҳама бирафтанд .

Ва ривоят кунад итоби бен бширу асидбни ҳзир аз наздики пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслм берун шуданд , ҳар ду пеши расӯли слии аллоҳи алайҳ вслм буданд , машваратӣ мекарданд чун берун шуданд шабии торик буд , сари Асоӣ ҳарякӣ медурахшид чун чароғ .

Ва ривоят кунанд ки миёни салмону Абудардои разии аллоҳи ънҳмои коса ниҳода буданд коса тасбеҳ кард чунонк эшон ҳар ду бишуниданд .

Ривоят кунанд аз расӯли слии аллоҳ алайҳ гуфт раби Ашъаси ағбри зии тмрини лои иؤ ба ?лаи луи ақсми алии аллоҳи лобраҳ .

Аз саҳли Абдуллоҳ ҳикоят кунанд ки гуфт : « ҳар ки андари дунёи чиҳил рӯз зоҳид гардад бсдқ ва чиҳил рӯзи бохалос , ӯро каромот падедор ояд ва агар падедор наёяд халали андари зуҳд ӯ афтода бошад » ва гуфтанд : « чигуна падедор ояд ӯро каромат ? » гуфт : « фарогирад ҳрончаҳ хоҳад аз онҷо ки хоҳад чунонкӣ хоҳад . »

Абуҳурираи разии аллоҳ анҳу гуяд ки пайғомбари слии аллоҳи алайҳ вслм гуфт : « мардӣ буд ки сухан мегуфт бо касе овоз раъдӣ бишунид , аз миёни абрӣ ки андари миён он гуфтандӣ бӯстони фалонро оби даҳ , он меғ биёмад ба бустони он мард , об бирехт , аз пас меғ фаро шуд мардии андари миёни бустони истода буд гуфт : « ном ту чист ? » гуфт : « фалони бен фалон » гуфт : « ин ғаллаи бустон чаҳ кунӣ ? » гуфт : « чаро май пурсӣ ? » гуфт : « овозӣ шунидам азин абр ки меғро гуфтанд бустони фалонро оби даҳ » гуфт : « акнӯн чун май пурсӣ ман иртифоъи ин бустон ба се қисмати бикунами қисматии хештанроу аҳлро бозгирму қисматӣ ба иморат бустон кунам бар мискинону роҳи гузарон бакор дорам . »

Ҳамзаи бен Абдуллоҳ алълўӣ гуяд : « наздики абўолхир тинонӣ шудам ва эътиқод карда будам ки бар вай салом кунам ва ҳеҷ чиз нахӯрам чун аз наздик ӯ беруни омадам , пора фаро шудам , вай аз пас ман меомаду тибқии таом бар даст гуфт : « эй ҷавон мард бихӯр азин таоми мо ки аз нияти ту рост шуд »у абўолхири тинонии машҳур буд бкромот .

Абунаср Сироҷ гуфт кӣ мо ба тстр раседем онҷои хонае дидем дар ҷойгоҳ ки саҳли бен Абдуллоҳи худро сохта буд мардумони он хонаро хона ӣ шери ҳамеи хонданд , мо бпрсидим ки : « чаро чунин михўоннд ? » гуфтанд : « шерони пеши саҳл Абдуллоҳ омадандӣ ва эшонро дарин хона фиристодӣ ва эшонро гӯшт додӣ ва мизбонӣ кардӣ пас эшонро раҳо кардӣ то брФтндӣ »у аҳли тстри бад-ӣни сухан муттафиқ буданд .

Аз иброҳӣми рқӣ ҳикоят кунанд ки ӯ гуфт бсломи абўолхир титонӣ шудам , намоз шом мекард , сурати фотиҳаи рост брнтўонст хонд , бо хештан гуфтам ранҷи ман зойеъ шуд чун намозро салом додам , бтҳорт берун шудам ширӣ азим биёмаду қасд ман кард бози наздик вай шудам ва бигуфтам ширии қасд ман кард берун омаду бонг бар шер зад ва гуфт нагуфта будам шуморо ки меҳмонони маро ранҷа мадоред шер бирафт ва ман таҳорат кардаму боз омадам гуфт шумо бар рост кардани зоҳири машғӯли шадид аз шери бтрсидид ва мо ботин рост кардем шер аз мо битарсед .

Ҷаъфари хулдиро гӯйанд нигинӣ буд рӯзии андар диҷла афтоду вай дуое донист озмуда , он дуо бихонад , нигини андари миёни баррагӣ чанд ки дар миён об меомад бозёфт .

Абунаср Сироҷ гуяд дуои ин буд ки гуфт ё ҷомеъи анноси лиўми лориби фӣаи аҷмъи алии золтӣ .

Абунаср гуяд Абутаййиби ъкии ҷузвӣ бмн намӯд ин дуои дарави набишта буд ки ҳаркас ки ин дуо бархонад гум шуда бозёбад ва он ҷузви авроқ бисёр буданд .

Аз Аҳмади тобронии сарахсии пурсидам ки турои ҳеҷ каромот бӯда аст гуфт андари абтдоءи иродат бисёр будӣ ки марои сангӣ ё обӣ боистӣ ки бидон астнҷо кунам нёФтмии чизе аз ҳавои фарои грФтмӣ , гавҳарӣ будӣ , бидон астнҷо кардамӣу биндохтмӣ пас гуфт каромотро чаҳ хатар буд мақсӯд аз ваии зиёдати яқин буд андари тавҳиди ҳаркии биҷузи азуи худоӣ , офаридагор надонад агар чизе бинад ба одат ё ноқизи одат ҳар ду яке буд пеш ӯ .

Абўолхир басарӣ гуяд бъбодони мардӣ буд сиёҳ , андари вайронҳо будӣ , вақте чизе хӯрданӣ барграфтам ва ба талаб ӯ шудам чун вайро чашм бар ман афтод табассум кард ва ба даст ишорат кард ба замини ҳама рӯй замини зар буд ки ҳаме дирафшед гуфт : « биор то чаҳ дорӣ » ба вай додам ончии доштам ва ман аз ҳол ӯ бтрсидм ва бигурехтам .

Аҳмдбни ътоء рӯдборӣ гуяд ки маро дар таҳорати васвос будӣ шабии об бисёр бирехтам то ба ҳаддӣ ки дили ман танг шуд аз бисёре ки об май рехтам , дили ман ором намегирифт гуфтам : « худовандо афв кун маро » овозӣ шунидам ки касе маро гуфтӣ афв дар илмаст чун ин сухан ба гӯш ман расед он аз ман зоӣл шуд .

Мансур мағрибӣ гуяд баъд аз он рӯзии ибни аторо дидам ки дар саҳро бар заминӣ нишаста буд ки бар онҷои осори гӯсфанд буд , бесаҷҷода , гуфтам : « эй шайхи ин осор гӯсфандаст » гуфт : « фуқаҳои андарин хилоф кардаанд . »

Абусулаймон хавос гуяд вақте бар дрозгўшӣ нишаста будам ,у магаси вайро май рнҷониду сар дар миёни ду даст мекард чӯбӣ дар дасти доштам бар сар вай мезадам дар он миён сар баровард гуфт бизан ки бар сари хеш май занӣ .

Ҳусайни бен Аҳмад розӣ гуяд Абусулаймонро гуфтам ин туро афтодааст , ҳамчунин гуфт оре чунонаст ки май шинавӣ .

Абуалҳусайн нурӣ гуяд чизеи андари дили ман буд , аз каромоти пораи Не аз кӯдакии фарои ситадам ва дар миёни ду заврақи миёни дарёи боистодм ва гуфт ба иззати ту агар моҳеи брнёиди маро , се ратл , хештан ғарқ кунам моҳии баромади се ратл , хабар ба ҷунайд расед гуфт ҳукми ваии он будӣ ки аждаҳоеи баромадӣ ва ӯро бгзидӣ .

Абуҷаъфар ҳаддод гуяд устоди ҷунайд ки ба Макка будам , мӯии серуми дароз шуда буд марои ҳеҷ чиз набӯд ки ба ҳҷоми додмӣ ки мӯии ман боз кардӣ , ман ба ҳҷомии расидам ки дар рӯй ваии асар хайр дидам , ӯро гуфтам ин мӯии ман боз кунӣ худоиро ? гуфт нъми вкромаҳ дар пеш ӯ яке аз абноء дунё нишаста буд то мӯӣ боз кунад ӯро барангехт ва маро бинишонаду мӯии ман боз кард пас коғазӣ ба ман дод , дарме чанд дар онҷо , гуфт бошад ки турои ин ба кор ояд , ба харҷ кун . Ман ин бстдм ва эътиқод кардам бо хештан ки аввали чизе ки маро футуҳ бошад бидон ҳҷоми орм , дар масҷид рафтам , яке маро пеш омад аз бародарон ва гуфт бародарӣ аз он ту турои сраҳ Фрстидаҳаст аз Басра , дар онҷои сесад динор , ман бирафтам ва он бстдму пеши ҳҷоми барадам ва гуфтам ки ин бхрҷ кун ҳҷом маро гуфт эй шайхи шарм надорӣ гуфтӣ мӯии ман барои худоӣ боз кун пас ба мисли ин бози пеши ман ое бозгард ъоФоки аллоҳ .

Ибн солим гуяд ки чун асҳқи бен Аҳмад фармон ёфт саҳли бен Абдуллоҳи андари савмиъа ӯ шуд сФтӣ ёфт , ду шиша дар онҷо , яке чизеи сурх дар онҷо буд ва яке чизеи сифеду шӯшаҳои зару сим буд дар савмиъа , он шӯшаҳо ба диҷлаи андохту ончӣ дар он шишаҳо буд бо хоки бёмихт ва бар асҳқи аўом буд , ибн солим гуяд саҳлро гуфтам чаҳ буд андари он шиша ҳо гуфт онки як шиша агар дирами сангӣ аз он бар чандини мисқоли миси афканӣ зар гардад ва аз он дигар , дирами сангӣ бар чандини миси афканӣ сим гардад гуфтам пас чаро аўоми ваии бндодӣ эй дӯст гуфт аз имон худ тарсидам .

Ҳикоят кунанд аз нурӣ ки вақте бкнор диҷла омад то боз гузарад , ҳар ду канораи диҷлаи боз якдигар омаданд пайваста шуда , нурӣ боз гардид гуфт бъзти ту ки нагузарам ало дар заврақ .

Аҳмдбни Юсуфи банно ҳикоят кунад ки Абӯтуроби Нахшабии соҳиби каромот буд , вақте бозуи бсФрӣ берун шудам ва мо чиҳил кас будем ва моро фоқа расед дар роҳ , Абӯтуроб аз иксў шуд , меомад ва як хӯша ангур биоварад мо аз он бихӯрадем дар миёни мо ҷавонӣ буд аз он нахурд Абӯтуроб ӯро гуфт бихӯр ҷавон гуфт ки эътиқоди ман бо худоӣ онаст ки ба тарк маълум бигӯям , акнӯн ту маълум ман шудӣ , баъд бо ту суҳбат нахоҳам кард Абӯтуроб гуфт ӯро бо худ соз .

Аз Абунасри Сироҷ ҳикоят кунанд ки Абуязид гуфт Абӯалии санадии наздик ман омад анбонӣ бадаст дошт пеш ман бирехт ҳамаи гавҳар буд гуфтам вайро аз куҷо оварадӣ ? гуфт ба водӣеи расидам , ин дидам чун чароғ метофт , ин бардоштам гуфтам ҳоли ту чигуна буд андари он вақт ки дар он водӣ шудӣ ? гуфт вақти фатрат буд аз ончии ман андрў будам пеш аз он .

Абуязидро гуфтанд фалони кас ба шабӣ ба Макка шавад гуфт Иблис ба соъатӣ аз машриқ ба мағриб шаваду андари лаънати хдоист . Гуфтанд фалони кас бар об меравад ва дар ҳаво мепурд гуфт моҳӣ низ бар об мераваду мурғ дар ҳаво май пурд .

Ибн солим гуяд аз падар хеш шунидам ки мардӣ буд , дар суҳбати саҳли Абдуллоҳ , абдурраҳмони бен Аҳмад ном дошт , рӯзии саҳли Абдуллоҳро гуфт ки вақт мебошад ки вузӯе кунам барои намозро андакии об аз аъзоъи ман ҷудо мешавад ҳамчун сбикҳои зару сим , бар замин меояд саҳл гуфт ки ту ндонӣ кӯдакон чун бгринди аишонрои чизе дар пеш ниҳанд то бидон машғӯл шаванд ва бозӣ кунанд .

Саҳл Абдуллоҳ гуяд фозилтарин кароматҳои ту онаст ки хуии мазмум бадал кунӣ ба хуии Маҳмӯд .

Ҷунайд ҳикоят кунад ки рӯзӣ дар наздик сиррӣ шудам , сиррӣ гуфт гнҷшгии наздик ман омад ҳар рӯз ва бар даст ман нишастӣ , ноне ё чизеи дигари фарои пеш ӯ доштамӣ бихӯрадӣ якбор фурӯ омад ва бар даст ман нанишаст , бо худ андешедам то чаҳ сабаб бӯда сет ? ёдам омад ки намаки хуш хӯрда будам ки ба ҳамаи гӯна такаллуф карда буданд аз тухм ҳо гуфтам « тавба кардам ки баъд азин нахӯрам » гнҷшг биёмад ва бар даст ман нишаст ва чизе бихӯрад .

Абубакр дқоқ гуяд андари тӣа банӣ Исроил мерафтам бар хотир ман даромад ки илми ҳақиқати ҷудо буд аз илми шариъати ҳотифӣ овоз дод ки ҳар ҳақиқат ки бо шариъат мувофиқ набӯд куфраст .

Касе гуяд пеш хиролнсоҷ будам , мардӣ биёмад ва гуфт ёших дай дидам туро ки ресмони бФрўхтӣ ба ду дирам аз пас ту биёмадам ва аз гӯша ӣ азорт бикшодам акнӯн дастами фароҳам амдаҳаст хиролнсоҷ бихандеду ишорати бадаст ӯ кард , кушода шуд дастҳои ӯ , пас гуфт бирав бад-ӣни дирами чизе барои аёлу дигар ин макун .

Аҳмдбн мҳмдолслмӣ гуяд наздики зўолнўн мисрӣ шудам рӯзии таштии заррин дар пеш ӯ дидам , грдбргрди аўбр , таййибҳо аз анбару машку ончӣ бад-ӣн монад , маро гуфт туе ки андари наздики мулӯки шӯии андари ҳоли басти эшон пас дарме ба ман дод то ба Балх аз он дирам нафақа мекардам .

Абӯсаид хроз гуяд андар сафарӣ будам , ҳар се рӯзи чизе падедор омадӣ , бхўрдмӣу брФтмӣ , якбор се бигузашт ҳеҷ чиз падед наомад заъиф шудам , ҳотифӣ овоз дод ки сабабии дўстри дорӣ ё қӯтӣ гуфтам қӯтӣ бархестам ҳоле ва бирафтам ва то дувоздаҳ рӯз ҳеҷ наёфтам ва заъиф нашудам .

Муртаиш гуяд аз хавос шунидам ки гуфт вақте , роҳи бодия гум кардам , андари бодияи шахсеро дидам фароз омад ва маро гуфт саломи алейк ту роҳ гум карда гуфтам оре , гуфт турои роҳи намояму гомӣ чанд андари пеш ман бирафт ва аз чашми ман ғоиб шуд чун бнгристм бар шоҳ роҳ будам , ҳаргиз низ , пас аз он роҳ гум накардам ва дар сафар , гуруснагӣу тишнагӣ маро набӯд .

Абуубайди басарӣ чун моҳ рамазон омадӣ занро гуфтӣ дар хонаи бгли ббндоӣ ва ҳар шаби як гарда ба равзани хонаи дроФкн ва дар хона май будӣ чун иди даромадӣ , зан дар хонаи бозкрдии сӣ гардаи онҷои ниҳода будӣ , на бихуфтӣ ва на таом хӯрдӣ ва на ракаатии намоз аз вай фӯт шудӣ .

Ибн алҷло гуяд чун падари ман вафот ёфт , баъд аз вафот бихандед ва ҳечкас далерӣ надошт ки вайро бишустӣ гуфтанд ӯ зиндааст то яке аз перон ки аз ақрони вай буд биёмад ва ӯро бишуст .

Ва гӯйанд саҳли Абдуллоҳ чун таом хӯрдӣ заъиф шудӣ ва чун гурусна будӣ қавӣ шудӣ ва ҳар ба ҳафтод рӯзи якбор таом хӯрдӣ .

Ҳам ӯро гӯйанд дар охири умр бар замин бимонад ва бар натавонистӣ хост чун вақти намози даромадии дасту поиш рост шудӣ то намоз кардӣ бар пой чун намози бгзордии ҳам бозон одат шудӣ .

Абўолҳорс аўлосӣ гуяд сӣ сол чунон будам ки забони ман сухан нагуфтӣ магар аз сари ман пас ҳол аз он бигардед , сӣ соли сар ман нишнид магар аз худои таъолӣ .

Абуумрон воситӣ гуяд андар киштӣ будам , бо аҳли хеш , киштӣ бишикаст ва ману зан бар таҳта Эй бимонадам ва он занро вақт фаро расед ки бори бунаад , андари ҳоли кӯдакӣ ба вуҷӯд омад ва он зани бонг ҳаме кард аз тишнагӣ ва ман мегуфтам ҳамин соъати роҳатӣ падедор ояд , сари бардоштаму мардиро дидам андар ҳаво нишаста , занҷирии заррин дар дасту кӯзае ёқӯти андари вай баста гуфт : « бигирӣд ва об хуред » кӯзаи бстдм ва об хӯрдем , бўётр аз машк ва сардтар аз барфу ширинтар аз шукр буд , гуфтам ту кистӣ рҳмк аллоҳ гуфт бандаам аз худованди ту , гуфтам ба чаҳ раседӣ бад-ӣн ҷойгоҳ гуфт барои ӯ аз ҳавои хеши дасти бдоштм , маро бар ҳавои нишонд ва аз чашми ман ғоиб шуд .

Зўолнўн мисрӣ гуяд ҷавонӣ дидам дар каъба , бисёр намоз мекард ба наздик ӯ шудам ва гуфтам намоз бисёр мекунӣ гуфт мунтазир дастурӣам ба бозгаштан , рқъаҳ Эй дидам ки пеш ӯ фурӯ омад , бар ваии набишта ки ман алъзизи алғФўри илои абдии алсодқи бози гирд ҳарчӣ кардӣ гузаштау ояндаи омрзидми ҳама .

Касе ҳикоят кунад гуяд ба Мадинаи расӯли слии аллоҳи алайҳ вслм будам , суханҳо ҳаме рафт мардии нобӣно ба наздик мо нишаста буд сухани мо самоъ мекард , ба наздик мо омад ва гуфт ба сухан шумо биёсудам , бидонед ки марои аёлу фарзанд буд рӯзӣ ба бақиъ шудам ба ҳизум чидан , ҷавонӣ дидам пероҳании каттони пӯшида ва наълин андари ангушти овехтаи ман пиндоштам ки роҳ гум кардааст , қасд ӯ кардам то ҷома аз ваии бустонам фаро шудам ва гуфтам ҷома бикаш гуфт бирав ба саломати ду се бор бигуфтам гуфт ночор бояд ҷома бикунам гуфтам оре гуфт чун чора нест ишорат кард ба ду ангушт ба чашм аз давр ва ҳар ду чашми ман фурӯи рехт дар ҳол , гуфтам ба худоӣ бар ту ки бигӯе то ту ке гуфт иброҳӣми хавоси м .

Зўолнўн мисрӣ гуяд вақте андар киштӣ будам гавҳарии бдздиднд , касеро тӯҳмат карданд аз он мардумон ман гуфтам даст аз вай бидоред то ман боз бигӯям брФқ фаро шудам ваии гилӣмӣ бар сар кашида буд ва бихуфта сар аз гилӣм берун оварад андарин маънӣ бо вай ишоратӣ кардам , гуфт бмни ҳамеи гӯйӣ , савганд бар ту даҳум ёрб ки як моҳии бнгзории андарин дарё то бар сар об бияёд алои ҳарякӣ бо гавҳарӣ гуфт бнгристм рӯй дарёи ҳамаи моҳӣ буд ҳар яке бо гавҳарии андари даҳони он ҷавон бархесту хештани андари дарёи афканд ва бо канора шуд .

Иброҳӣм хавос гуфт вақте андар бодия шудам , тарсое дидам , зуннор бар миёни баста бо ман ҳам роҳии хост иҷобат кардам ва ҳар ду рафтем ба ҳафт рӯз , маро гуфт ё роҳиб ҳанифӣ биор аз инбисот то чаҳ дорӣ ки гурусна ам гуфтам ёрб маро Фзиҳт магардон пеши ин кофари андари вақт тибқӣ дидам , пар аз нону бирёну рутабу кӯзае об , биоварадам ва ҳар ду бихӯрадем ва бирафтем ҳафт рӯзи дигари пас ман шитоб кардам ва гуфтам ё роҳиб тарсоён биор то чаҳ дорӣ ки навбат туаст , Асои бузаду такя бар он кард ва дуо кард ва тибқӣ дидам , бар онҷои таомҳо , азъоФи онк бар тибқи ман буд гуфт тағайюрии андар ман омад ва мутаҳайир шудам гуфтам азин таом нахӯрам , алҳоҳ кард бар ман ва маро гуфт бихӯр ки турои ду бишорат дорам яке онкӣ бигӯям ашҳади ани лоолаҳи алои аллоҳу ашҳади ани мҳмдои расӯли аллоҳу зуннор аз миён бикшод дигар гуфт гуфтам ёрб агар ин банда хатарӣ дорад ба наздики ту , футуҳии падедоровар моро ин бар ман бикшод ва ин чаҳ май бинии бФрстод иброҳӣм гуфт таом бихӯрадем ва бирафтему ҳаҷи бкрдим ва он марди солӣ ба Макка бинишасту онгоҳ фармон ёфт ва дар бтҳоءи Макка ӯро дафн карданд .

Мҳмдбни алмборк алсўрӣ гуяд ки бо иброҳӣм адҳам будам андари роҳи байти алмуқаддаси вақти қилўлаҳи андари зери дарахтии анори фурӯи омадему ракаатӣ чанд намоз кардем ва овозӣ шунидам аз он дарахт ки ё абоосҳқи моро киромӣ кун ва азин бори ман чизе бихӯр иброҳӣми сар дар пеши афканд то се бор чунин бигуфт пас ин дарахт гуфт ё Муҳамад шафоат кун то аз бори ман чизе бихӯрад . Гуфтам ё абоосҳқ мешинавӣ бархесту дўнор боз кард яке бихӯрад ва яке ба ман дод бихӯрадаму турш буд ва он дарахтии кӯтоҳ буд чун бозгаштаму онҷо фаро раседем он дарахти нори бузург шуда буду нори ваии ширин ва дар ҳар солии ду бор баровардӣ ва ӯро румони алъобдин ном карданд обидон дар соя ӯ шудандӣ .

Ҷобир рҳбӣ гуяд бештари аҳли рҳбаҳ мункир буданд каромотро , рӯзӣ бар ширӣ нишастам ва дар рҳбаҳ шудам ва гуфтам куҷоанд эшон ки авлиёъи худоро ба дурӯғ доранд пас аз он ҳеҷ чиз нагуфтанд .

Мансур мағрибӣ гуяд яке аз бузургон аз Хизри алайҳ ассалом пурсед ки ҳечкас дидае бузургтар аз худ дар ртбт ? гуфт дидаам Абдурразоқи алснъонӣ , ҳадис ривоят мекард андари Мадинау мардумони гирд ӯ дар омада буданд ва мешуниданд , ҷавонӣ дидам аз давр нишаста , сар бар зонуи ниҳода , наздик ӯ шудам , гуфтам Абдурразоқи ҳадиси расӯли слии аллоҳи алайҳи вслм ривоят мекунад ва ту аз вай менашнавӣ гуфт ӯ ривоят аз гузашта мекунад ва ман аз ҳақ , ғоиб нестам . Гуфтам ӯро агар чунинаст ки мегӯйӣ ман кистам срброўрд ва гуфт ту бародари ман абўолъбоси Хизр , бдонстм ки худоиро бандагонӣанд ки ман эшонро нашиносам .

Гӯйанд ки иброҳӣми адҳамро рафиқӣ буд яҳёи ном , ба ҳам ибодат кардандӣ ва ин рафиқро ғурфае буд ки дар онҷо нишастӣу онро нардбон набӯд , чун хостӣ ки таҳорат кунад ба дар ғурфа омадӣ гуфтӣ лоҳўли влоқўаҳи алоболлаҳ ва дар ҳавои бпридии ҳам чунонк мурғ , то бар сар об шудӣ ва чун аз вузӯ фориғ шудӣ гуфтӣ лоҳўли влоқўаҳи алоболлаҳу боз ғурфа паридӣ .

АбуМуҳамади ҷаъфар алҳзо гуяд ки шогирдии АбуАмр ва астрхӣ мекардам ва чун маро хотирӣ афтодӣ бострхи омадамӣ ва аз ваии бпрсидмӣ ва бисёр хотир будӣ то онҷои ншдмӣ чун басарами даромадии вай аз астрхи ҷавоб боз додӣ .

Ҳикоят кунанд ки дарвешӣ фармон ёфт дар хонаи торик , чароғ мебоист талаб чароғ мекардем аз ногуҳи равшаноӣ аз равзани хона падедор омад то вайро бишустем чун фориғи шудем равшаноӣ бишуд гуфтӣ ки ҳаргиз набӯдааст .

Одами бен абӣ аёс гуяд бъсқлон будам , ҷавонии наздик мо омад ва ҳадис мекардем чун аз ҳадиси фориғи шудемии андари намози аистодимӣ , рӯзии маро видоъ кард ва гуфт ба Искандария хоҳам шуд аз пас ӯ фароз шудам . Дрмкӣ чанд ба вай додам наситад бо вай алҳоҳ кардам , даст фаро кард кафии реги андари ркўаҳи афканду пораи об аз дарё дар онҷои рехт ва маро гуфт бихӯр чун бнгристми паст ( ? писта )у шукр буд гуфт онкии ҳол ӯ чунин бошад дирами ту ба чаҳ кор ояд ӯро ? ва ин байтҳо бихонад .

Шеър :

Аз иброҳӣми оҷурӣ ҳикоят кунанд ки ӯ гуфт ҷуҳудӣ ба наздик ман омад ба тақозои вомӣ ки бар ман дошт ва ман бар дар туни хишт пухта нишаста будаму оташ дар зери хишт пухта мекардам , ҷуҳуд гуфт маро , ё иброҳӣми бурҳонӣ маро бинмоӣ то бар дасти ту мусулмон шавам гуфтам рост мегӯйӣ гуфт гӯям , гуфтам ҷома берун кун ҷома берун карду ҷома ӣ ӯ дар миёни ҷома ӣ хеши печидаму андари туни андохтаму бад-ӣн дар дар шудам ва ба дигари дарии беруни омадаму бози наздики ҷуҳуди омадам , ҷома ӣ марои ҳеҷ ?илам нарасида буду ҷома ӣ ҷуҳуди андари миёни ҷома ӣ ман ҳама бсухта буд ҷуҳуд дар соъат мусулмон шуд .

Гӯйанд ҳабиби аҷамии рӯзи трўиаҳ , ӯро ба Басраи дидандӣу рӯзи арафа ба Арафот .

Овардаанд ки аббоси муҳтадии заниро ба занӣ кард чун шаби зифоф буд пушаймонӣ бар вай афтод чун хост ки бо вай наздикӣ кунад заҷрӣу нафратӣ аз он зани бадв боз омад аз пеш вай бархест ва берун шуд баъд аз се рӯз шавҳарӣ омад он занро .

Устод эмом гуяд қудси сира ки каромот инаст ки илмро бирав нигоҳ доштанд .

Ва гӯйанд Фзил бар кӯҳӣ буд аз кӯҳҳои мно ва гуфт ки агар веле аз авлиёии худоӣ , ин кӯҳро гуяд ки бирав , баравад , кӯҳ дар ҳаракат омад Фзил гуфт сокин бош ки бад-ӣн на туро мехоҳам , кӯҳ сокин шуд .

Абдулвоҳиди зайди бобӯи ъосм басарӣ гуфт чаҳ кардӣ он вақт ки ҳуҷҷоҷи туро меҷуст гуфт ман андар манзарӣ будам , дар сарои бзднд ва дар омаданду маро аз онҷо бардоштанд чун бнгристми хештанро бар кӯҳ бўқбис дидам ба Макка гуфтам таом аз куҷо оварадӣ гуфт чун вақти рӯза гушӯдан будӣ перзанӣ биёмадӣ бар онҷо ва он ду қурс ки ба Басраи рӯза гшодмӣ биоварадӣ , Абдулвоҳид гуфт он дунё буд худои таъолии фармӯда буд ки абўъосмро хизмат кун .

Гӯйанд омири ъбдқис аз Халифаи атои хуши бстдӣ ва ҳечкас пеш ӯ наомадӣ ки на ӯро чизе додӣ чун ба хона раседӣ , бозкшидндӣ , ҳамон қадар будӣ ки гирифта будӣ ҳеҷ кам наомадӣ .

АбуАҳмад кабӣр гуяд аз шайхи Абуабдулло хафиф шунидам ки гуфт бўъмрўи зҷоҷӣ ҳикоят кард ки наздик ҷунайд шудам , хостам ки ба ҳаҷ шавам , ҷунайди маро дарме дод он бар мезар хеши бастам ва ҳеҷ манзил нарасидам ало ки дар он манзил рФқӣ ёфтам ва бидон дирам муҳтоҷ нашудам чун ҳаҷ кардам ва бозомадам , дар пеш ҷунайд шудам даст берун кард ва гуфт биор он дирам пас гуфт чаҳ гӯна буд гуфтам меҳр ба ҷой хешаст .

Абуҷаъфар аъўр гуяд наздики зўолнўн мисрӣ будам , ҳадис ҳаме кардам аз итоати чизҳо ки авлиёро бошад зўолнўн гуфт агар ман хоҳам ин тахтро бигӯям то гирди чаҳоргӯша ӣ ин хона барояду бози ҷой хеш шавад гуфт дар соъати фаро рафтан омад ва ба чаҳоргӯша ӣ хонаи бгшту бози ҷой хеш омад ҷавонӣ дар он хона буд гиристан бар вай афтод мегирист то бамурд .

Гӯйанд восили аҳдби ин оя бархонад ки вФии алсмоءи рзқкми вмо тўъдўн гуфт ризқи ман дар осмонаст ва ман дар замин май талабами валлоҳ ки баъди азин талаб накунам , дар хароба Эй шуд , ду рӯзи онҷоигоаҳ буд ҳеҷ чиз наомад чун рӯзи сим буд кор бар вай сахт шуд яке даромаду хӯшае рутаби даровард ва ӯро бародарӣ буд , азуи некӯи андарунтар , бози пеш ӯ омад рӯзи дигари ду хӯша биовараданд ва ҳам бар онҷо мебуданд дар он хароба то эшонро вафот расед .

Касе ҳикоят кард ки иброҳӣми адҳамро дар бастоне дидам , ба нигоҳи бонӣу ваии андари хоб шуда буду Марии шохии наргис дар даҳони гирифта буду бод ҳаме кард ӯро .

Гӯйанд ҷамоатӣ бо Айюби сахтӣоне дар сафар буданд , чанд рӯз об наёфтанд , ранҷур шуданд Айюб гуфт агар бар ман бапушед то зинда бошам , шуморо оби даҳум гуфтем бапушем , доирае дркшид , аз миёни доираи оби баромад , ҳама об хӯрданд чун бози Басраи омадем , ҳмоди зайдро аз он хабари додеми Абдулвоҳиди ҳозир буд онҷоигоаҳ , гуфт чунонаст ки мегуяд ман низ онҷо ҳозир будам .

Бикр абдурраҳмон гуяд бо зўолнўни мисрӣ будем , дар бодия , дар зер дарахтам ғелони фурӯи омадем чун биёсудем гуфтем чаҳ хушаст ин ҷойгоҳ агар онҷои рутаб будӣ зўолнўн бихандед ва гуфт шумо рутаб орзӯ мекунед , лаби бҷнбонид ва дуо бигуфт ва дарахтам ғелони бҷнбониду рутаб аз онҷои фурӯи рехти чндонк сайр бихӯрадем пас бихуфтем чун бедори шудеми дигари бораи дарахти бҷнбонидими хори фурӯи рехт .

Абулқосими мардон Наҳовандӣ гуяд ману Абубакри вроқ бо бўсъид хроз мерафтем бар соҳил , қасд сидо доштем шахсе падедор омад аз давр , гуфт биншинед ки валее бошад аз авлиёӣ худоӣ гуфт бас чизе барнаёмад ки ҷавонӣ меомад некӯ рӯйу мҳбраҳ ба дасти гирифта буду мураққаъии пӯшида , Абӯсаиди андар вай нагирист бо инкорӣ ки мҳбраҳ бо ркўаҳ барграфтаст Абӯсаид гуфт эй ҷавонмарди роҳ чигунааст ба худоӣ ъзўҷл гуфт ё боСаиди ду роҳ донам ба худои таъолии роҳии хосу роҳии ом аммо роҳ ом онаст ки ту май рӯй ва аммо роҳи хоси биё то бибинӣ ва бар сар об бирафт то аз чашми мо ғоиб шуд . Абӯсаид мутаҳайир бимонад .

Ҷунайд гуфт ба масҷиди шўнизиаҳи омадам , ҷамоатӣ дидам аз даравишон ки сухан мегуфтанд дар оёту каромот , дарвешӣ аз миён эшон гуфт ки ман кас донам агар ишорат кунад бад-ӣни сутун ки нимӣ зар шавад ва нимӣ нуқра дар ҳол чунон шавад ҷунайд гуфт дар сутуни нгрстми нимае зар буду нимае нуқра .

Гӯйанд Сафёни саврӣ бо шебони роъӣ , ба ҳаҷ мерафт , фаро роҳ омад Сафён гуфт мари шебонро , шер намебинӣ гуфт матарс шебони гӯш шер бигирифту бимолиди шер дунбол меҷунбонед Сафён гуфт ин чист ин хештани шуҳра бкрднаст шебон гуфт агар на аз бими шуҳра будӣ зоди хеш бар пушт ӯ нҳодмӣ то ба Макка .

Ҳикоят кунанд ки чун сиррии даст аз тиҷорати бдошт , хоҳари ваии дӯки раштӣ ва бар вай нафақа кардӣ рӯзӣ дайр омад сиррӣ гуфт чаро дайр омадӣ ? гуфт зеро ки ресмон бнхриднд гуфтанд омехтааст сиррӣ низ таом нахурд . Пас рӯзии хоҳари ваии андари наздик ӯ шуд перзаниро дид ки хона ӣ вай мерафт ва ҳар рӯзи ду гиреҳ ( ? гарда ) оварадӣ , хоҳараш аз он андўҳгн шуд , ба наздики Аҳмад ҳанбал шуд ва гила кард Аҳмади ҳанбали фаро сиррӣ гуфт , сиррӣ гуфт чун аз таоми ваии бози истодами худои таъолии дунёро мусаххар ман кард то бар ман нафақа мекунаду маро хизмат мекунад .

Муҳамад мнсўролтўсӣ гуяд ки наздики маърӯф крхӣ будам , маро хонд , дигари рӯзи бози наздик ӯ шудам , асарӣ бар рӯй ӯ буд яке гуфт ё бо маҳфӯзи даии наздик ту будам , ин нишон набӯд бар рӯй ту , акнӯн ин чист маърӯф гуфт чизе ки аз он бениёзӣ мапурс . Аз он пресс ки туро бакор ояд гуфтам ба ҳақи маъбудат ки бигӯӣ , гуфт дӯш намоз мекардам ӣнҷо , хостам ки ба Макка шавам ва тавоф кунам , ба Макка шудаму тавофи бкрдм , бози сар замзам шудам то об хӯрам пои ман бхзид ва ба рӯй дар омадами ин нишон аз онаст .

Утба алғлом гӯйанд овоз додӣ эй кабӯтар агар чунонаст ки худоиро мутӣътарӣ аз ман , биё ва бар даст ман нишин . Кабӯтар биёмадӣ ва бар даст вай нишастӣ .

Ҳикоят кунанд аз Абӯалии розӣ ки ӯ гуфт рӯзӣ бар Фурот май гузаштами марои орзӯӣ моҳӣ хост моҳеи хештанро аз оби бадари андохт дар пеши ман , мардӣ аз қафои ман андар омад , гуфт эй шайхи ин бирён кунам туро ? гуфтам бикун , бирёни бикрад , бинишастам ва бихӯрадам .

Ва гӯйанд иброҳӣми адҳам дар корвонӣ буд ширӣ пеш омад эшонро , иброҳӣмро гуфтанд шер омад ва роҳ гирифт иброҳӣм дар пеш шуд гуфт эй шер агар туро фармӯдаанд ки аз мо чизеи бабрии корро бош ва агар на бозгард , шери бозгашт ва эшон бирафтанд .

Ҳомид асвад гуяд бо хавос будам дар роҳӣ , ба наздик дарахтӣ раседем , шаб буд , ширӣ биёмад , ман бар дарахт бирафтам , аз бим то бомдоди ҳеҷ нхФтму иброҳӣм дар зер дарахт бихуфту шер аз сар то пой ӯ буиед , ӯ сокин , бомдод аз онҷо бирафтем , шабии дигар дар масҷидӣ будем дар дияӣ , пашшае бар рӯй ӯ нишаст , ӯро бузад , нолае азими бикрад ман гуфтам эй аҷаби дӯш аз шери ҳеҷ овозӣ накардӣ имшаб аз пашшае чунин бонг май дорӣ ? гуфт дӯш дар ҳолатӣ будем ки дар он ҳолат бо худои таъолӣ будем имшаб дар ҳолатӣем ки дар он ҳолат бо хештанем .

Ътоء азрақ гӯйанд зани ваии ду дирами сим ба вай дод ки аз баҳоии ресмони астдаҳ буд ба бозор бирав оради хар аз хона берун шуд ходимаеро дид ки мегирист гуфт туро чаҳ будаст ? гуфт худовандами ду дирам ба ман дода бӯда то чизеи хуррам ва акнӯн сим биФкндаҳам май тарсам ки маро бузанд , атои он ду дирами хеш ба вай дод ва омад ба бозор ва дӯстӣ дошт шиқоқӣ кардӣ , бар дукон ӯ бинишасту қисса боз бигуфту ҳоли бдхўиии зани хеш . Ин дӯст ӯро гуфт ин сабӯса ӣ чӯби дарин анбон кун магари шуморо бакор ояд , танур тоб кунед ки андарин вақти ҳеҷ чиз надораму дасти ман ба чизе дигар намерасад , атои сабӯса дар анбон кард ва барграфт ва оварад то бадари сарой , дар бикшоду анбон онҷо бияфканад ва дар фароз кард ва ба масҷид шуд то онгаҳ ки намоз хуфтани бикрад ва гуфт чун ман боз хона шавам зан дар хоб рафта бошад то бар ман забон дарозӣ накунад чун дар бикшод , занро дид ки нон мепухт гуфт эй зани ин орад аз куҷост гуфт аз онҷо ки ту оварадӣ . Нек орадӣаст , баъди азин ҳамаи азин бихар гуфт чунин кунам ани шоаллоҳ .

Бӯи ҷаъфар таркон гуяд бо даравишони ншстмӣ , рӯзии марои динории футуҳ буд хостам ки бадишони даҳум , бо хештан гуфтам магари маро бакор ояд дард дандонам бархест як дандони бикунадами дайгарӣ бадарад омад он низ бикунадам . Ҳотифӣ овоз дод агар он динор ба даравишон надиҳӣ андари даҳони ту як дандон намонад ва ин андари боби каромати тамом тараст аз онкӣ бисёр динори футуҳ буд ба нақзи одат .

Абусулаймон дороне гуяд ъомрбни ъбдқис ба шом мешуд , бо ӯ мутаҳҳарае буд ҳаргоҳ ки вузӯи хостӣ кардан аз онҷои об берун омадӣ ва чун таоми хостии шер бадар омадӣ .

Усмони бен абӣ ъоткаҳ гуяд андари ғзоиӣ будем , андари замини рӯм , он амир , лашкарӣ сиррӣа мефиристод баҷое раъда кард ки фалони рӯз боз оянд он ваъда бигузашт лашкар боз наомад , Абӯмуслими найзае бар замин фурӯ зада буд дар зер ӯ намоз мекард , мурғӣ биёмад ва бар сари он найза нишаст ва гуфт лашкар ба саломатасту ғанимат бисёр ёфтаанд фалони рӯзу фалон вақт расанд Абӯмуслими ин мурғро гуфт ту кӣе гуфт ман онам ки андӯҳ аз дили мусулмонони бабрами Абӯмуслими пеши он амир омаду вайро аз он хабар дод ки мурғ чунин гуфт он вақт ки мурғ гуфт андари он вақти лашкари брсиднд .

Аз яке аз ин ҷавонмардон ҳикоят кунанд ки гуфтанд андари дарё будем яке бо мо буд бамурд , мо ҳамаи қавми ҷҳоз ӯ месохтем ва чунон месохтем ки ба дарё андозем , он дарё хушк шуду киштӣ бар хушки бистод то мо ӯро гӯр ба кунадему вайро дафн кардем чун фориғи шудеми об ғалаба карду дарё бо ҳол худ шуд ва киштӣ бирафт .

Гӯйанд вақте қаҳтӣ буд андари Басра , ҳабиби аҷамии таом бисёр харид ба нася ва ба даравишон доду кӣса Эй бадухт ва дар зер сар кард чун ба тақозо омадандӣ кӣса барграфтӣ , пар аз дирам будӣ ва вомҳои эшон бидодӣ .

Гӯйанд иброҳӣми адҳам вақте андари киштӣ хост нишаст , сим надошт гуфтанд ҳаркасӣ ки дар киштӣ нишинад , динорӣ бибояд дод , ӯ ду ракаат намоз кард ва гуфт ёрб аз ман чизе мехоҳанд ман надорам , дар вақти он реги ҳама динор шуд .

АбуМуъовияи алосўдро гӯйанд чашм бишуд чун хостӣ ки қуръон бархонад мусҳафи бозкрдии худои чашми вай боз додӣ ва чун мусҳаф фароҳам кардӣ нобӣно шудӣ .

Аҳмади ҳисам алмттиб гуяд башари ҳоФӣ маро гуфт маърӯфи крхиро бигӯӣ чун намози бикунами наздик ту хоҳам омадан , ман пайғом бидодам ва мунтазир мебудам , намози пешин бкрдим наомад , намоз дигар кардем , ҳам наомад намози шом ва хуфтани бкрдим ҳам наомад ман бо хештан гуфтам субҳони аллоҳ чун башар чизе гуяд ва хилоф кунад ин аҷабаст ва чашм медоштам ман ва бар дар масҷид будам , башар омад ва бар об бирафт ва омад ва ҳадис карданд то вақти саҳару бозгашт ва ҳамчунон бар об рафт ман хештанро аз боми биФкндму омадаму дасту пои вайро бӯса додам ва гуфтам маро дъоӣӣ кун дуо кард ва гуфт ин ошкоро макун . То ӯ зинда буд бо ҳечкас нагуфтам .

Қосим ҷръӣ гуяд мардӣ дидам , андари тавоф , ҳеҷ чиз нагуфт ало онк гуфт аллоҳами қзити ҳавоиҷи алкули велами тқзи ҳоҷатӣ ёрб ҳоҷати ҳамгинон раво кардӣ магари ҳоҷати ман , гуфтам чунаст ки ту ҳеҷ дуо накунӣ ҷуз ин гуфт бигӯям туро , бдонки мо ҳафт тан будем аз шҳрҳоءи парокандаи бғзо шудем биравам моро асири бурданд ва хостанд ки моро бикашанд , ҳафт дар дидем ки аз осмон бикшоданд , бар ҳар дарии канизакӣ аз ҳўролъин , яке аз мо фаро пеш шуд , гардани ваии бзднд , аз он ҷумлаи канизакӣ фурӯ омад , дастории бадаст , ҷонаш фаро гирифт то шаш танро гардани бзднди яке аз он кофарони марои бхўост , буи бахшиданд маро , он канизак гуфт ё марҳӯм ндонӣ ки чаҳ аз ту даргузашт ва дарҳо бибастанд , акнӯн ман дар он ҳасрат бимонадаам , қосим ҷръӣ гуяд чунон воҷиб кунад ки фозилтарин эшон бошад зеро ки ончӣ буданд эшон ҳеҷ надиданд ва ӯ бидон орзӯ кор мекунад пас аз эшон .

Абубакр каттонӣ гуяд ки дар роҳ Макка будам танҳо дар миёни сол , ҳамеоне ёфтам пар аз зари сурх , андеша кардам ки баргирам ва бимика барам ва бар даравишон тафриқа кунам ҳотифӣ овоз дод ки агар баргирӣ дарвешӣ аз ту бозгирми бгзоштм ва бирафтам .

Абўолъбос шарқӣ гуяд бо Абӯтуроби Нахшабӣ дар Макка будам , аз роҳи бгшт , яке аз ёрон гуфт маро ташнааст , пой бар замин зад чашмаи оби равшану сарду хуш падедор омад он ҷавон мард гуфт чунон орзӯаст ки бқдҳ хӯрам пой бар замин зад қадаҳии баромад , аз обгинаи сипед ки аз он некӯтар набошад , об хӯрд ва моро об дод ва он қадаҳ то бимика бо мо буд Абӯтуроб гуфт рӯзӣ , асҳоби ту чаҳ гӯйанд андарин кор ки худои таъолии боўлё каромат кунад гуфтам ҳечкас надидам ало ки бад-ӣни имон орад гуфт ҳар ки имон наёрад бидон кофар буд , ман туро аз тариқи аҳвол пурсидам гуфт ҳеҷ чиз надонам ки гуфтаанд дар он , гуфт ки асҳоби ту мигўинд фирефта шуданаст аз ҳақ , на чунонаст , фирефтани андари ҳоли сукӯн буд , бо каромат ва ҳар ки ақтроҳ накунад кароматроу боз он нанигарад он мартабати раббонӣон буд .

Абуабдулло ҷило гуяд андари ғурфаи сиррӣ сиқтӣ будам ббғдод чун пора аз шаб бигузашт пероҳании покизаи андари пӯшеду сроўилӣ ва радо барафканад ва наълин андар пой кард ва бархест то берун шавад гуфтам то куҷои андарин вақт гуфт бъёдти фатҳ Мӯсилӣ хоҳам шуд чун берун шуд дар кӯйҳои Бағдод ӯро асас бигирифту бзндони бурданд чун дигари рӯз буд виро фармуданд то бо маҳбӯсон дигар бизананд чун ҷаллоди дасти бардошт то ӯро бузанд дасти ҷаллоди ҳам онҷо дар ҳаво бимонад чунонк натавонист ҷнбонидн , ҷаллодро гуфтанд чаро назанӣ гуфт перии баробари ман истодааст ва мегуяд мазану дасти ман кор намекунад , нгрстнд то ин пер кист фатҳи Мӯсилӣ буд сирриро раҳо карданд .

Гӯйанд гуруҳе аз Қурайш бо Абдулвоҳиди бен зайд нишастандӣ рӯзии пеш ӯ омаданд ва гуфтанд мо аз танагии ҳамеи тарсими сари бардошти басӯии осмон ва гуфт аллоҳами ании асأлки босмки алмртФъи алзии ткрм ба ман шӣти ман аўлёӣки втлҳмаҳи алсФии ман аҳбоӣки ани тأтинои брзқи ман ъндки тқтъ ба ълоӣқи алшитони ман қлўбнои вқлўби асҳобнои ҳؤи лоءи ?фонати алҳнони алмнони алқдими алоҳсони аллоҳами алсоъаҳи алсоъаҳ он шунидам ки он сақфи фаро бонг омаду дарҳам май рехт бар мо Абдулвоҳид гуфт бе ниёзии бхдои ҷӯянд аз дигарон , эшон барграфтанду вай аз он ҳеҷ чизи брнгрФт .

Каттонӣ гуяд якеро дидам аз суфиён , бар дар каъба ки ӯро наме шинохтам , ғариб буд ва мегуфт худовандо ман намедонам ки дигарон чаҳ мигўинд ва чаҳ мехоҳанд аммо дарин рқъаҳи ман нигар , рқъаҳ дар даст дошт чун ин бигуфт он рқъаҳ аз дасти ваии бҳўо дар парид ва ғоӣб шуд .

Абуабдулло ҷило гуяд вақте волидаи ман моҳе чанд хост аз падари ман , ббғдоди падари ман ббозор шуд ман бо ӯ будам , моҳӣ бихаред , якеро талаб мекард ки бахонаи оради кӯдакӣ фароз омад ва гуфт мехоҳӣ ки ин бахона барам гуфт оре кӯдак барграфт ва бо мо ҳаме омад дар роҳи пеш аз онки бахонаи омадеми бонг намоз омад кӯдак гуфт бонг намоз меояд , марои таҳорат мебояд карду намоз , вагар дастурии диҳӣ ки бтҳорт машғӯл шаваму ало моҳӣ баргир ва бирав кӯдак моҳӣ биниҳоду бўзўи сохтан машғӯл шуд падар гуфт бмн ки мо аввалӣ тарем бдонк дар масҷид шавем ва намоз кунем , моҳии онҷои бгзоштим ва дар масҷиди шудем ва намоз кардем кӯдак низ биёмад ва намоз кард пас биёмад ва моҳӣ барграфт ва биоварад то бахона чун бахона раседем падари ин ҳикоят бо волида бигуфт волида гуфт ӯро бгўӣид то биншинад ва бо мо луқмаи бакори барад , ӯро бигуфтем кӯдак гуфт рӯза дорам гуфтеми пас намози шоми ифтор ӣнҷо кун гуфт ман чун дар рӯзи яке кори бкрдми ҳеҷ кор дигар накунам гуфтам пас дар масҷиди шӯ то намози шоми пас онгаҳ пеши мо ой , бишуд , чун намози шом буд боз омад , бо мо таом хӯрд чун фориғи шудем ӯро далолат кардем бар ҷойгоҳи таҳорат , дар ваии чунон дидем ки ӯ хилват дўстр медорад , ӯро дар хонаи бгзоштим танҳо , дар хонаи мо духтаракӣ буд бар замини монда , аз хешовандӣ аз он мо , бшби дидем ки ҳаме омад дуруст шуда , ӯро бпрсидим аз он ҳол , гуфт ман гуфтам худовандро бҳрмти ин меҳмон ки марои офияти диҳӣ дар ҳоли барпои хостм чун бишунидем бархестем баталаб кӯдак , дарҳо дидеми бастау кӯдакро боз наёфтем . Падарам гуфт Фмнҳми сағир ва манеҳам кабӣр .

Съидбни яҳё албсрӣ гуяд наздики Абдулвоҳиди зайди шудем , ӯро дидам дар соя нишаста гуфтам агар аз худоӣ бихоҳӣ то рӯзӣ бар ту фарох кунад , умед дорам ки иҷобати бикунад Абдулвоҳид гуфт худои ман бмсолҳи бандагони донотар пас пораи гач аз замин барграфт ва гуфт худовандо агар ту хоҳии инро зари гирдоне , зар шавад чун бнгрстм дар даст ӯ зар шуда буд бмни андохт ва гуфт инро нафақа кун ки дар дунё хайр нест магари охиратро .

Аз Абуёқӯби сўсӣ ҳикоят кунанд гуфт вақте мурӣдиро ҳамеи шастам , ангушт маро бигирифту вай бар тани шӯй буд гуфтам эй писари дасти ман раҳо кун ки ман ҳаме донам ки ту мурда нае , аз ин сарои бози он сарой интиқол мекунӣ , дасти ман раҳо кард .

Иброҳӣм шебон гуяд ҷавонии некӯи иродат бо мо суҳбат ҳаме кард , фармон ёфт , дили ман бадв машғӯл шуд азим , ва худ , ӯро ҳамеи шастам чун хостам ки даст ӯ башуем ибтидо бчп кардам аз даҳшатӣ ки маро буд , даст аз ман дркшиду дасти рост бмн дод гуфтам ки рост гуфтӣ эй писари ман ғалат кардам .

Абуёқӯб сўсӣ гуяд мардии бнздик ман омад бимика гуфт эй устоди ман фардои вақти намози пешин аз дунё бихоҳам шуд , ин динор аз ман бустони нимӣ бгўр кун ва нимӣ бкФн , рӯз дигар биёмад ҳамон вақт тавоф кард пас сари бози ниҳоду ҷон таслим кард , ӯро бишустам ва дар лаҳади ниҳодам .

Чашм боз кард гуфтам зиндагии пас аз марги гуфтои ман зиндаам ва ҳар муҳибӣ ки худои рости ҳама зиндаанд .

Абӯалии мؤ дб гуяд ки саҳли бен Абдуллоҳи рӯзӣ дар зикр сухан мегуфт ва гуфт зокири ҳақи таъолии бҳқиқти он буд ки агар хоҳад ки мурда зинда кунад зинда шавад , бемории онҷои афтода буд даст дарав молида дар соъат беҳтар шуд ва барпоӣ хост .

Бшрбн алҳорс гуяд ъмрўбни Утба чун намоз кардӣ дар саҳро , абр бар сар ӯ сояи афкандӣу вуҳуши перомун ӯ бистодндӣ .

Ҷунайд гуяд чаҳор дирами сими доштам , дар пеш сиррӣ рафтам , гуфтам чаҳор дирам дорам , овардаам басӯи ту гуфт бишорати турои бод эй ғулом ки ту аз ҷумлаи растгороне ки ман муҳтоҷ будам бчҳори дирам , дуо кардам гуфтам худовандо ин чаҳор дирам бар даст касе бмн фирист ки наздики ту аз ҷумлаи рстгоронст .

Абуиброҳӣм ямонӣ гуяд бо иброҳӣми адҳам ҳаме рафтам , бар канори дарё ба беша раседем дар он бешаи ҳизум бисёр буд хушк ,у бнздики ин бешаи қалъа буд иброҳӣмро гуфтам агар имшаби ӣнҷои ббошии азин ҳизум оташ кунем гуфт чунин кунем онҷои фурӯди омадем ва аз он қалъа оташ оварадем ва барафрӯхтем ва бо мо нон буд берун кардем то бихӯрем яке гуфт ин оташи сахт некӯаст агар моро гӯшт будӣ кабоб кардемӣ иброҳӣм адҳам гуфт худоӣ таъолӣ қодираст ки бшмои расонади мо дарин сухан будем ки ширӣ пайдо омад оҳўӣӣ дар пеш карда , ҳаме давонед чун наздик мо расед оҳӯӣ бар вай даромаду гардан ӯ бишикаст иброҳӣм бархест ва гуфт ӯро бикашед ки худованди таъолии шуморо гӯшт дод ӯро бикуштем ва аз гӯшт ӯ кабоб мекардему шер аз даври истода буд дар мо менагирист .

Ҳомид алосўд гуяд бо иброҳӣм хавос будам андари бодия , ҳафт рӯз бар як ҳол , чун рӯзи ҳафтум буд заъиф шудам , бинишастам , бо ман нагирист гуфт чаҳ буд гуфтам заъиф шудам , гуфт кадоми дўстри дории об ё таом гуфтам об , гуфт онки об , бози пас пушти тести бознгристм чашма дидам чун шер , бихӯрадам ва таҳорат кардам ва иброҳӣм менагирист , фаро онҷо наомад чун фориғ шудам хостам ки пора бурдорам гуфт даст бидор ки об чунон нест ки бар тавон дошт .

Фотимаи хоҳари Абӯали рӯдборӣ гуяд аз зайтӯнаи ходимаи Абуалҳусайн нурӣ шунидам ва ин зайтӯнаи хизмати АбуҲамзау ҷунайду ҷумла бузургон карда буд ва аз ҷумлаи авлиёъ буд ва гуфт рӯзии сард буд , нуриро гуфтам чаҳ михўрӣ гуфт нону шер , биоварадаму пеш ӯ биниҳодам , ӯ бар канор оташ нишаста буду пеш ӯ ангушт буд , бадаст бар мегирифт ва бар оташ май ниҳод , даст ӯ аз он сиёҳ шуда буду шер ки дар пеш ӯ ниҳода буд аз он сиёҳ мешуд ман бо хештан гуфтам чаҳ бшҳшманд авлиёъи ту , худовандо дар миёни эшон яке покиза нест пас беруни омадам аз наздик ӯ , занӣ дар ман овехт , гуфт размаи ҷома аз он ман бдздидӣ , марои бадари шаҳнаи бурданд , хостанд ки маро чӯб зананд нуриро хабар доданд аз он , биёмад марди шаҳнаро гуфт ӯро ранҷаи мадор ки ӯ валеааст аз авлиёъи худои таъолии мард шаҳна гуфт чигуна кунам ва ин зан даъвӣ мекунад , дарин будем ки канизакӣ биёмад ва он разма ҷома биоварад , бози он зан додам нурӣ ӯро барграфту бози хона оўрдў гуфт дигари сухан дар ҳақи авлиёъи худо гўӣӣ гуфтам тавба кардам .

Хиролнсоҷ гуяд аз хавос шунидам ки андар сафарӣ будам , ташна шудам чунонк аз тишнагии биФтодм , касе дидам ки об бар рӯй ман ҳаме зад ,у чашм боз кардам , мардӣ дидам некӯ рӯй , бар асбӣ хинг нишаста , маро об дод ва гуфт ки бар пас асб ман нишин ва ман бҳҷоз будам , андакӣ рӯз бигузашт гуфт маро , чаҳ бинӣ гуфтам Мадинаро мебайнам гуфт фурӯи ойу пайғомбари слии аллоҳи алайҳи вслм аз ман саломи гӯй ва бигӯ ки Хизр саломат мекард .

Музаффар ҷсос гуяд ки ману насри харрот , шабӣ дар ҷоӣӣ будему бмзокраҳи илми машғӯл будем харрот дар миёна гуяд ки ёдкунанда хдоирои ҷли ҷалолаи Фоӣдаҳ ӯ дар аввали зикр , он буд ки донад ки ҳақи таъолӣ ӯро ёд кардааст то онкӣ ӯро ёд метавонад кард гуфт ман ӯро хилоф кардам дарин сухан , гуфт агар Хизри ӣнҷои ҳозир будӣ бар дурустии ин сухан гувоҳӣ додӣ , дарин будем ки перӣ аз ҳаво даромад то пеш мо расед ва гуфт рост ҳаме гуяд ки ёдкунанда хдоиро , зикри ҳақи таъолӣ ӯро пеш аз зикр ӯ буд мо бдонстим ки он Хизраст алайҳи ассалом .

Аз устод Абӯали шунидам раҳмаи аллоҳ ки гуфт касе наздики саҳли бен Абдуллоҳ омад ва гуфт мигўинди ту бар сар об биравӣ гуфт аз муаззин масҷид бипурс ки мардии рост гӯйаст аз муаззини пурсидам муаззин гуфт ман ин надонам валикини андарин рӯзҳо андар ҳавз шуд ки таҳорат кунад , дар онҷо афтод агар ман дар онҷои нбўдмӣ , дар онҷо бимонадӣ .

Устод Абӯали гуфт саҳлро он пойгоҳ буд валикини хдоирои ъзўҷли хости чунон буд ки авлиёъи хешро пӯшида дораду саҳли соҳиби каромот буд .

Наздики бад-ӣни маънии ончӣ ҳикоят кунанд аз АбуУсмони мағрибӣ ки гуфт вақте хостам ки бмсри рӯм , дар киштӣ нишинам пас бахотирам даромад ки маро онҷо шиносанд , аз шуҳрагии хеши бтрсидм , киштӣ бирафт баъд аз он дигари бахотирам чунон омад ки биравам , бар об бирафтам то бикуштӣ расидам ва дар киштӣ шудаму мардумони маро май диданд ва ҳечкас нагуфт аз эшон ки ин хилоф одатаст ё нест ҳечкас ҳеҷ чиз нагуфт ман бдонстм ки вале мастур буд дар миёни халқ агарчӣ машҳур буд .

Ва аз он чаҳ мо дидеми муъоина , аз ҳоли устоди эмоми Абӯалии раҳмаи аллоҳи ҳрқт бўл дошту андари як соъати чандини бор , вай бархестӣ чунонк ду ракаат намоз кардӣ чанд бор таҳорат боистӣ кард ва бо хештан шиша доштӣ , андари роҳи маҷлис ва будӣ ки дар роҳи чандин бор бинишастӣ , андар омад ва шуд ва чун бар курсӣ шудӣ ва сухан гуфтӣ аз он иллати руста будӣ агарчӣ дарози бкшидӣ ва солҳо май дидем ва на пиндоштем ки ин нақз одатаст пас аз марг ӯ бдонстим .

Ва машҳураст ки Абдуллоҳи вазон бар замини монда буд чун андари самоъ будӣ , ваҷдӣ падед омадӣ виро , барпои хостӣ .

Аҳмдбни абӣ алҳўорӣ гуяд бо бўслимони доронеи пери хеш бҳҷ мерафтам дар роҳ ки мерафтем оби ҷома ки бо мо буд аз ман биФтод абўслимонро гуфтам оби ҷома гум кардам ва беоб бимонадему сармои сахт буд Абусулаймон гуфт ё роди алзолаҳ ва ё ҳодии ман алзлолаҳи ардди ълинои алзолаҳи дарин буд ки яке овоз дод ки ин об ҷома кист ки афтода аст гуфтам он ман , бозгрФтим ва мо пўстинҳо дар хештани гирифта будем аз сахтии сармо , дар ин миёнаи якеро дидем ки пеш мо омад куҳнаи пӯшидау арақи ҳамеи рехти Абусулаймон виро гуфт эй дарвеши чизеи бтўи диҳеми азин ҷомҳо ки мо дорем гуфт эй Абусулаймони ишорат бзҳд мекунӣу сард май ёбии наздик сӣ соласт ки ман дарин саҳроам ҳаргиз аз сармоу гармо бнлрзидаҳам , чун зимистон ояд либосӣ аз ҳарорати муҳаббати хеш дрмо пӯшонанд ва чун тобистон ояд аз роҳати муҳаббат бар мо пӯшонанд бигузашт ва бар мо илтифот накард .

Иброҳӣм хавос гуяд вақте андар бодия мерафтем андари миёни рӯз бдрхтӣ раседем ва дар наздикии об буд фурӯди омадам ва ширӣ дидам азим , рӯй фаро ман карда ман хештанро таслим кардаму ҳукмро гардани ниҳодам то чун буд чун бмн наздик шуд мелангед ҳмҳмаҳи бикраду пеш ман бихуфту даст берун карду дасти вай омос карда буду оби гирифтаи ман чӯбӣ барграфтаму даст вай бшикофтам рему хӯн бисёр аз вай берун омад пас ркўиӣ бар дасти вай бастам бишуду соъатӣ буд меомад бо ду бача , гирд ман мегаштанду дунбол май ҷнбонднд ва қурсӣ овараданд пеш ман ниҳоданд .

Аз аҳмдбни абии алҳўорӣ ҳикоят кунанд ки гуфт ибни смок нолндаҳ шуд , далели вирои фарои гирифтем , бтбибии тарсои барадин то ӯро бибинад чун миёни ҳираҳ ва Кӯфа раседем мардии пеш мо омад никўрўӣ , покизаи ҷома , хуш буи гуфт куҷо май раведи қисса виро бигуфтам гуфт эй субҳони аллоҳи бдшмни худоӣ истионат хоҳанд бар вале худои ин далел бар замини занед ва бо наздики ибн алсмок шаведу вирои бгўӣид ки даст бар онҷо на ки дард мекунад ва бигӯ вболҳқи анзлноаҳ вболҳқ назул ва аз чашми мо нопадид шуд мо аз онҷо бозгаштем бо наздики ибни алсмоки омадему хабар бозу бигуфтем , даст бар он мавзеи ниҳод ва ин бигуфт дар вақти офият падед омад гуфтанд он Хизр буд алайҳи ассалом .

Ъмӣ бастомӣ гуяд андари наздики бўизид бастомӣ будам андар масҷид гуфт бархезед то бостқбол веле шавем аз авлиёъи худои таъолӣ , рафтем бозу чун бдрўозаҳ раседем , иброҳӣми стнбаҳи ҳриўаҳро дидем бўизид гуфт брхотрми ҳамеи гузашт ки бостқбол ту оем ва шафиъӣ кунам турои бхдои таъолии иброҳӣм стнбаҳ гуфт агар ҳамаи халқро бшФоът ту бахшад бас корӣ набӯд , кафии хок буд Абуязид мутаҳайир шуд аз ҷавоб ӯ устод эмом гуяд каромоти иброҳӣми андари ҳақири доштани он , бузургтар буд аз каромоти бўизид дар ончии виро ҳосил омад аз фаросату ончӣ ӯро намӯд аз сидқи ҳол дар боби шафоат .

Абдулвоҳиди зайдро Фолҷ расед чун вақти намоз андар омад виро таҳорат мебоист кард овоз дод ки кист ӣнҷо , ҳечкас ҷавоб надод гуфт ёрб марои азин банд раҳо кун то таҳорати бикунами онгоҳ фармон турост гӯйанд дуруст шуд , дар вақти таҳорати бикраду бози он ҳол шуд ки буд бар бистар бихуфт .

Айюб ҳмол гуяд Абуабдуллои дайламӣ чун дар сафари ҷойгоҳӣ фурӯд омадӣ , дар гӯш хар гуфтӣ , михўостм ки туро бабандам акнӯн нахоҳам бастан , андарин саҳрои фарои гузорам то алафи ҳамеи хурӣ чун вақти он буд ки бор наҳем бо наздики ман ой чун вақт рафтан омадӣ хар бозомадӣ .

Гӯйанд бӯи Абдуллоҳи дайламии духтари хешро бшўҳр дод , хост ки ӯро ҷҳозӣ кунад ӯро ҷома буд , вақте ббозори барда буд онрои бдинорӣ қимат карда буданд , ҳамон ҷома , ҳамон ббозори барад бёъ гуфт ки ин ҷомаи имрӯзи беҳтари арзад дар ман язид ҳаме гардониданд то бҳоءи он бсд динор шуд чндонки ҷҳози духтар ӯ аз он рост шуд .

Нсрбн ?шамил гуяд азории харидам , кӯтоҳ буд гуфтам ёрб як гази дигар зиёдат кун , газӣ дарозтар шуд , агар бештар хўостмӣ беш бкрдӣ .

Гӯйанд ъомрбни ъбдқис аз хдоўндтъолии дархост ки бирав осон гирданд таҳорат кардан дар зимистон , ӯро иҷобат кард ҳргаҳ ки вузӯ кардӣ дар зимистон , он об ки бидон вузӯ ҳаме кардӣ гарм ёфтӣ ва аз он бухор ҳаме омадӣ ва аз хдоўндтъолии бхўост ки шаҳвати занон аз дил ӯ баргирад , чунон шуд ки ӯ мехосту дархост аз ҳақи таъолӣ ки шитонро аз дил ӯ боз дорад дар ҳоли намоз , ва ӯро дар он иҷобат накард .

Башар ҳорис гуяд андар хона рафтам , мардӣ дидам онҷо нишаста , гуфтам ту кистӣ ки бе дастурии ман дар йени ҷо омада гуфт бародари ту Хизр гуфтам маро дуо кун гуфт хдоўндтъолии тоъати хешро бар ту осон кунод , гуфтам зиёдат кун гуфт онро бар ту бпўшонод .

Иброҳӣм хавос гуфт андар сафарӣ будам , бўиронӣ андар шудам , бшб , ширӣ азим дидам , бтрсидми сахт , ҳотифӣ овоз дод матарс ки ҳафтод ҳазор Фриштаҳ бо тавонаду туро нигоҳ медоранд .

Гӯйанд нурӣ дар миёни об шуда буд , дуздӣ беанду ҷомаи ваии бабради пас дузд омаду ҷомаи бозоўрд ки дасти ваии хушк шуда буд нурӣ гуфт ҷома боз дод , ёрб ту дасти ваии бози даҳ дасти дузд беҳтар шуд .

Шблӣ гуфт вақте ният кардам ки ман ҳеҷ чиз нахӯрам магари ҳалол , андар биёбоне мирФтми як бен анҷӣр дидам , даст фароз кардам то анҷӣрӣ боз кунам анҷӣр бсхн омад ва гуфт вақти хеши нигоҳи дор ки малик ҷуҳудӣам .

Бӯи Абдуллоҳ хафиф гуяд дар Бағдод шудам , бҳҷ хостам шуд , такаббурии суфеи андари сари ман буд чиҳил рӯз буд то нон нахурда будам , дар наздик ҷунайд нашудам , аз Бағдод бирафтам то бзболаҳ об нахурдам , бар як таҳорат будам оҳӯӣ дидам , бар сари чоҳӣ , об бар сари омада буд оҳӯ об мехӯрд , ман ташна будам чун наздики чоҳи расидам оҳӯ бишуду оби бози бен чоҳ шуд ман бирафтам ва гуфтам ёрб марои маҳал аз он оҳӯ камтараст аз пас пушт шунидам ки турои бёзмўдим , собир наёфтем , бозгард ва об бурдор , бозгаштам , чоҳи пуроб буд , ркўаҳ баркашидам ва аз он михўрдм ва таҳорат мекардам то бмдинаҳ шудам бнрсид , чун об баркашидам ҳотифӣ овоз дод оҳӯӣ беркўаҳ ва берасан омад ту бо ркўаҳ омадӣ чун аз ҳаҷ бозомадам дар наздик ҷунайд шудам чун чашм ӯ бар ман афтод гуфт агар сабр кардӣ як соъати об аз зери пои ту баромадӣ .

Мҳмдбн съидолбсрӣ гуяд андари роҳи Басра ҳаме рафтам , мардӣ дидам уштурӣ меронад , уштури биФтод ва бамурду мард ва полонро бияфканад ман мирФтми бознгрстм аъробӣ мегуфт ёмсбби кули сабаби вёмأмўли ман талаби ради алии мо зҳби иҳмли алрҳли волқтб , уштур барпоӣ хост ва мард барнишаст ва бирафт .

Шбл мрўзӣ гуяд вақте марои орзӯӣ гӯшт кард , бенем дирами гӯшти харидам , дар роҳ ки бахона рафтам зағанӣ даромад ва аз дасти ходими брбўд , шбл дар масҷидӣ шуд намоз мекард то бшбонгоаҳ чун боз хона омад зан ӯ биёмад , гӯшти пеш ӯ оварад гуфт ин аз куҷо оварадӣ зан гуфт ду заған дар ҳаво бо якдигар ҷанг мекарданд ин аз миёни эшон биФтод , шбл гуфт шукри он хдоиро ки шблро фаромӯш накард ва агарчӣ шбл ӯро фаромӯш мекунад .

Гӯйанд бўъбиди басарӣ вақте бғзои рафта буд бо лашгарӣ чун биравам расед асбӣ ки дар зер ӯ буд биФтод ва бамурд гуфт худовандо инро бъорити бмои даҳ то бози ватан хеш рӯем , басар , чун ин бигуфт асб бархест ва барнишаст ва чун аз ғзо фориғ шуду бози ватан хеш омад писариро гуфт эй писари зини асби фурӯгир писар гуфт асб арақ карда аст набояд ки зиён дорад гуфт эй писари он ориятӣаст зини бозгири дрсоът ки зини бозгрФти асби биФтод ва бамурд .

Вақте занӣ бамурд мардумони бҷнозаҳ ӯ шуданд , набошӣ буд ӯ низ бҷнозаҳ ӯ шуд то бингарад ҳоли гӯр то набш кунад , бар вай намоз карданд ва ҳама бозгаштанд чун шаб даромад набош биёмад ва гӯр бшикофт чун бадв расед ин зан гуфт субҳони аллоҳи омирзидаи кафани омирзида боз кунад , набош гуфт агар турои омрзиднди маро борӣ чист сабаби омурзиш ки барин ҳолам ки ту майдонӣ , гуфт хдоўндтъолӣ ҳар ки бмн намоз кард ҳамаро биёмурзед ва ту бар ман намоз кардӣ , дасти бдошту гӯр рост кард ва тавба карду ҳоли онкас некӯ шуд .

Нӯъмони бен Мӯсо ҳирӣ гуяд зўолнўни мисриро дидам ду мард бо якдигар хусумат карда буданд яке лашгарӣ ва яке раияти ин раият , яке бар рӯй ин мард султонӣ зад дандон ӯ бишикаст лашгарии андарин мард овехт ва гуфт миёни ман ва ту амир , инсоф диҳад , хостанд ки бадари амири раванди зўолнўн аишонро бихонад ва он дандон аз дасти он марди бастаду боби даҳани хеш тар карду бози ҷои хеши ниҳоду лаби бҷнбонид ва дар соъат дуруст шуд он марди лашгарӣ мутаҳайир бимонад , забони гирди даҳон барме оварад дндонҳоءи хеш рост дид чунонк буд .

Вақте мардӣ аз Яман берун омад , харӣ дошт дар роҳ хараш бамурд , мард бархест ва таҳорат кард ва ду ракаат намоз кард ва гуфт ёрб ман бҷҳод мешудам андари сиблати туу рзоءи ту май ҷустам ва медонаму гувоҳии даҳум ки ту мурдаи маро зинда кунӣу ончӣ дар гӯраст барангезӣ , имрӯзи маро дар таҳти миннат кас макун , аз ту мехоҳам то хари маро зинда кунӣ , чун бигуфт хар бархест ва гӯш меифшоанд .

Абубакр ҳамадонӣ гуяд андари биёбон ҳиҷоз бимонадам , рӯзӣ чанд , чизе наёфтам марои нони орзӯ буду боқулии гарм аз боби алтоқ , бо хештан гуфтам миёни ману Ироқи чандини рӯза роҳаст чун буд , ҳануз ин хотирами тамом нашуда буд ки яке овоз дод ки нону боқулии гарм , бнздик ӯ шудам гуфтам нону боқулии гарми ту дорӣ гуфт оре , азории бозкшиду нону боқулӣ бар вай , гуфт бихӯр , бихӯрадам дигар бор гуфт бихӯр бихӯрадам , ҳамчунин борӣ чанд бигуфт бор чаҳорум гуфт баҳақи онк туро фиристод бгўӣӣ то ту ке гуфт ман Хизрам ва дар вақт нопидо шуд .

Абуҷаъфар ҳаддод гуяд бҳҷи мирФтм чун бсълбиаҳи расидам , онро хароб ёфтам ва ҳафт рӯз буд ки ҳеҷ нахурда будам , бар дар гунбад , хештанро биФкндм , аъробӣ биёмад бар уштур , хрмоӣӣ чанд биовараду пеш эшон бирехт , эшон бидон машғӯл шуданду марои ҳеҷ чиз нагуфтанд аъробӣ маро надид ва бишуд чун соъатии баромад боз омад , бо эшон гуфт яке дигар бо шумо аст гуфтанд ореи яке дарин гунбадаст аъробӣ даромад , маро гуфт ту чаҳ касе ки аинҷоӣӣ чаро сухан наме гўӣӣ , ман бирафтам бахотирам даромад ки яке гузошта андака ӯро чизе надодаанд , ҳарчанд ҷаҳд кардам ки биравам натавонистам рафт , роҳ бар ман дароз кардӣ то аз чандини майл боз гардидам аз баҳри ту , хрмоӣӣ чанд онҷо бирехт ва бирафт ман дигронрои бхўондм то бихӯранд ман низ бихӯрадам .

Аҳмдбн ато гуяд уштурӣ бо ман сухан гуфт андари роҳи Макка , уштурӣ буд бор барниҳодау аштрбон бар вай нишаста шутури гардан дароз кард андари шаб , ман гуфтам субҳони ман иҳмли анҳо уштур бо ман нагирист ва маро гуфт бигӯӣ ҷли аллоҳ ман гуфтам ҷли аллоҳ .

Абўзръаҳ чунин гуяд занӣ бо ман макрӣ кард маро гуфт андарин сарои нёӣӣ то бемориро иёдат кунӣ ман дар шудам , дар сарой бар ман бибасту андари сарой ҳеҷ набӯд ман донистам ки мурод ӯ чист гуфтам ёрб рӯй ваии сиёҳи гардон , дар вақт рӯй ӯ сиёҳ шуд мутаҳайир бимонад , дар бозгшоди ман берун шудам гуфтам ёрб ӯро бози ҳамон ҳол кун ки аввал буд ва дар вақт сипед шуд .

Халил сайёд гуяд писари ман ғоӣб шуд аз мо ва надонистем ки куҷо шудаст ману модараши андўҳгни шудеми саъбу модар ҷазаъ мекард , аз ҳади берун , бнздики маърӯф крхӣ шудам ва гуфтам ё бомаҳфӯзи писари ман Муҳамад аз ман ғоӣб шудааст ва ҳеҷ хабар намеёбем аз вайу модари ваии сахт андўҳгнаст ва ҷазаъ мекунад маърӯф гуфт чаҳ хоҳӣ гуфтам дуо кун магари хдоўндтъолӣ ӯро боз мо диҳад маърӯф гуфт аллоҳами ани алсмоءи смоؤки волорзи арзки вмои бинҳмои лаки ?ити бмҳмд , халил гуяд бдршоми омадам , ва ӯро дидам онҷо истода гуфтам ё Муҳамад гуфт эй падари ҳамин соъат дар шаҳр анбор будам , бдонки ҳикояти андарин боб бисёрасту зиёдати азин ки ёд кардем агар бидон машғӯл бошем аз ҳади ихтисор берун шавад ва андарин миқдор ки ёд карда омад нафъ ва кифоятаст ани шоءи аллоҳи таъолӣ .