Ҳар ки як лаҳзаи ҳадиси ғами ман гӯш кунад

Ҳар ҳадисӣ ки шунидааст фаромӯш кунад

Ки дарорад ба назари сарви чаманро дигар

Ҳар ки назора ӣ он сарв қбопўш кунад

То ба кӣ дардисар ақл кунам соқии кӯ

Ки ба як ҷуръаи маро бе худ ва мадҳуш кунад

Ёдаш ояд ман хӯни ҷигари нӯш эй кош

Дар бар ғайр чу биншинад ва менӯш кунад

То ба кӣ аз туами оғӯш тиҳӣ бошаду ғайр

Бо ту эй сарви равони даст дар оғӯш кунад

Носҳои манъи ман аз ишқ макун кин дами сард

Оташи ман на чроғист ки хомӯш кунад

Дӯш гуфто накунам аз ту фаромӯш мабод

Ки фаромӯши рафиқи он сухан дӯш кунад