Ҳиност он ки нохуни дилбанди ришта Эй

ё хӯн бедлист ки дар банди кушта Эй

Ман одамӣ ба лутфи ту дигар надида ам

Ин сӯрату сифат ки ту дории фиришта Эй

Венаи турфатар ки то дили ман дардманд туаст

Ҳозири набӯдаи як дам ва ғоиб нагашта Эй

Дар ҳеҷ ҳалқа нест ки ёдат наме равад

Дар ҳеҷ буқъа нест ки тухмӣ накушта Эй

Мо дафтар аз ҳикоят ишқат набаста ем

Ту сангдили ҳикояти мо дрнўштаҳ Эй

Зебу фиреби одамиёнро ниҳоят аст

Ҳурии магар на аз гул одам сиришта Эй

Аз анбару бунафшатар бар сари омадаи сет

Он мӯии мшкбўӣ ки дар пои ҳашта Эй

Ман дар баёни васфи ту ҳайрон бимонада ам

Ҳаддӣаст ҳасанро ва ту аз ҳади гузашта Эй

Сар мениҳанд пеши хатати орифони порс

Байтии магар з гуфта саъдии набишта Эй