Шодами здл ки ошиқи он зулф дилкаш аст

Аз ишқ ишқ ӯст ки бо дили маро хуш аст

Зулфин ӯ кашам ки сари зулф ӯ маро

Дилбанду длФрибу длором ва дилкаш аст

Тӯфони зоби хезад ва то ошиқам бар ӯ

Аз ишқ дар дилами ҳамаи тӯфон оташ аст

Ҳасану ҷамолу нақш ванигору буту баҳор

Гар дил баранд назд Рахши ҷой ҳар шаш аст

Кардааст таркиш аз дили ман тири ғмзгонш

Аз тир ҷурм нест ҷинояти з таркиш аст

Гарчи збҳри фитнаи дили дилрабои ман

Моҳи ситораи оризу ҳури парӣ вааш аст

Надаҳум ба нақши сӯрат ӯ дил ки дар дилам

Меҳри амири Сайиди олам мунаққаш аст

Ҷон дар танам ба банди ду зулфаш муқайяд аст

Ва андари таниши латофати ҷон муҷаррад аст

( ҳушёри он касе ки буд масти ҷом ӯ

Озоди он касе ки ба ишқаш муқайядаст )

То оби гули таровати рухсор ӯ бабрад

Ашками зъшқ ӯ чу гулоб мсъд аст

То аз назораи рухи рангинаши муфлисам

Шаби мӯнисами назораи шеърӣ ва фарқад аст

Гар оризаш назора кунӣ сунъ эзадаст

Он сунъи эзади офати дайн Муҳамад аст

Бурданди дили зи ман руху зулфаш ки аҳдашон

Бо икдгр ба бурдани дилҳо муаккад аст

Асбоби длстонӣу анвоъи дилбарӣ

Бо он рухи мавриду зулф мъқд аст

Иқболи осмонӣу таъйиди эзадӣ

Бо Сайиди аҷал кабӣр мӯед аст

Рӯйиши нишони зснъти наққош чин диҳад

Рӯйиши нигар ҳамеша нишоне чунин диҳад

Зулфин збс ки бар гул ва бар ёсамин занад

Ҷонро ба тӯҳфаи буии гул ва ёсамин диҳад

Пеш оядам ба роҳ ва диҳад бӯса бар замин

Лаб пеш ӯст бӯса чаро бар замин диҳад

Саъби оҳанӣн диласт ва нахоҳад ҳамеи дилаш

То шодеи бад-ӣни дил андӯҳгин диҳад

Гӯйии ҳронкаҳро бар симин диҳад худоӣ

Аз рағми ошиқонаши дил оҳанӣн диҳад

Як ваъдаи висол аз ӯ ростӣ наёфт

Вари ваъда фироқ диҳад ростин диҳад

Аз рӯзи васл ӯ тарабии хостами надод

Онч ӯ надоди мадҳи аҷал муҷаддадин диҳад

Ороми дили зи зулф беором карда ам

Вази номи ишқи тӯҳфа айём карда ам

Дар дил маро намонад зи ороми дили нишон

То хештани нишонаи ин ном карда ам

Аз ишқ рӯй ӯ ки ҳамаи ранги сим аз ӯст

Гӯйӣ ки ранг рӯй зи зар вом карда ам

То дил ба зулфу оризу рӯйиш супурда ам

Дилро зи машку симу саман дом карда ам

Солими бурун шудааст зи ҳангоми номи ишқ

Корӣ ки кардаам на ба ҳангом карда ам

Мардон басӣ кунанд ба нокоми корҳо

Ман дили асири ишқ ба ноком карда ам

Аз доми ошиқӣ ба саломат бурун шавам

То илтиҷо ба умда ислом карда ам

Дар ошиқӣ ҳар онкӣ маломат кунад маро

Бемӯҷибӣ ғурем ғаромат кунад маро

Дар доми ошиқӣ на ман афтодаам нахуст

Ҳосид ба ошиқӣ чаҳ маломат кунад маро

Хурсанд гаштаам ба салом аз забони дӯст

То он саломи ҷуфт саломат кунад маро

Созам ба ишқи қоматаш аз сарви ғмгсор

То сарв аз ӯ ҳикоят қомат кунад маро

Бо рӯй дӯсти рӯзи қиёмат хуш оядам

Андӣ ки васли хеш каромат кунад маро

Гар бахтро висоли лабаш подшо кунад

Аз давлати қавом имомат кунад маро

Гар дили зъшқи маъдани офат ҳаме шавад

Аз ғояти қабули латофат ҳаме шавад

Гар ошиқии зъшқ ба офат ҳазар макун

Ҳар ошиқӣ ба ишқи азоФт ҳаме шавад

Назд лабони дӯст ки ғоиб шавад рақиб

Ҳар шаби равони ман ба зиёфат ҳаме шавад

Даврами зи ёр ва аз дили ман ёд ӯ на давр

Даврии миёни мо на масофат ҳаме шавад

Ҳар дил ки сайд ишқ нагардад зарфият нест

Дили сайди ошиқии ззроФт ҳаме шавад

Гар хӯн шавад зондаҳи дили ашки ошиқон

Аз бими ҳиҷру заҳмати офат ҳаме шавад

Вар дар шавад ба вақти сухани лафзи модҳон

Аз мадҳати низоми хилофат ҳаме шавад

Дар даҳонаш таънаи ҳаме бар садаф занад

Хӯбии ҳаме ба сӯрати хубаш слФ занад

То кардаам здли садаф дар ишқ ӯ

Рӯзии ҳазор тири бало бар садаф занад

Гаштааст ҷони ман ҳадафи тири ғмзгонш

Як тир нест кон на ҳаме бар ҳадаф занад

Ҳар рӯзи бомдод чу сар барканд зхўоб

Пеши ҷамол ӯ сипаҳи фитна саф занад

Вази шодии назораи рӯйиш бар осмон

Хуршеди пои кӯбаду ноҳид даф занад

Лофии занам ба ҳар нафасӣ ба ҷаҳонён

Гар бо ман он санами нафасӣ аз лутф занад

Ман лоф аз он нафаси занаму нафаси нотиқа

Лоф аз ҷамоли итрату фахр шараф занад

Гар ошиқӣ на моя офот бошадӣ

Ошиқ шудани маро змҳмот бошадӣ

Гар дар миёнаи таънаи бдгўии нестӣ

Ҷони маро ба ишқ мубоҳот бошадӣ

Маъшӯқи ман мухолифи ман нестӣ ба ишқ

Гар ишқро ба ишқ мукофот бошадӣ

Дилро саодатӣаст муноҷоти дилбарон

эй кошкӣ ки ваҷҳ муноҷот бошадӣ

Бошанда шуд ба кӯии хароботи ёри ман

эй кошкӣ ба кӯй муроот бошадӣ

Гар ҷони ман зи ишқ бе ороми нестӣ

Ороми ман ба кӯй харобот бошадӣ

Гар домани висол ба даст оядӣ маро

Аз ҷӯаду ҷоҳи Сайид содот бошадӣ

Гарчи збнди бандагӣ озод бӯда ам

Дар банди ишқи тарки парӣ зод бӯда ам

Имрӯз банда кард марои зулфу банд ӯ

Аз ваии маро чаҳ фоида козод бӯда ам

Аз чашми хешу сӯрати нақши хаёли дӯст

Ҳар шаби ҳарифи диҷла Бағдод бӯда ам

Вази ёди чашму зулфу хаташ дар сароби ҳиҷр

Бо наргису бунафша ва шамшод бӯда ам

Бӯдааст ёди ман дил ӯро ки умрҳо

Аз ишқ ӯ ба нола ва фарёд бӯда ам

Қӯти дилам ки дам назанад ҷузад ба ёд ӯ

Он бас кунад ки бар дил ӯ ёд бӯда ам

Гар ҳеҷ вақт шод набудам зўсл ӯ

Аз ҷӯади садри мӯсавиён шод бӯда ам

Хуррам ба рӯй ишқ шавад рӯзгори дил

Савдои ишқи ёри ҳамаи рӯзи кори дил

Ҷуз рӯй некӯон набӯд ихтиёри чашм

Ҷузи ишқ дилбарон набӯд ихтиёри дил

Дилро ба доғи ишқ маломат макун ки ҳаст

Ҳасан аз шумори аллоҳу ишқ аз шумори дил

Аз дӯст бо ду гӯнаи баҳорам ки омадаст

Рӯйиши баҳори дидау ишқаши баҳори дил

ӯ дӯстдор дил шуд ва ман дӯстдор ӯ

Ман дӯстдор ӯ ба ва ӯ дӯстдори дил

Дили ишқ ӯ ниҳоди маро дар миёни ҷон

Дилбар чаро ниҳоди маро бар канори дил

Гар хуррам аз диласт ҳамаи рӯзгори ишқ

Хуррами зсдр шарқ шавад рӯзгори дил

эй ман ниҳодаи меҳри туро дар миёни ҷон

Дорам ҳазор гӯнаи зъшқти зиёни ҷон

эй ту ниҳодаи меҳри мробри карони дил

Ҷузи ман зиёни ҷон ки наад дар миёни ҷон

То бе туами зҷони тани ман бехабар шуда аст

Дарҷон ту бӯдае зкаҳи пурсами нишони ҷон

Рози ниҳони ҷони маро ошкора кун

Донеи зхлқи ҷуз ту надонад ниҳони ҷон

Ҷонои зи ҷон ба ҳиҷри ту маҳрӯм гашта ам

Товон ҷон бидиҳ ки туе дар змони ҷон

Дар ҷони ман ба ғамзаи чашмат бало меар

То ҳам баён чашм кунам ҳам баёни ҷон

Дидори ихтиёр эмомаст чашми чашм

Гуфтори ифтихор аномаст ҷони ҷон

Ҷону дилӣу номи ту ҷонон ниҳода ам

Ин доғи байн ки бар дил ва бар ҷон ниҳода ам

Ҷоно ба ҷони ту ки тамаъ баргирифта ам

Аз ҷону дил ки номи ту ҷонон ниҳода ам

Аз баҳри қосидат ки ба ҷонам тамаъ кунӣ

Дида ба роҳу гӯш ба фармон ниҳода ам

Меҳри туро ки хозини хӯбӣ ҷамол туаст

Дар сина чун хазинаи осон ниҳода ам

Меҳмони ман биё ки ман аз ҳукми ошиқӣ

Бар шарти тӯҳфаи ҳадяи меҳмон ниҳода ам

Аз кону баҳри дидау дил , ҳадяи ту ро

Ёқӯту лаълу лўлўу марҷон ниҳода ам

Сад ганҷ дар збҳри сухан дар замири хеш

Аз мадҳати раиси хуросон ниҳода ам

Аз сӯрати ту маснади хӯбӣ ҷамол ёфт

Вази қомати тўбоғи малоҳат ниҳол ёфт

Ҳрк ӯ марои зҳўри биҳиштӣ суол кард

Чун сӯрат ту дид ҷавоб суол ёфт

Хуршедро набӯд ба тобандагии ҳам?ил

Дркўии ту зи тобиши рӯят ҳам?ил ёфт

Ҷонам ки аз ҳарорати ишқи ту ташна буд

Аз хизмати хаёли ту об зулол ёфт

Андари хаёли ту ки зиёрат кунад маро

Андари либоси дили бадали тан хаёл ёфт

Ҷонои туе ки ёфта бошад бақои ҷон

Он кас ки бо ҷамоли ту рӯзӣ висол ёфт

Сақфи фалаки знўри ҷамоли ту нур ёфт

Фарқи шарафи зтоҷи мъолӣ ҷамол ёфт

Гар рӯй ту ба ранг май софи нестӣ

Васфаши айёри хотири всоФи нестӣ

Зулфати збўсаҳ додани лаби маст кӣ шудӣ

Гар дар лаби ту буи май софи нестӣ

Дар васф бо паряти баробари нҳодмӣ

Гар дар миёни тафовути авсофи нестӣ

Сарфи ҷамоли ту зприи дили ндондӣ

Гар дида бо ҷамоли ту саррофи нестӣ

Чун ҳалқа зира нашудӣ бар дилами ҷаҳон

Гар ишқи он ду зулфи зираи бофи нестӣ

Хуршед агар назири ту будӣ ба некуӣ

Аз некуии забони ту бар лофи нестӣ

Маро ба зулми ҷинс ту хондӣ сипеҳр агар

Адли ҷалоли ҷумлаи ашрофи нестӣ

Ҷонои лаби ту боз гирифтааст ротбм

Аз ду лабат ба ротби як бӯсаи роғибам

Дар фитнаи ту бастаи банди ҳаводисам

Вази ғамзаи ту хастаи тири нўоибм

Зулфи ту пеш рӯй сияҳи пӯш ҳоҷиб аст

Озурдаам ки бор надодаст ҳоҷибам

Аз лоғарӣ ки ҳастам агар чанд ҳозирам

Айдун гумони барӣ ки зпиши ту ғоибам

Чун ғоибаст рӯй чу хуршеди ту змн

Аз оби дидагони фалаки пари кавокибам

Ганҷӣ аҷоибаст туро дар ҷамол рӯй

То ман ба дидаи фитнаи ганҷи аҷоибам

Нашр маноқибаст маро бар забони халқ

То мадҳи гӯии садри ҷаҳони зўолмноқбм

Хондам зрўии ҳурмату тамкини бишмор

ӯро разии мулӯку салотини рӯзгор

Он рукну қутби давлату миллат ки муқтадост

Дар миллати паямбар ва дар дайни кирдигор

Олами алӣ ки ҳамчуи алии хасми шаръ ро

Калакаш намӯд сирату ойини зулфиқор

Он ифтихори ҷумлаи олам ки мадҳ ӯ

Дар лафз оламаст ба талқини ифтихор

Бар муштарии расида ба таъйиди эзадӣ

Аз осмони гузашта ба тамкини шаҳриёр

Зери сари муроди дил ӯ ниҳода анд

Ин ахтарони бршдаҳи болини ихтиёр

Аз чархи бргзшт ба вақти дуоӣ ӯ

Зоўозҳои бршдаҳи омини сад ҳазор

Равнақ ба фари давлат ӯ ёфт ҳол ҳо

Врнӣ набӯд ҳоли ҷаҳон бемаҳол ҳо

Хӯбӣ надошт ҳоли ҷаҳон бевуҷӯд ӯ

Бе рӯй хуб , хуб набошанд ҳол ҳо

Савдои меҳтарони ҳама дар ҳифзи мол ҳост

Савдои табъ ӯ ҳама дар базли мол ҳо

Онки нишонди дасти карӣмӣу ҷӯад ӯ

Зон молҳо ба боғи бузургии ниҳол ҳо

Аз бас ки бе суоли кафши мол ҳо диҳад

Осӯдаанд аҳли умед аз суол ҳо

Як тани зҷон табъ нахезад чунуи магар

Баъд аз муқаддамоти қиронҳоу ҳол ҳо

Аз хоку санги тобишу таъсии офтоб

Зар ва гуҳар кунанд валикин ба сол ҳо

Авқоти зоирони ҳама маймун шуд аз лақоаш

Алфози шоирони ҳама мавзун шуд аз саноаш

Маълум шуд ки нек азизаст ҷурми зар

Зеро ба зар буд ҳамаи офоқро атоаш

Гурбаи зи зар ба назд кафши ҷўҳристӣ

Он бахшадӣ ба шоиру зоири кафи сахоаш

Наздик ӯ азизтар аз мадҳ , чиз нест

Зон медиҳад азизтарини чиз дар баҳоаш

Иқболи ҷумлаи аҳл заминаст умр ӯ

Ёрб зосмони ҳама иқбол кун қазоаш

Дар оли мстФош ба ҳурмат назир нест

Ёрб бузург ҳар ду ҷаҳон кун чу мстФош

Аз арақи мртзо ба саховати чунуи нхост

Ёрб бидиҳ сиёсати шамшери мртзош