Хизррогар сабзи об зиндагонӣ карда аст

Олимиро зиндаи дили он ёр ҷонӣ карда аст

Аз хасу хори таманнои ҷилваи он глъзор

Синаҳоро пок аз оташ аноне карда аст

Дар ҷавоби ғайр аз дасташ намеуфтад қалам

Он ки ёди мо ба пайғом забонӣ карда аст

Дар куҳансолии зи нисёни шикваи кофар неъматӣ аст

Талх , периро ба ман ёд ҷавонӣ карда аст

Ҷузи гирифторӣ схнсозӣ надорад ҳосилӣ

Тӯтӣонро дар қафаси ширин забонӣ карда аст

Субҳро поси нафаси дил зинда дорад ҷовдон

Шамъ , кӯтаҳи умри худ зи оташ забонӣ карда аст

Гиря талхаст чун гули ҳосилаш аз зиндагӣ

Умри худ ҳар кас ки сарф шодмонӣ карда аст

Рафтанаш бар мондагон бошад сабк чун барги коҳ

Дар ҳаёти он кас ки бар дилҳо гаронӣ карда аст

Нест мумкини соиб аз хилвати қадами берун наад

Ҳар ки тасхири призод маъонӣ карда аст