Он ки мо саргашта ӯйем дар дил бӯда аст

Даврии мо ғофилон аз қурб манзил бӯда аст

Мо абас дар синаи дарёи нафасро сӯхтем

Гавҳари мақсӯд дар домон соҳил бӯда аст

Мо зи ҳиҷрони нолаҳои хеш ме пиндоштем

Чун ҷараси фарёди мо аз қурб маҳмил бӯда аст

Мо абаси дилро ба зери осмон меҷуста ем

Ин сапанди шӯх дар берун маҳфил бӯда аст

Дод аз қайди ҷаҳони занҷир , озодии маро

Шоҳроҳи каъбаи мақсад слосл бӯда аст

То дилами хӯни гашт , сайри чарх бепаргор шуд

Сайри ин паргорҳо бар нуқта дил бӯда аст

То гирифтам рахнаи дилро , ҷаҳон торик шуд

Равшании ин хонаро аз рахна дил бӯда аст

Зери марҳам май шиносади ҳоли доғи мо ки чист

Ҳар киро ойӣнаи пинҳон дар таҳ гул бӯда аст

Чашм ӯ соиби маро аз ақлу дайн бегона кард

Дӯстӣ бо мепрессатон заҳр қотил бӯда аст