Ҳар ки бихўд шуд , қадам дар остон дил гузошт

Ҳар ки даст ифшоанд бар ҷон , пой дар манзил гузошт

Бӯстон аз шохи гули дастӣ ки болои барда буд

Дар замони сарви хўшрФтор ӯ бар дил гузошт

Вақти он каси хуш ки чун гул бо даҳони зарфишон

Хунбҳоии хешро дар доман қотил гузошт

Пеши азин бар гирди сргштни чунин расво набӯд

Ин баннои хайрро парвона дар маҳфил гузошт

Барқ ъолмсўз шуд дар хирман маҷнӯн фитод

Аз нигоҳи гарм , ҳар доғӣ ки бар маҳмил гузошт

Даст мо мешуд ба он миъроҷи гардани сарфароз

Чанд рӯзӣ май тавонистем агар бар дил гузошт

Суҳбати ҷон бо тани хокии ду рӯзӣ беш нест

Мавҷро дарё нахоҳад дар каф соҳил гузошт

Тарбият мекард тухми шавқро деҳқони ишқ

Як ду рӯзи ойӣнаи моро агар дар гул гузошт

Майли ман бо тоқи абрӯӣ батон имрӯз нест

Дар азали меъмори девори маро моил гузошт

Давр кард аз хонаи худ давлати нохонда ро

Ҳар ки соиби дасти рад бар сина соил гузошт