Чеҳраи софи ту ойӣна андеша намост

Ҷони зи симои ту чун оби з гавҳар пайдост

Дида Эй нест ки ҳайрони тамошоӣ ту нест

Қомати ҳамчуи синони ту аҷаб ҳалқа рибост

Ҷисм хокӣаст ҳиҷоби назари роҳравон

Сайл чун гирди роҳ аз хеш фишонд дарёст

Нафаси муртоз буд роҳилаи грмрўон

Аждаҳоро чу гулӯ танг бигиранд Асост

Рег дар шиша соъат напазирад ором

Вой бар он ки дарин доира бесар ва пост

Ҳар ки гум кард дарин бодияи худро , Хизраст

Ҳар ки гирданд рух аз дидан худ , қибла намост

Нолаи синаи маҷрӯҳ асарҳо дорад

Захми чандон ки ба ҳам номдаҳ , миҳроб дуост

Дил азон печи вхми зулф абас ме нолад

Ин камонеаст ки чун рост шавад тир қазост

Нақши авзоъи ҷаҳони мухталиф аз бениш туаст

Ин нигорӣаст ки чун даст ба ҳам дод ҳиност

Коҳ агар аз таҳ девор наёяд берун

Гунаҳи кӯтаҳии ҷозибаи коҳрбост

Аз шафақи чеҳраи умед ба хӯн ме шавед

Чун ҳилоли он ки дарин доира ангушт намост

Хотири амни куҷо , олами имкони зи куҷо

Баргрезон ҳавосаст , нафас то барҷост

Ҳар чаҳ гардуни сияҳи коса ба миннат бахшад

Хӯн мурдааст ба чашми ман , агар об бақост

Пеш аз онӣ ки ба ҷурм кам ман пардозӣ

Кам азонм ки марои узри гунаҳ бояд хост ?

Чашми кӯтаҳи назарони ҳалқаи беруни дуруст

Варна ҳар заррае ойӣна хуршед намост

Нест аз ҷониби маъшӯқи ҳиҷобии соиб

Пардаи дидаи мо , дида бе пардаи мост