Пеши ман собиту сайёри фалак марғӯб аст

Хурдаи гули ҳама дар дидаи булбул хуб аст

Ҳосили гардиши афлоки дами субҳ буд

Аз нафаси ончӣ шимурдааст ҳамон маҳсӯб аст

Бас ки шуд сахтии айёми гуворо бар ман

Ҳар ки бар сина занад санги маро , длкўб аст

Нисбати шамъ ба рухсори ту аз бебасарӣ аст

Ҳар чаҳ дар пардаи шаб ҷилва кунад маъюб аст

Саҳл корӣаст гузаштани зи тамошои биҳишт

Ҳар ки сабр аз рухи хуб ту кунад Айюб аст

Бе кашиши кӯшиши ошиқ ба мақомӣ нарасад

Фориғ аз саъй буд солик агар маҷзӯб аст

Дилпазираст зи наздикӣ гул нашутур хор

Ҳар ҷафое ки з маҳбӯб расад маҳбӯб аст

Ҳар ки аз роҳи адаби дасти фузулии ӣнҷо

Бар дили хеш наад , дар камар матлӯб аст

Нўхтони гирди ғам аз синаи ман май рўбнд

Доими ин ғамкадаро боли парӣ ҷоруб аст

Шуд зи пероҳан азон захми Зулайхои носур

Ки абираши зи ғубори назар ёқӯб аст

Гарчи дар васл буд ошиқи ҳайрони соиб

Ҳамчунон чашм ба роҳи хабар ва мактуб аст