Хӯни худ Юсуфи даруни чоҳ канъон ме хӯрд

Ин сазои он ки рӯй даст ихвон ме хӯрд

Ман ки рӯзӣ аз дил худ мехӯрам дар оташам

Вой бар он кас ки неъматҳои алвон ме хӯрд

Рӯ намесозад турши соҳиби тамаъ аз ҳарфи талх

Саги зҳрси туъмаи сӯзани ҳамраҳ нон ме хӯрд

На ҳамин меҳмон хӯрд рӯзии зхўони мизбон

Мизбони ҳам ризқи худ аз хон меҳмон ме хӯрд

Ташнаи лаби мурдани миёни оби ҳайвон ҳиммат аст

Варна реги ин биёбони об ҳайвон ме хӯрд

Суда шуд аз хӯрдани нони сар ба сари дандони ман

Дили ҳамон аз содаи лўҳиҳои ғам нон ме хӯрд

Пеш азин мемонад дар хорои нишони пои ман

Ин замон поем ба санг аз бод домон ме хӯрд

Аз гулоби афшонӣ маҳшар намеояд ба ҳуш

Бар димоғ ҳар ки буии хат райҳон ме хӯрд

Дар гулӯяш об мегардад гиреҳ ҳамчун садаф

Ҳар ки рӯй дасти ҷӯад аз абр Нитсаон ме хӯрд

То мабодо бор бошад бар тани симин ӯ

Хӯни худро гул дар он чок гиребон ме хӯрд

Бо тиҳии мағзони ҳаводиси бештар ковуш кунад

Рӯй каф беш аз садафи силӣ зтўФон ме хӯрд

Бедилон дар панҷаи хор ҳаводис оҷизанд

Панҷаи шерони куҷои захм Нитсаатон мехӯрд ?

Чанд соиби сар ба зону дар ғами зулфаши нуҳум ?

Оқибати мағзи марои фикр парешон ме хӯрд