Субҳ бар хуршед меларзад зи оҳи сарди мо

Кӯҳ май дуздади камар дар зери бори дарди мо

Аз раг хомӣ набошад миваи мо решаи дор

Пухтагӣ пайдост чун оташи зи ранги зарди мо

Фатҳи мо озоди мардон дар шикасти худ буд

Гӯи дил аз мо ҷамъ дорад душмани номарди мо

намешавад мижгони оташбор , ҳар хорӣ ки ҳаст

Бар гулистон бугзарадгар оҳи ғами пурвирди мо

Бозии мо гарчи аввал хом меояд ба чашм

Дар ақаб дорад тамошоҳои рангин , нарад мо

Домани саҳрои зи ашк оҳӯон шуд лолаи зор

Рӯй дар ҳӣ кард то маҷнӯни саҳрогарди мо

Нози пурвирди хироми қомат раъноӣ ӯст

Барнамеи хезад ба таъзими қиёмат , гирди мо

Ин ҷавоби он ғазали соиб ки толиб гуфта аст

Баъди азин аз хок , маъшӯқонаи хезади гирди мо