Хоми дастоне ки пушти по ба дунё ме зананд

Дар ҳақиқати дасти рад бар зод уқбо ме зананд

Бандагиро мекунанд аз хати озодии сҷл

Содаи лавҳоне ки ҳарфи тарк дунё ме зананд

Зуд хоҳад ташташони афтодан аз боми завол

Меҳри худ чун офтоби онҳо ки боло ме зананд

Чораи ҷӯёнро ғами бечорагони бор дил аст

Нотавонони такя бар дӯш масеҳо ме зананд

Раҳнавардоне ки бурдоранд бор аз дӯши халқ

Сина чун киштӣ ба дарё бемуҳобо ме зананд

намекунанд омодаи аввал дар ҷигари ҷои харош

Дурбинони тешагар бар санг хоро ме зананд

Ёфтанд аз завқи кори онҳо ки музди кори хеш

Хандаҳо бар иҳтимом корфармо ме зананд

Дар гудози интизори рӯз маҳшар нестанд

Дили харошони сикка бар нақди худ ӣнҷо ме зананд

Хона бар дуашон зи тўФи каъба бргрдидаҳ анд

Хаймаи худ то гронборон ба саҳро ме зананд

Аҳли ваҳдатро набошад ҷанг бо хасми бурун

Аз шикасти хештан бар қалб аъдо ме зананд

Ошиқон дар айни васл , аз беқарориҳои шавқ

Печу тоби мавҷ дар оғӯш дарё ме зананд

Дардмандони соиб аз погар буруни оранди хор

Ғӯта дар хунобаи дили найза боло ме зананд