Бо даҳони талх , нокомӣ ки хурсандаш кунанд

Талхкомони коми ширин аз шукр хндш кунанд

Ҳар ки печади ҳамчуи маҷнӯни гардан аз занҷири ишқ

Оҳӯон дар домани саҳро нзрбндш кунанд

Дар ҳарими ҳасан ҳар шамъӣ ки бархезад зхок

Аз пари парвонаи мо барг пайвандаш кунанд

Бедил хурсанд дар фақру Гана ором нест

Он замон осӯда гардад дил ки хурсандаш кунанд

Зон ба солики заҳри пимоинд аз ҷоми вуҷӯд

То ба талхӣҳои мурдан орзӯмандаш кунанд

Ҳаст агар осоишӣ , чун сарв дар даст тиҳӣ аст

Вой бар нахлӣ ки мехоҳад барӯмандаш кунанд

Об дар равғани برارد аз дили оташи фиғон

Вой бар он кас ки бо ноҷинс дарбандаш кунанд

Чун садаф ҳар кас ки шуд афтодагонро дастгир

Чун набошад дар миён , некӣ ба фарзандаш кунанд

Брнхизд , олами эҷодро ҳар кас ки дид

Аз шукри хоби фанои бедор ҳар чандаш кунанд

Ҳар ки чун соиб шавад қонеъ ба дарду доғи ишқ

Бениёз аз лолаи домон алвандаш кунанд