Ишқи аввал ба дили сӯхта одам зад

Моя вар шуд зи дили одам ва бар олам зад

Дар дилу ҷони малики шӯр қиёмат афтод

Зон намак каз лаби худ бар ҷигар одам зад

Тани хокӣ ки ҳамон дид зи инсони Иблис

Мушт хокӣаст ки бар дида номаҳрам зад

Ман ҳамон рӯзи зи ҷамъияти дили шастами даст

Ки сабои даст дар он турраи хам дар хам зад

Чун гули субҳ ба хӯни шасти ҳамон дами рухсор

Ба хушии як ду нафас ҳар ки дарин олам зад

Барад аз дасту дили тоҷўрони гироӣ

Пушти пое ки ба давлати писар адҳам зад

Шодӣ барад наярзад ба ҳарифи озорӣ

Беш баради он ки дарин доираи нақш кам зад

Пои хамро мада аз даст ба афсуни салоҳ

Ки марои роҳ харобот зад ва муҳкам зад

Дар шиканҷааст зи шӯробаи дарёи доим

Ҳар ки чун донаи гавҳари зи ятемӣ дам зад

Ҳар ки қади сохт ду то пеши ҳақ аз баҳри биҳишт

Бӯса бар дасти сулаймони зи пай хотам зад

Маънӣ аз даъвии гуфтори қаламро лаби баст

Исои ин меҳр хамӯшӣ ба лаб Марям зад

Гарчи ҷони бахш буд ҳамчу масеҳо нафаст

Пеши он оина рухсор набояд дам зад

Соиб аз ишқи чисони қомати худ рост кунад ?

Ки фалак аз таҳи ин бори гарони пас хам зад