Байт маъмур шуд он хона ки вайрон ту шуд

Ҳалқа каъба шуд он чашм ки ҳайрон ту шуд

Бас ки ҷон дар талабати роҳравон афшоданад

Сари басари хурдаи ҷони реги биёбон ту шуд

Чун дар файз шавад қиблаи арбоби ниёз

Чок ҳар сина ки аз ханҷари мижгон ту шуд

Бенамак май шимурди моидаҳи ҷинат ро

Коми ҳаркаси намакин аз намак хон ту шуд

Гарчи аз гавҳар ҷон шуд садафи хоки тиҳӣ

Ҷигараши кони Бадахшони зи шаҳидон ту шуд

намекунад хӯн ба дили ғозаи ҳурони биҳишт

Хӯн ҳар кушта ки гулгунаи домон ту шуд

Ғӯта зад дар арақи хӯни зи шафақи перҳанаш

Субҳ аз баси хаҷал аз чоки гиребон ту шуд

Оби равшан ки равон буд дарин сабзи чаман

Хушк чун оина аз ҳайрати ҷавлон ту шуд

Роми оҳӯ ки бар ӯ буд биёбонҳо танг

Пои хобидаи зи гирои мижгон ту шуд

Моҳи канъон ки зи ҷони Мисри харидораш буд

Маҳв чун хоби фаромӯш ба зиндон ту шуд

Ояд аз дидани хуршеди ҷҳонтоб ба ҳол

Хира ҳар чашм ки аз чеҳраи тобон ту шуд

Шӯри маҳшар чаҳ кунад бо дили сад пораи ман ?

Хуши намаки захми ман ар пистаи хандон ту шуд

Натавон кард ба шерозаи маҳшари ҷамъаш

Ҳар ки зеру зибр аз шухии ҷавлон ту шуд

Бо хаёли ту чаҳ шабҳо ки ба рӯз оварадам

То дил сӯхтаам шамъи шабистон ту шуд

Қисмати ман чаҳ буд зон лаби сероб , ки Хизр

Бо лаби ташнаи зи сарчашмаи ҳайвон ту шуд

Хати ёқӯти ғубори назар ман гардид

Серумаи бениши ман то хати райҳон ту шуд

Гарчи аз мива ширин нашавад дандон кунад

Кунад дандони ман аз себи занхдон ту шуд

Гарчи ҳар байти зи девони ту байт алғзл аст

Соиби ин тозаи ғазали зинати девон ту шуд