Маҳз ҳарфаст ки ӯро даҳанӣ сохта анд

Дар миён нест даҳоне , суханӣ сохта анд

Дили равшани гуҳарони фалакии об шуда аст

То чу ту дилбари симини баданӣ сохта анд

Оби даҳ чашмӣ аз он себи занхдон ки фалак

Даврҳо карда ки себи зқнӣ сохта анд

Ганҷ дар гӯшаи вайронаи ҷамъӣ фарш аст

Каз зару сим ба симини баданӣ сохта анд

Зон ғуборӣ ки хат аз лаъл ту ангехта аст

Ҳар тарафи тӯтии шкрсхнӣ сохта анд

Зулфи мишкӣни ту бар домани саҳрои вуҷӯд

Сояи афканда , хтоу хутанӣ сохта анд

Дар дили санги санами қаҳти шарор афтода аст

То ба саргармии ман брҳмнӣ сохта анд

Зон шарорӣ ки гирифтааст ҳавои зотши гул

Ҳар тарафи булбули рангини суханӣ сохта анд

Ҷой шукраст ки ғамҳои гарони мояи ту

Бо дили сӯхтаи ҳамчуи манӣ сохта анд

Нуқтау доирау қатра ва дарёст яке

Хўдпрстони ҷаҳони мо ва манӣ сохта анд

Оҳ кин мурдаи дилони ҷомаи эҳромии субҳ

Бар тани хеши зи ғифлати кафанӣ сохта анд

Фориғ аз фикр либосанд нзрдўхтгон

Чун ҳубоб аз тани худ перҳанӣ сохта анд

Орифон аз назари пок , чу шабнами соиб

Занги ойӣнаи дилро чаманӣ сохта анд