Гули рухсори ту ҳарҷо ки намӯдор шавад

Боғ бар шабнами гули бистар бемор шавад

Ишқи фикри дили аФгори з ман дорад беш

Доя парҳез кунад Тифл чу бемор шавад

Он ки аз чашми ту афканди маро бе тақсир

Чашм дорам ба ҳамин дард гирифтор шавад

Ишқ то нест хиради теғ забонӣ дорад

Субҳ чун шуд илми шамъ нигунсор шавад

Тан чу коҳед зи ғам , ришта ҷон ме гардад

Дил чу гардид тнк , парда асрор шавад

Гулшаниро ки кунад нози чамани пироиӣ

Бар дили ғунчаи насими саҳарӣ бор шавад

Аз сафои дили мо ҳасан буд ҷилваи тароз

Оҳ азон рӯз ки ойӣнаи мо тор шавад

наметавон рафт ба як чашм паридан то Миср

Буии пероҳан агар қофила солор шавад

Ғифлат роҳнамоён напазирад ислоҳ

Роҳи хобида маҳоласт ки бедор шавад

Юсуф онаст ки худро накунад гум , ҳарчанд

Соҳат рӯй замини пари з харидор шавад

Сухан аз мустамеъони қадари пазиради соиб

Қатра дар гӯши садафи гавҳар шҳўор шавад